pffff de laatste loodjes zijn ECHT zwaar

Hoi damens,

Nou aan het tijdstip te zien kan ik weer eens niet slapen. Om 20.00 zij mijn lichaam al ik wil naar bed maar dat is natuurlijk nog veel te vroeg. Dus weten rekken tot 21.30, toen ik eenmaal in mijn bedje lag was het weer even papa tijd. Onze zoon was erg rustig dus zijn we vrij snel ons plekkie op  gaan zoeken. Manlief was ziekjes en behoorlijk verkouden en ik was het allemaal even zat met dat grote lichaam van mij. Maar al snel had de kleine de hik, en wilde hij even laten weten dat hij helemaal niet sliep maar gewoon klaar wakker was.(voor  zover hij daar nog ruimte voor heefd)  Toen na een tijdje mijn darmen ook nog eens de hutspot gingen verwerken had ik het HELEMAAL gehad. Nu zit ik dus klaar wakker om 02.40 achter de computer en heb ik net een baby jasje gekocht. Want januari kan toch koud zijn he!!!!

Over precies 6 uur moet ik me melden bij het ziekenhuis voor een intake gesprek met de gynecoloog die ons waarschijnelijk gaat begeleiden met de bevalling. Omdat het allemaal zo dichtbij komt, kreeg ik ook daardoor de kriebels. Het vervelende is dat manlief nu heerlijk loopt te tukken en alle bomen van het bos weet om te hakken, en ik maar weer eens het gezelschap van mijn computer opzoek  gellukig maar dat die dingen bestaan. Heb ook sterk het gevoel dat ik niet mag klagen omdat we bijna na drie jaar onze kleine straks in onze handen mogen nemen, en ik nog steeds een hoop oude forum genootjes die nog steeds niet zwanger zijn. Maar het is gewoon echt zwaar nu. Ben ook niet groot en draag enorm naar voren dus mijn rug en banden hebben het enorm te verduren. rustig aan doen zegt iedereen, maar tja ben echt net verhuisd en het huis moet nog behoorlijk worden ingerricht. En dat is erg vervelend als je nesteldrang hebt maar ze door de gaos niet kwijt kan. Maar goed, zal stoppen met me geweeklaag ik draag tenslotte wel een wonder van een zoon in ons.

Voor iedereen die slaapt wees blij en geniet maar van die laatste uurtjes, en iedereen die dit leest sterkte met alles.

Liefs van Mariska
 
Hoi Mariska,

Ik kan me heel goed voorstellen hoe je je voelt. Toen ik in verwachting was van Lotte (2-5-2007) had ik precies hetzelfde. De kleine 's nachts bewegelijk, ik kon niet op of om door die dikke buik, lag met drie kussens alles te ondersteunen en omdraaien of in  en uit bed ging nauwelijks ivm bekkeninstabiliteit. Dan nog minstends 3x er uit om te plassen en je komt nooit meer aan nachtrust toe.

Heel veel sterkte met de laatste loodjes. De eerste dagen met je kindje worden vaak nog iets erger qua chaos en slecht slapen, maar dat komt allemaal goed!

Groetjes, Marisa

 
Hoi ik weet niet hoever je precies bent, maar heb je al een buikband geprobeerd? Ik heb sinds kort één in gebruik en ik moet zeggen dat het verademend is.
Ik draag mijn kind ook echt   buiten mijn lijf, de baby zit daarnaast ook steeds onderin mijn buik en is nog groter dan gemiddeld ook. Die band ondersteunt echt heel fijn en daardoor loop ik gelijk anders als ik hem om heb.

En tja die laatste loodjes.......ik moet zeggen dat ik nu wel merk dat het zwaarder wordt, maar ik wel blij ben dat het winter is....bij mijn eerste was het een hele hete zomer dat ik op het eind liep en toen was het een stuk zwaarder ivm vocht vasthouden door de warmte etc.
Dus ik moet zeggen dat ik het wat dat betreft nu allemaal nog goed te doen vind.....maar ik ben er dan ook nog niet...

gr mama van MD

36 weken
 
Hoi...

Ik geloof dat me iets bijstaat dat we ongeveer even ver zijn, ik weet het niet zeker, maar ik herken je verhaal volkomen.
Het is wel toevallig, ik las op wel tijdstip je dit had ziten te schrijven, en even daarvoor had ik op mijn hyves de volgende blog zitten schrijven::

SLAPELOZEN NACHTEN, GEBROKEN DAGEN

Pffff.. ''op het eind van je zwangerschap zijn'' en ''lekker en goed
slapen'' zijn twee dingen die gewoon niet in zin gezegd kunnen of mogen
worden!

