pff

wat ik eerder altijd bij andere hoorde, en verschrikkelijk voor ze vond, is mij dan nu zelf overkomen... Na een week bloedverlies heb ik afgelopen maandag een verschrikkelijke miskraam gehad. Ik was ong 7 weken zwanger en ik had in mijn stoutste dromen niet kunnen voorstellen hoe verschrikkelijk een miskraam zijn kan. Na het verliezen van het vruchtje ben ik ontzettend gaan bloeden en ben ik met hevig bloedverlies in het ziekenhuis beland. Wist niet dat een mens zo ontzettend veel bloed kon verliezen met een miskraam. Gisteren controle gehad en helaas is niet alles weg en moet ik morgen terugkomen voor een curretage. Ik vind het verschrikkelijk dat we dit kindje nooit zullen krijgen, maar ik weet niet of het voor sommige mensen herkenbaar is, ik ben alleen nog maar bezig met het hele drama daarom heen. Ik ben een doorgaans een vrij nuchter persoon en hou mezelf maar voor dat mijn eigen lichaam heeft aangevoeld dat het niet goed was met ons kindje.

Ik weet dat er weinig zinnigs op te zeggen is, maar het is gewoon ff fijn om m'n verhaal van mij af te schrijven.

Liefs,
Janine
 
Hey Niene,

Pfff....wat een heftig verhaal zeg...
Ik heb 3 weken geleden ook een miskraam gehad, maar ik heb er gelukkig helemaal niets van gemerkt, behalve het bloedverlies dan.
Ineens lag het vruchtje in mijn onderbroek...( sorry voor de details ), zonder daar maar iets van gemerkt te hebben.
Ik hoop voor je dat het snel weer wat beter met je gaat!!
In ieder geval heel veel sterkte morgen.
Ik hoop voor je dat je het een plaatsje kunt geven.
Toi toi toi!!

Liefs Nurse
 
He Janine
Jeetje wat een verhaal zeg! Ik kon ook nooit goed bedenken hoe mensen zich moesten voelen bij een miskraam, maar als je er zelf midden in zit weet je pas wat een onzekere tijd het met zich mee brengt en een hoop emoties.
Zelf ben ik er ook de hele dag mee bezig... steeds maar weer in mijn slipje kijken of er weer bruin/bloedverlies inzit.. Gek wordt ik ervan!
Ik wens jou heel veel sterkte en beterschap! Hoop dat je gauw weer de oude bent!
Spreek je over een paar daagjes misschien wel weer!

Liefs S
 
Hai,

Nou gisteren mijn curretage gehad en ik vond het verschrikkelijk. Alle emotie's die ik de afgelopen 2 weken niet gehad heb, kwamen er allemaal tegelijk uit. Een paar uur naar de ingreep was mijn buikpijn weg en sinds vanmorgen geen bloedverlies meer! Alleen ontzettend moe, maar dat zal er wel bij horen denk ik.

Wat ik alleen ontzettend vervelend vind is dat wij zonder informatie naar huis zijn gestuurd. Ik weet bijv. niet hoelang je moet wachten voordat je weer gemeenschap mag hebben, zoja of dit met voorbehoedsmiddel moet, mag je gelijk weer proberen zwanger te raken. Ik heb werkelijk geen idee. Misschien dat jullie mij hier wat info over kunnen geven?

Liefs Janine
 
Hoi,

Gisterenochtend moesten wij naar het ziekenhuis voor de curretage. Ik vond het in één woord verschrikkelijk. Het leek opeens tot me door te dringen dat ik niet meer zwanger was. En alle emotie's die ik tot gisteren niet had kwamen er in een keer uit.

Een paar uur naar de ingreep was de buikpijn weg en sinds vanochtend heb ik geen bloedverlies meer. Ik voel me alleen ontzettend moe, maar volgens mij hoort dit erbij.

Wat ik wel vervelend vind is dat we eigenlijk zo naar huis gestuurd zijn. We hebben verder geen informatie gekregen over hoe het nu verder gaat. Wanneer mogen we weer geslachtsgemeenschap hebben, wanneer dit mag moet dit dan eerst met een voorbehoedsmiddel, mogen we gelijk weer proberen zwanger te worden? We hebben werkelijk geen flauw idee. Misschien dat jullie hier iets meer over weten?

Liefs Janine
 
Hoi Niene,

Wat een naar verhaal, helaas klinkt het herkenbaar. Ik wil je sterkte met het verlies, neem de tijd om dit alles een plekje te geven en blijf praten!

Het advies is verschillend. De meeste gyn zeggen dat je het beste je 1e menstruatie kunt afwachten. Dan weet je bij je volgende ongi vanaf wanneer je moet rekenen.

Wij waren dit echt van plan, maar het voelde zo fout, de wens was zo groot... Vandaag is mijn curettage 6 weken geleden, maar nog geen ongi en 2 negatieve testen. Dus tja, wat wijsheid is...praat er samen over.

Liefs grotebroer
 
Terug
Bovenaan