Meiden,
hoe is het hier op het forum?
Wat fijn Daycey dat je nu eindelijk met het traject bent begonnen en de cyste weg is.
vorige week ben ik samen met manlief op vakantie gegaan. Begon allemaal goed en supergezellig. Op woensdag begonnen met provera. Afgelopen dinsdag erg gevoelige borsten/tepels. woensdag ook nog, gisteren was het er gelukkig bijna niet meer. (alleen als ik op mijn buik ga liggen) Dat teriwjl ik een buikslaper ben.
Gisteren om kleine dingen al boos/geiirriteerd.
Kom je thuis... is het beneden helemaal schoongemaakt. We zagen 2 vuile kopjes staan dus wisten we zeker dat het door mijn ouders is gedaan. Mijn ouders opgebeld dat we weer thuis waren en bedankt voor de schoonmaak. toen zei mijn moeder doodleuk dat ze over het hele huis (zolder, 1ste verdieping en BG) 3 uur had gedaan. stoffen zemen en zuigen + badkamer. Wij moeten alleen de WC nog doen. Toen had ik het niet meer! Wat moest zij boven! Ik naar boven gerend (mijn man heeft de verbinding verbroken) en mijn nachtkastje was opeens opgeruimd en er waren dingen in mijn laadje gelegd, bovenop een brief van het kinderwensspreekuur. Misschien heeft zij ook wel mijn potje foliumzuur 5 mg gezien. Whaat!!! Dat terwijl zij niet weet dat we bezig zijn voor een kind. juist omdat wij haar goed bedoelde adviezen niet willen. Zij heeft ook PCOS gehad/heeft het misschien nog steeds geen idee. We willen het later pas vertellen aan onze ouders... als er nog meer bekend is of als we in het 3/4 clomidcyclus zitten ofzo... Voor ons is het ook vanaf mei dat we onderzoek dit, wachtbank dat, vorige week dat echt gestart.
Ik heb echt een hele tijd liggen huilen, mijn man ermaar bij liggen. Heb hem meerdere keren weggestuurdm maar dat wilde hij pertinent niet.
opeens was ik zo irreeel dat ik niet goed genoeg voor hem was.
Uiteindelijk een uur later hebben we erover kunnen praten. Gisteravond tegen 1 uur gaan slapen en ik was om 5 uur alweer wakker. Samen ontbeten. hij doet boodschapjes voor mijn verjaardag morgen, dus dat is wel heel lief. Ga ik hier tassen uitpakken.
Dus mijn moeder heeft het ook wel gedaan om te helpen... maar sommige dingen waren gewoon te veel.
Wat moet ik nu met mijn moeder aan?
Provera... ben benieuwd hoe het er verder mee gaat lopen. Vandaag laatste pilletje.
Heeft de emotionele toestand ook nog invloed op dit traject?
sorry voor mijn gezuer over mijn moeder.
Want ik vind opzich dat de bijwerkingen van Provera nog wel meevallen... had ze erger verwacht.
hoe is het hier op het forum?
Wat fijn Daycey dat je nu eindelijk met het traject bent begonnen en de cyste weg is.
vorige week ben ik samen met manlief op vakantie gegaan. Begon allemaal goed en supergezellig. Op woensdag begonnen met provera. Afgelopen dinsdag erg gevoelige borsten/tepels. woensdag ook nog, gisteren was het er gelukkig bijna niet meer. (alleen als ik op mijn buik ga liggen) Dat teriwjl ik een buikslaper ben.
Gisteren om kleine dingen al boos/geiirriteerd.
Kom je thuis... is het beneden helemaal schoongemaakt. We zagen 2 vuile kopjes staan dus wisten we zeker dat het door mijn ouders is gedaan. Mijn ouders opgebeld dat we weer thuis waren en bedankt voor de schoonmaak. toen zei mijn moeder doodleuk dat ze over het hele huis (zolder, 1ste verdieping en BG) 3 uur had gedaan. stoffen zemen en zuigen + badkamer. Wij moeten alleen de WC nog doen. Toen had ik het niet meer! Wat moest zij boven! Ik naar boven gerend (mijn man heeft de verbinding verbroken) en mijn nachtkastje was opeens opgeruimd en er waren dingen in mijn laadje gelegd, bovenop een brief van het kinderwensspreekuur. Misschien heeft zij ook wel mijn potje foliumzuur 5 mg gezien. Whaat!!! Dat terwijl zij niet weet dat we bezig zijn voor een kind. juist omdat wij haar goed bedoelde adviezen niet willen. Zij heeft ook PCOS gehad/heeft het misschien nog steeds geen idee. We willen het later pas vertellen aan onze ouders... als er nog meer bekend is of als we in het 3/4 clomidcyclus zitten ofzo... Voor ons is het ook vanaf mei dat we onderzoek dit, wachtbank dat, vorige week dat echt gestart.
Ik heb echt een hele tijd liggen huilen, mijn man ermaar bij liggen. Heb hem meerdere keren weggestuurdm maar dat wilde hij pertinent niet.
opeens was ik zo irreeel dat ik niet goed genoeg voor hem was.
Uiteindelijk een uur later hebben we erover kunnen praten. Gisteravond tegen 1 uur gaan slapen en ik was om 5 uur alweer wakker. Samen ontbeten. hij doet boodschapjes voor mijn verjaardag morgen, dus dat is wel heel lief. Ga ik hier tassen uitpakken.
Dus mijn moeder heeft het ook wel gedaan om te helpen... maar sommige dingen waren gewoon te veel.
Wat moet ik nu met mijn moeder aan?
Provera... ben benieuwd hoe het er verder mee gaat lopen. Vandaag laatste pilletje.
Heeft de emotionele toestand ook nog invloed op dit traject?
sorry voor mijn gezuer over mijn moeder.
Want ik vind opzich dat de bijwerkingen van Provera nog wel meevallen... had ze erger verwacht.