Pfff... die hormonen!!!

Pff.. wordt niet goed van mezelf.
Voordat ik zwanger was kon ik al vrij snel in huilen uitbarsten, maar nu....
Ik ben nu bijna 26 weken zwanger en huil om de haverklap!
En waarom? Geen idee!
Vanmiddag nog omdat ik geen zin had om het bed te verschonen... En mijn vriend vond da ik het wel moest doen... De tranen liepen al over mijn wangen.
Vanavond tijdens het eten koken, zette per ongeluk de pan iets te hard op het fornuis, mijn vriend reageerde daarop... Huilen!!!!
Pff..Moest het ff kwijt.
Hebben jullie hier ook 'last' van?
 
Whahahahaha Sorry hoor, maar heerlijk he al die hormonen die gieren door je lijf????
Moest er ff om lachen....
Want je bent echt niet de enige hoor!
Zat donderdag met vriendin in bios (beide zwanger, schelen 12 dagen) en zaten zo erg te huilen dat we nog net niet met gierende uithalen de andere kijkers stoorden.....

Wacht maar tot je nesteldrang krijgt.... Ik heb daar giga last van, maar kan bijna niks doen ivm hele erge pijn. Dus vooral manlief heeft er erg last van. Want alles MOET af, en het woord MOETEN kan hij niet tegen.
Dus regelmatig discussies en vooral
huilen, huilen, janken, janken....
Om de kast die 5 cm teveel naar links staat. Om de babykleertjes die zo klein zijn, om de afwasmachine die ermee ophoudt
Dus je bent niet de enige.
Accepteer af en toe een huilbui en als je huilt probeer er wat sarcastisch over te denken, dan kan je vaak wel om lachen...
 
Heel herkenbaar hahahaha!

Vanochtend kwam er heet water uit de kraan, had mijn man net iets omgespoeld en niet ff de koude kraan daarna laten lopen. Ik schrok en moest gelijk janken!

Ook de opvliegerigheid is bekend... Er hoeft maar iets te gebeuren en ik verander in een heks! Echt niet leuk!
 
Terug
Bovenaan