A
Anoniem
Guest
Ik was net in mijn uppie even naar het dorp gegaan, even vlug de Hema in. Kom ik buiten, moet ik een straat oversteken. Naast mij staat een jongen van een jaar of 5. Hij kijkt goed uit en steekt tegelijk met mij over want er komt niks aan. En ineens....
Uit een parkeervak schiet met volle vaart zo'n uitgebouwde auto. Echt met volle vaart!
Ik pak dat jongetje bij zijn arm of jas (van de schrik weet ik niet meer waar ik hem pakte) en trek hem achteruit de stoep op. De auto rijdt met piepende banden verder.
Achter mij staat de moeder van het kindje met nog een kindje in een buggy. Ze staat echt helemaal wit te zijn en te shaken. Kindje huilen. Ik zeg nog 'sorry vriendje, ik hoop dat ik je geen pijn heb gedaan'. Hij gaat vlug naar zn mama uithuilen. De moeder bedankt mij en weet ook niet goed wat ze moet zeggen.
Als we gewoon verder waren gelopen hadden we alletwee, jongetje en ik, onder de auto gelegen.
Trillend loop ik verder. Me voor te nemen, wanneer ik die auto zie rijden ik hem van de weg afduw... zo boos was ik en ik ben normaal echt niet wraakzuchtig.
Ik voel me nu een ontzettende doos dat ik het kenteken niet heb onthouden en de politie heb gebeld. Maar van alles schrik is dat er helemaal overheen geschoten. Dom dom dom.
Thuis even een potje gejankt bij manlief en Tyche. Het is nu een uur later maar nog steeds zit ik te shaken.
Fijn weekend allemaal.. moest dit even kwijt,
Liefs Kirsten
Uit een parkeervak schiet met volle vaart zo'n uitgebouwde auto. Echt met volle vaart!
Ik pak dat jongetje bij zijn arm of jas (van de schrik weet ik niet meer waar ik hem pakte) en trek hem achteruit de stoep op. De auto rijdt met piepende banden verder.
Achter mij staat de moeder van het kindje met nog een kindje in een buggy. Ze staat echt helemaal wit te zijn en te shaken. Kindje huilen. Ik zeg nog 'sorry vriendje, ik hoop dat ik je geen pijn heb gedaan'. Hij gaat vlug naar zn mama uithuilen. De moeder bedankt mij en weet ook niet goed wat ze moet zeggen.
Als we gewoon verder waren gelopen hadden we alletwee, jongetje en ik, onder de auto gelegen.
Trillend loop ik verder. Me voor te nemen, wanneer ik die auto zie rijden ik hem van de weg afduw... zo boos was ik en ik ben normaal echt niet wraakzuchtig.
Ik voel me nu een ontzettende doos dat ik het kenteken niet heb onthouden en de politie heb gebeld. Maar van alles schrik is dat er helemaal overheen geschoten. Dom dom dom.
Thuis even een potje gejankt bij manlief en Tyche. Het is nu een uur later maar nog steeds zit ik te shaken.
Fijn weekend allemaal.. moest dit even kwijt,
Liefs Kirsten