Lig je net lekker in je bedje, kom je tot rust, denkt je baby
''HEEE MAM! BEWEEG NOU! Wieg me in slaap! HEEE!'' Jij hebt echt zoiets
van ''Ja daaaaag ik ben nu echt zo moe! Ik wil lekker slapen!'' Maar
dat word wel afgestraft door je bloedeigen kleine parasiet (die
blijkbaar de baas is in JOUW eigen buik en over JOUW eigen lichaam) met
een flinke trap tegen je onderste ribben. Mocht je dan nog niet bewegen
trappen ze gewoon nog even door, je ribben en je maag zodat je weer
zuchtend en steunend rechtop moet komen en in het donker tast op zoek
naar RENNIES. Als je het stripje dan EINDELIJK gevonden hebt en je
rennie hebt opgekauwd, heb je dorst, want dat krijg je van rennies. Dus
je zoekt je drinken, neemt een slok van je drinken en gaat weer
liggen.. Zo nu lijkt het rustig! MAAR! Je ligt natuurlijk helemaal niet
lekker, na een paar minuten wil je omdraaien want dat gewicht van je
dikke buik begint nu echt zwaar te worden en je heup gaat gewoon pijn
doen als je er te lang op ligt. Goed, je wil dus omdraaien.. Je zucht,
draait op je rug, vergaat van de pijn in je rug en buik want meteen dat
je beweegt gaat je baby in een andere positie liggen. Maar goed, je
bent op de helft en zal toch nog even verder moeten draaien want op je
rug liggen is niet goed voor je aangezien je buik daar te zwaar voor is
en dus drukt op de grote aderen in je romp en daardoor de
bloeddoorstroom kan minderen en al die nare dingen meer.. Goed.. Back
to the story (ben hier niet een medisch artikel aan het schrijven) Je
komt iets omhoog, schuift opzij, zodat je niet je kerel uit bed hoeft
te duwen om plaats te krijgen, en draait dan door naar de zij waar je
zo ongeveer tien minuten geleden van had bedacht dat je daar wel een op
kon gaan liggen. Zoooo... daar liggen we dan! Je voelt je net een
aangespoelde walvis op het strand en hoopt maar dat de mensen van
Greenpeace niet je slaapkamer binnen komen stormen en het initiatief
nemen je terug te loodsen ver ver ver in de zee. En ondertussen ligt je
mannetje, je steun en toeverlaat, je rots in de branding, je alles
(zoals ze zichzelf dan altijd graag zien, jij ziet hem nu alleen maar
even als niets anders dan DE DADER!) al uren lekker op 1 oor, flink te
snurken. Het is ook niet eerlijk! Uiteindelijk val je op de een of
andere vage manier, waardoor het ook moge wezen, godzijdank toch in
slaap! De volgende ochtend gaat alleen de wekker van je kerel al weer
voeg en word je weer wakker. Verder slapen? Ho maar! Het is niet elke
dag feest.. Je moet je bed uit! Want je blaas zit vol en baby-lief is
alweer een paar uur druk in de weer daarbinnen en stimuleert daarmee je
blaas dus stevig. Daarna weer in slaap komen is vaak onmogelijk, want
ook jij hebt ontelbare dingen te doen en je huis moet ook schoon!
s'Avonds begint het hele verhaal natuurlijk weer van voor af aan! Zo
komt het dus dat je af en toe om 1 uur midden in de nacht nog een blog
zit te typen op Hyves


Ik wil niet negatief zijn, want natuurlijk is een zwangerschap
hartstikke bijzonder en zijn we er hartstikke blij mee, maar het feit
blijft dat de laatste loodjes echt waar het zwaarst wegen!


Nou.. ik ga maar eens proberen te slapen!



Ik weet dus precies hoe je je voelt en ben et helemaal met je eens!'
Ook ik draag echt en ben maar klein, 1m65, dus mn rug doet ook echt pijn. Wat er werd geschreven over een buikband (sorry weet je naam even niet meer zo uit mn hoofd, ook hormonen dat je alles vergeet :)) Ik heb een buikband maar heb er eigenlijk met de week minder aan helaas!
Eerder hielp het prima! Alleen nu word het gewoon steeds even zwaarder.. Nog even volhouden!!!

Succes ermee!! Liefs Antoinet
 


dank je!
ik ben trouwens echt blij dat ik niet de enige ben, nu weet ik dat het er eenmaal allemaal bij hoort en dat we allemaal hetzelfde meemaken. respect voor alle zwangere vrouwen zou ik zeggen!

liefs Antoinet
 
Nou inderdaad, heel herkenbaar!!
Nu heb ik twee weken geleden al mijn kindje gekregen, dus ben gelukkig niet meer hoogzwanger, maar wat voelde ik me toen.... Ja, hoe eigenlijk? Gewoon zoals jullie beschrijven! Een echt woord is er denk ik niet voor!!

Gelukkig is het leed geleden als je de kleine hebt, maar tot dan toe: iedereen die hoogzwanger is veel sterkte enne... er komt echt een eind aan!

Liefs Renata.
 
Oh wat leuk!!!!!!! Ik wil ook zo graag!!!!!! Kan echt niet wachten tot dat d ebaby er is haha..

Gefeliciteerd met de geboorte van je kleintje! Geniet er lekker van :D

Liefs Antoinet
 
Terug
Bovenaan