peuterpubertijd???

hoi meiden!

volgens mij zit bram volop in de peuterpubertijd ofzo...... hij is elke dag heel erg dwars, wil alles doen wat niet mag en zodra er dan iets van gezegt wordt is hij boos, wil niet naar bed, wil niet verschoond worden ...... kortom wil eigenlijks niets wat moet! als je hem zijn eigen gangetje laat gaan en nergens iets van zegt is er niets aan de hand maar zodra je maar iets zegt is het al mis........ en vooral is hij heel erg bezig met uitdagen!! metname daagt hij mij uit door dingen te doen en je dan aankijken en te wachten tot je iets zegt en dan een gemene lach laten zien..........hij is ook erg ondernemend en ondeugend en dat mag ook best maar die strijd die hij er nu bij levert, sjonge jonge jonge maar gelukkig ben en blijf ik baas!!
maar afentoe ben ik dan boos op hem en komt hij bij me en geeft me dan spontaan een kusje en kijkt dan zo lief!! hoe klein ze ook zijn, ze weten precies hoe ze het moeten aan pakken he?


liefs ilona
 
hey Ilona,
Ze zeggen niet voor niets "ik ben twee en ik zeg nee!"
Birgit zit ook duidelijk in deze fase, al een poosje.. op het moment is ze weer erg lief, maar er zijn van die dagen dat ze zoooo aan het testen is. Ik ben er achter dat ik dan heel erg streng moet zijn, dan weet ze waar ze aan toe is en dan geeft ze het uiteindelijk op..
Het kan best zwaar/frustie zijn, maar soms moet ik er ook wel om lachen, om al die trucjes :)
 
Hoi Ilona,

Hier ook een pubertje hoor! Precies wat jij allemaal zegt, dat doet Sven ook. En hoe! Sjonge jonge.....
Inderdaad wat Evelien zegt, ik ben ook heel consequent. Dat is niet altijd leuk en soms ben ik de hele dag politieagent aan het spelen maar het moet echt. Anders neemt hij gewoon een loopje met me.
Ik zie het bij mijn man. Die waarschuwt vaak maar voert zijn 'dreigingen' vervolgens niet uit en dus neemt Sven hem gewoon niet serieus.
Hij weet bij mij dat ik het wel meen en gooit dus meestal wel de handdoek in de ring als hij zijn zin niet krijgt.

Groetjes,
Maike
 
Oohhh, het lijkt wel of ik het vehaal van Dylano lees! Alleen mist er nog een broertje ;-)
Hier werkt consequent zijn ook het beste, maar soms/regelmatig is het zooo moeilijk om consequent te blijven, want wij zijn ook maar mensen, die moe worden.
Ik denk ook dat iedere moeder weleens toegeeft, en dat mag ook best. Een kind moet ook kind kunnen zijn, maar dan nog moet je duidelijke regels hebben.

Wat bij ons ook helpt is afleiden. Dus als hij echt bezig is met uitdagen, hem proberen af te leiden, en als het dan nog niet lukt, krijgt ie alsnog straf.
Heeft hij zn straf erop zitten, leiden we hem ook gelijk met iets leuks af.. Tis ons opgevallen, dat zodra hij weer beneden komt, weer verder gaat met mieteren. Door hem af te leiden, heeft hij er eigenlijk geen erg in, waar hij mee bezig was, en gaat hij daar dus lekker mee spelen ;-)

Ons Dylano is wel een laatbloeiertje hoor.. Het gezegde gaat idd, ik ben 2 en zeg nee.
En Dylano is nu 2,5 en zit sinds een paar dagen in zn nee fase. Erg grappig, maar vanmiddag de 1e aanvaring al gehad met hem. Had een belangrijke afspraak, en meneertje wou zn jas niet aan. NEE NEE EN NOG EENS NEE! Oohh, wat moest ik mezelf inhouden, maar deze mama heeft het gewonnen van haar peuterpuber :-D

Liefs!
 
o ja hier ook een tijdje al volop aan het 'puberen' haha.
Sarah probeert ook van alles uit en vooral het eten en slapen zijn haar favoriet.
Wij proberen inderdaad consequent te blijven en ook afleiden werkt hier goed.
Ach en af en toe kan ik er achteraf ook erg om lachen. Gelukkig weet ze dat uiteindelijk papa of mama toch bepalen wat er gaat gebeuren.

iedereen sterkte met onze "pubers"
groetjes Tamar
 
Terug
Bovenaan