Peuterpubertijd

Mijn dochter van bijna 3 is behoorlijk de weg kwijt. Ze reageert al haar woede af op mij en papa moet alles doen, want mama is stout. In het begin heb ik het genegeerd, maar inmiddels voel ik mij behoorlijk afgewezen. Ook wil ze niet meer naar de peuterspeelzaal. Het lijkt alsof dat hoofdje continu zit te malen. En ze is ook best wel vaak negatief over zichzelf. Wie heeft hier ervaring mee?
 
Hoi,

lastig hè, die peuterpubertijd. Maar ik kan je verzekeren :het gaat echt over. Dat ze niets van jou wil weten, moet je je niet aantrekken. Meisjes trekken een hele tijd naar hun vader toe. En als ze echt vervelend tegen je doet, kun je haar vertellen dat je er niet van gediend bent dat ze je slaat of uitscheld. Je waarschuwt haar dan dat als ze het nog eens doet, je haar op de mat of trap zet. Is een tijdje even lastig maar als je dat consequent doet loont het echt. Daarna weer terughalen en sorry laten zeggen. Knuffelen en ze is weer zo mak als een lammetje, Succes! Kan je het boek van Jo Frost nog aanraden. Supernanny heet het.

Groetjes Els
 
Terug
Bovenaan