pfff...

Iemand raad? Hoe doen de meer-kinds moeders het...??

MIjn oudste dochter is dus bijna 2 mijn jongste 2 maanden, maar ik krijg het op een of andere manier niet klaar met hun alleen.
Ik kom de hut bijna niet meer uit en bezoek naar het cb vind ik voortaan al een uitje!

De oudste vraagt natuurlijk veel aandacht en die probeer ik haar zoveel mogelijk te geven maar die kleine heeft een moeilijke start gehad ( na 4 weken en heeft met 6 weken in het ziekenhuis gelegen) .
Een nawee is dat ze nu 3 kwartier over een fles doet en dus mijn handen niet vrij heb..ik probeer haar dan maar af te leiden in het slechte geval met de tv...

Maar het naar bed en uit bed halen van de kleine.
EEn paar minuten kan ze wel alleen blijven maar soms moet de kleine meid ook getroost worden en dat duurt zo lang dan kan ze echt niet alleen blijven..

Hoe doen jullie dat?
Ook met dit mooie weer...zwembadje op en de oudste vermaakt haar zelf wel, maar als ik dan naar boven moet durf ik haar niet alleen te laten.
Als ik dan vraag dat ze even naar binnen moet dan snpat ze er niks van enwil dat dan ook echt niet..
\En dat snap ik natuurlijk wel....

Ben benieuwd naar jullie ervaringen en tips.
 
Heel herkenbaar! Ik heb natuurlijk een man die afgelopen zomer best vaak tussen de middag thuis kwam eten. Hij is boer, maar zit natuurlijk ook vaak op de trekker en kan niet om elk klein dingetje thuis komen.
Sens, wat betreft de fles, ik zie dat ze er drie kwartier over doet. Harm deed er op een gegeven moment 20 tot 25 minuten over z'n fles, dit vond ik al echt te lang met nog een kind dat rond loopt en alles uitprobeerd. Heb toen een grotere speen geprobeerd, eerste paar keer verslikte hij zich wel... Nu met 10 min is z'n fles leeg, dan is alles iets beter te combineren. Als ik aan een voeding begin, zorg ik dat mn andere dochter ook brood of eten voor zich heeft. Zodat ze netjes blijft zitten. Vallen de voedingen nog niet gelijk dan lijd liedjes zingen ook af.. :)
Extra de deur uit heb ik in 't begin ook niet gedaan. 't Beste zijn de kinderen toch in hun eigen bedje. Later als de regelmaat er echt in zit is het allemaal wat makkelijker.
Gisteren had ik 't badje ook op staan, ze gaat dan op de onderste tree van de trap zitten wachten als ik Harm uit bed haal. Alleen blijven wil ze ook echt niet.
Ik heb natuurlijk ook het grote voordeel dat m'n schoonouders 100 meter hier vandaan wonen, kan er altijd op terug vallen mocht ik even weg moeten. En niet constant met twee kinderen aan 't trekken ben terwijl ik maar een klein boodschapje nodig heb. Misschien een vriendin in de buurt wonen of een goede buur??
Veel tips en trics heb ik dus niet, maar 't komt allemaal goed, je moet echt geduld hebben....
Succes!
Liefs
 
Mijn man moet maandag weer gaan werken (Robin is dan 2.5 week oud). Geef bv. Wat al snel 40 min duurt... Dus ik zie er ook behoorlijk tegenop...

Ik merk nu al dat ze meer televisie kijkt. Floor wil ook niet meer slapen tussen de middag. Dus geen rustmogelijkheid meer...

Wordt overleven ben ik bang

Liefs,

T
 
Als ik dit zo lees wens ik jullie allemaal heel veel succes. Ik denk idd. dat de eerste maanden je dagen heengaan met het verzorgen van de kinderen en daarna komt hopelijk wat meer van je eigen leven terug. Lastig hoor, ik zou ook zeggen: probeer zoveel mogelijk te anticiperen en kind a iets te doen geven als je met kind b bezig bent... pfff... hoe deed mijn moeder dat vroeger met 5 kinderen? De eerste 3 zijn geboren in 3 jaar tijd!!
 
Ik weet niet of jullie aan mij iets hebben, ik heb er wel twee maar dan tegelijk. Aan de ene kant handig omdat ze dan altijd soort van in hetzelfde ritme zitten, aan de andere kant juist niet omdat ook de lastige buien (sprongetjes, grenzen opzoeken) tegelijk komen. Ik merk dat onze kids heel erg gebaat zijn bij duidelijkheid. Ik zeg heel vaak: mama moet even Noor/Seth halen boven (of juist beneden), jij moet even hier zitten/spelen/staan en mama komt zo weer terug. Dat gaat bij ons goed. Dingen als uitjes heb ik nooit echt gedaan, dat word juist nu iets makkelijker omdat ze zelf kunnen lopen. Anders was ik steeds heen en weer aan het lopen naar de auto.

Ik was best eens 'jaloers' op die moeders die van alles deden met hun kids. Ik ben bijvoorbeeld nog nooit met ze naar de kinderboerderij of speeltuin geweest, alleen gaat dat gewoon niet. Best jammer,maar het wordt vanzelf makkelijker.

Toen ik na de kraantje alleen met ze was deed ik 1,5 uit over 1 voeding!

Geef het even wat tijd, jullie moeten allemaal wennen aan een kindje erbij!
 
Net als Heppy zie ik er ook wel tegenop. Hoe zal het straks gaan, hoe zal Myrna erop reageren, etc... Probeer me er nu nog niet al te druk om te maken [voor zover als dat lukt, als wandelende hormoon zijnde ;-)] en het straks maar gewoon over me heen te laten komen. Dus ik lees ook maar even mee met de tips van ervaren moeders!

Is het een idee om de jongste in de kinderwagen beneden of buiten te laten slapen? dan heb je die binnen 'hamdbereik'.. En hoef je je dochter niet alleen te laten (of misschien even mee naar binnen nemen, maar is al makkelijk dan dat je ook nog naar boven zou moeten..)

Succes meid! Het is inderdaad ook wennen zijn en je vindt je weg er heus wel in! Er zijn je al vele moeders voorgegaan :)

Liefs
 
Terug
Bovenaan