Hallo meiden,
Ik wil graag even het volgende van me af schrijven:
Een bevriend stel van ons was al een tijdje "bezig" om zwanger te worden. Toen ze vaccinaties moesten halen voor een verre reis besloot ze voor de zekerheid een test te doen om uit te sluiten dat ze zwanger was, en ja hoor...ze bleek wél zwanger, zelfs al 12 weken! Nu heeft ze net voor 29 weken veel vruchtwater verloren en is ze opgenomen in het ziekenhuis. Vorige week is met 31 weken hun zoon geboren. Ze heeft de zwangerschap dus maar krap 20 weken mogen beleven. Op zich ging het met de kleine goed totdat hij onregelmatig begon te ademen en meer afwijkend gedrag begon te vertonen. Er is een hersenscan gemaakt en nu blijkt dat hij een zware hersenbloeding heeft gehad, misschien al in de baarmoeder. Hoe hij zich zal ontwikkelen is onbekend. Pas rond de uitgerekende datum (begin januari) kunnen ze zeggen in hoeverre hij afwijkt van de norm (ik weet even niet hoe ik het beter kan verwoorden). En als ze dan weer 3 maanden verder zijn kunnen ze nog meer zeggen over zijn ontwikkeling. De bloeding heeft plaatsgevonden in "het motorieke deel" van de hersenen. Het kindje zal ergens tussen "onhandig" en "heel veel erger" ontwikkelen.
Dit laatste deel van het verhaal vertelden ze me net over de telefoon. Tjonge, moeilijk hoor om dan niet in open deuren/clichés te vervallen en om niet (uiteraard onbedoeld) kwetsende opmerkingen te maken.
Ze mogen 3 x per dag op visite komen, en alleen zij zelf. Overige visite mag er niet bij ivm de mexicaanse griep. Hoewel ze best een sterke indruk maakte heb ik erg met haar te doen. Ze is van oosteuropese afkomst en heeft nog niet zo'n groot netwerk opgebouwd. Bovendien moet hij volgende week weer aan het werk. Ik heb aangeboden om een keer af te spreken in het ziekenhuis, zodat ze tussen de bezoekuren door niet alleen hoeft zitten te wachten. Ik zou haar graag meer helpen, maar weet niet zo goed hoe. Ze gaf zelf aan eerst een soort van ritme te willen hebben voordat ze verdere plannen maakt en dat kan ik me heel goed voorstellen.
Willen jullie met me mee duimen voor een goede (of minst slechte) afloop?
Bedankt dat ik het even van me af mocht typen!
Ellen mv Julian
Ik wil graag even het volgende van me af schrijven:
Een bevriend stel van ons was al een tijdje "bezig" om zwanger te worden. Toen ze vaccinaties moesten halen voor een verre reis besloot ze voor de zekerheid een test te doen om uit te sluiten dat ze zwanger was, en ja hoor...ze bleek wél zwanger, zelfs al 12 weken! Nu heeft ze net voor 29 weken veel vruchtwater verloren en is ze opgenomen in het ziekenhuis. Vorige week is met 31 weken hun zoon geboren. Ze heeft de zwangerschap dus maar krap 20 weken mogen beleven. Op zich ging het met de kleine goed totdat hij onregelmatig begon te ademen en meer afwijkend gedrag begon te vertonen. Er is een hersenscan gemaakt en nu blijkt dat hij een zware hersenbloeding heeft gehad, misschien al in de baarmoeder. Hoe hij zich zal ontwikkelen is onbekend. Pas rond de uitgerekende datum (begin januari) kunnen ze zeggen in hoeverre hij afwijkt van de norm (ik weet even niet hoe ik het beter kan verwoorden). En als ze dan weer 3 maanden verder zijn kunnen ze nog meer zeggen over zijn ontwikkeling. De bloeding heeft plaatsgevonden in "het motorieke deel" van de hersenen. Het kindje zal ergens tussen "onhandig" en "heel veel erger" ontwikkelen.
Dit laatste deel van het verhaal vertelden ze me net over de telefoon. Tjonge, moeilijk hoor om dan niet in open deuren/clichés te vervallen en om niet (uiteraard onbedoeld) kwetsende opmerkingen te maken.
Ze mogen 3 x per dag op visite komen, en alleen zij zelf. Overige visite mag er niet bij ivm de mexicaanse griep. Hoewel ze best een sterke indruk maakte heb ik erg met haar te doen. Ze is van oosteuropese afkomst en heeft nog niet zo'n groot netwerk opgebouwd. Bovendien moet hij volgende week weer aan het werk. Ik heb aangeboden om een keer af te spreken in het ziekenhuis, zodat ze tussen de bezoekuren door niet alleen hoeft zitten te wachten. Ik zou haar graag meer helpen, maar weet niet zo goed hoe. Ze gaf zelf aan eerst een soort van ritme te willen hebben voordat ze verdere plannen maakt en dat kan ik me heel goed voorstellen.
Willen jullie met me mee duimen voor een goede (of minst slechte) afloop?
Bedankt dat ik het even van me af mocht typen!
Ellen mv Julian