peuterpuberteit... wordt er gek van....

ik moet het even kwijt, ik begin af en toe op te raken...
Meneertje zit vol in zijn puberteit en het is soms hopeloos.
Hij doet alles wat uiteraard niet mag. Alles wat we m hebben bijgebracht dat is hij spontaan vergeten. Eten is net zo hopeloos. En dan het dreinen en gillen en bleren en slaan als iets niet mag of in zijn straatje ligt...  tis om maf van te worden...

Meestal denk ik van laat maar gaan, gaat wel weer over maar vandaag voel ik me vreselijk beroerd en kan dan ff een stuk minder hebben. Dus janken...
zucht... ik hoop dat het gauw weer over is het is soms zo hopeloos...

liefs
di silva mv Enzo
 
Hiya!

Kan het me helemaal voorstellen hoor, je hebt soms gewoon van die dagen waarop je zelf nou eenmaal niet zoveel aan kan. Vroeger (en ik bedoel daarmee het pre-kinder tijdperk) nam je dan een kopje thee, ging op de bank zitten om eens ff een lekkere jankfilm te kijken. Maar nu rent er zo'n tasmanian devil door het huis. En tja je weet heus wel dat het overgaat, het is een fase, consequent blijven blahblahblah maar daar heb je vandaag helemaal niks aan. Soms kijk je stiekem met een schuin oog naar de klok, terwijl je je afvraagt "is het al peuterbedtijd?"
Mijn tip, schenk jezelf een lekker glas wijn in als de kleine naar bed is, en drink het leeg in een warm schuimbad. (uhm, het glas wijn dus...niet het bad)
Morgen weer een frisse start.

Succes, en ik leef met je mee hoor!
Ajuus, ilja
 
Amen Ilya!! Hier is he-le-maal niks aan toe te voegen hahaha!

Voel je je alweer wat beter na het schuimbad en de wijn? Morgen weer een dag.......

Groetjes
Susan
 
Hey Di Silva,

Op dit soort dagen vlucht ik als het enigszins mogelijk is. Ja, ik neem Julian dan wel mee hoor, hoewel ik hem heel misschien soms toch liever thuis zou laten...
We gaan dan even op de fiets weg of een stukje wandelen, naar de speelweide om de hoek, dat soort dingen. Zodat ik niet de hele tijd mezelf hoor: "nee" , "niet doen" , "afblijven", "terugzetten", "zitten op de bank" "ik zei: zitten!", "Julian, nee", "blijf af", "niet doen", "opruimen"....enzovoorts....
Als we dan terugkomen duurt het niet zo lang meer tot het etenstijd is en dan niet meer zo lang dat het bedtijd is...

Ik kwam vorige week een oud schoolvriendinnetje van me tegen die 2 al wat oudere kids heeft. Volgens haar draaien ze rond 2 jaar weer redelijk bij....
We houden goede hoop!

Groetjes,
Ellen mv Julian
 
Tnxxxx voor jullie lieve reacties. Na de tip van de glazen wijn (hips...) ben ik vanmorgen weer helemaal bijgetrokken.... Enzo is gelukkig ook de hele dag erg goed te hachelen, dus kan ik ook ff op adem komen.

Maarre Ilja, ik heb bijna liggen rollen van het lachen om jou opmerking: Tazmania Devil, ha ha ha ha ha. Inderdaad ja, ha ha ha ha. Betrapte mezelf erop dat ik Enzo vandaag Tazz noemde ha ha ha.

Enne, ik heb weer goede hoop dat het na zijn 2e weer "goedkomt" Hoop doet leven zeggen ze hi hi hi

liefs
di silva mv Enzo
 
Terug
Bovenaan