A
Anoniem
Guest
Want onze kleine man lijkt net een boeienkoning. Hij is vlug als water en eer ik zijn tweede been in zijn broek heb gewurmt heeft hij de eerste er alweer uit gevist. Gaan zitten lukt ook steeds beter en steeds vlugger. Vanmorgen maakte ik een poepluier los en toen dacht meneer, kom ik ga maar weer zitten, want we hebben tenslotte weer lang genoeg geleden. Alles zat onder. Zijn pyjamashirt, zijn romper, hijzelf, mijn handen, de commode en het aankleedkussen. Daar maakte Stijn geen drama van, hij vond het alleen erg jammer dat hij niet mocht kleien met zijn eigengemaakte klei. En dan ben je natuurlijk net alleen thuis, zul je altijd zien. Zijn jullie kleintjes ook van die draaikontjes en ontsnappingswondertjes?
Groetjes van Marloes mv Hoedini (Stijn)
Groetjes van Marloes mv Hoedini (Stijn)