hallo moeders,
Onze zoon is net 10 maanden oud, het is een prachtig ventje met een alle pittige eigenschappen van ons vermeningvuldigd.
Af en toe weet je niet wat je met hem aan moet.
Hij is te groot en te ondernemend om ergens rustig te spelen (box) en te klein om hem weer alleen te laten spelen.
Hij heeft alleen maar oog voor de dingen die nu net niet mogen of net iets te hoog en gevaarlijk zijn.
Hij wil alles zelf doen, en nergens bij geholpen worden, spelen wil hij niet alleen, maar ook zeker niet me je. Wat zijn we machtig druk met hem op het moment. Hij kan omslaan van super lief, knuffelig en aanhankelijk naar gillen, schreeuwen en z'n hele lijf in de strijd gooien. Soms denkt ik dat hij zo vervelend blijft en dat ik het met mij beste wil niet meer tot een leuk kindje kan opvoeden....ach het zal wel weer een fase van hem en ons zijn!
Op dit moment zijn we een oppasser zodat er geen ongelukken gebeuren, wat de gezelligheid zoekt hij niet bij ons, maar de kamer verlaten mogen we ook niet!
Herkennen jullie dit...................niet dat er iets verandert maar het is af en toe zo fijn om te weten dat je niet de enige bent die door alle fases heen zo twijfelt, gefrustreerd bent, geniet en je weer klaar maakt voor het volgende.
Onze zoon is net 10 maanden oud, het is een prachtig ventje met een alle pittige eigenschappen van ons vermeningvuldigd.
Af en toe weet je niet wat je met hem aan moet.
Hij is te groot en te ondernemend om ergens rustig te spelen (box) en te klein om hem weer alleen te laten spelen.
Hij heeft alleen maar oog voor de dingen die nu net niet mogen of net iets te hoog en gevaarlijk zijn.
Hij wil alles zelf doen, en nergens bij geholpen worden, spelen wil hij niet alleen, maar ook zeker niet me je. Wat zijn we machtig druk met hem op het moment. Hij kan omslaan van super lief, knuffelig en aanhankelijk naar gillen, schreeuwen en z'n hele lijf in de strijd gooien. Soms denkt ik dat hij zo vervelend blijft en dat ik het met mij beste wil niet meer tot een leuk kindje kan opvoeden....ach het zal wel weer een fase van hem en ons zijn!
Op dit moment zijn we een oppasser zodat er geen ongelukken gebeuren, wat de gezelligheid zoekt hij niet bij ons, maar de kamer verlaten mogen we ook niet!
Herkennen jullie dit...................niet dat er iets verandert maar het is af en toe zo fijn om te weten dat je niet de enige bent die door alle fases heen zo twijfelt, gefrustreerd bent, geniet en je weer klaar maakt voor het volgende.