Hoi meiden,
Jullie zullen wel denken... alweer een topic openen?
Maar ben het allemaal echt spuugzat en zit hier in mn eentje, ben bekaf en weet het ook niet zo goed meer.
Het zit allemaal zo;
Manlief stotterde en is nu naar stottertherapie maar daar moet hij een nachtje blijven slapen omdat het vrijdag en zaterdag cursus volgen is.
Opzich is dat niet erg maar ben nog nooit alleen geweest.
Vanwege psychische toestanden vroeger, zoals verlatingsangst, angst en paniekaanvallen, sterkte heimwee naar vaste en eigen plek, woonde namelijk op schippersinternaat.
Hier heb ik therapie voor gehad en gaat nu gewoon goed, ook omdat ik nu een eigen huisje heb, manlief die heel veel van me houd en waarvan ik weet dat hij echt niet bij me weg zal gaan.
Maar jah, vanacht ben ik dus wel alleen.
Nu gingen mn zwager en schoonzus een weekendje weg en dat was al lang van te voren afgesproken, en later kwam die stottertherapie ertussen, en pas dus op 1 van hun 2 zoontjes .
Dat zoontje heeft adhd en ook Daniel is de rustigste niet.
Nu moest ik boodschappen doen en ben echt in de weer geweest met die 2 'schatten' .
Thuis waren ze met zn 2en dus ook lekker hyper de hele middag en avond.
Vanmorgen van 7-11 gewerkt en de dementerende mensen waren onrustig wat dus ook heel intensief werken was.
Ik weet dat Daniel echt last van heb gehad als hij overdag iets voor zijn doen spannends mee heeft gemaakt en dat hij dan snachts steeds komt.
Heb ook geprobeerd om ze in hun spelletjes steedste temperen.
Daniel is vanaf dat hij naar bed is gegaan (kwart over 7) echt aan het hanewaken, eerst slaapt hij effe dan word hij huilen en dromend wakker, effe troosten, dan gaat hij weer slapen en een half uurtje later is het weer raak.
Maar eer ik hem wakker heb...en hij maar huilen en dromen, vind het zo zielig.
Ben bang dat het vanacht zo doorgaat en dan morgen overdag ook nog lekker die 2 drukteschoppertje die tegen elkaar in gaan en manlief komt pas om half 6 weer thuis.
Ga zo lekker naar bed want mn oogleden vallen haast dicht maar wilde effe lekker in de woonkamer zitten en weten dat je niet achter de kids aan hoeft te gaan.
De buren hebben de telefoon mee naar boven dus als er vanacht echt wat is, kan ik zo bellen.
En ha ha het is hier zo gehorig dat ik de buurman kan horen omdraaien in bed dus ik denk als ik roep, ze me zo kunnen horen ha ha.
Maar jah, ben bekaf na vandaag, en Daniel komt nu dus steeds, ik hooop zo dat hij vanacht wel lekker gaat slapen!
Moest het gewoon effe kwijt, zeker omdat ik niet tegen iemand aan kan kletsen nu.
Liefs Marina
Jullie zullen wel denken... alweer een topic openen?
Maar ben het allemaal echt spuugzat en zit hier in mn eentje, ben bekaf en weet het ook niet zo goed meer.
Het zit allemaal zo;
Manlief stotterde en is nu naar stottertherapie maar daar moet hij een nachtje blijven slapen omdat het vrijdag en zaterdag cursus volgen is.
Opzich is dat niet erg maar ben nog nooit alleen geweest.
Vanwege psychische toestanden vroeger, zoals verlatingsangst, angst en paniekaanvallen, sterkte heimwee naar vaste en eigen plek, woonde namelijk op schippersinternaat.
Hier heb ik therapie voor gehad en gaat nu gewoon goed, ook omdat ik nu een eigen huisje heb, manlief die heel veel van me houd en waarvan ik weet dat hij echt niet bij me weg zal gaan.
Maar jah, vanacht ben ik dus wel alleen.
Nu gingen mn zwager en schoonzus een weekendje weg en dat was al lang van te voren afgesproken, en later kwam die stottertherapie ertussen, en pas dus op 1 van hun 2 zoontjes .
Dat zoontje heeft adhd en ook Daniel is de rustigste niet.
Nu moest ik boodschappen doen en ben echt in de weer geweest met die 2 'schatten' .
Thuis waren ze met zn 2en dus ook lekker hyper de hele middag en avond.
Vanmorgen van 7-11 gewerkt en de dementerende mensen waren onrustig wat dus ook heel intensief werken was.
Ik weet dat Daniel echt last van heb gehad als hij overdag iets voor zijn doen spannends mee heeft gemaakt en dat hij dan snachts steeds komt.
Heb ook geprobeerd om ze in hun spelletjes steedste temperen.
Daniel is vanaf dat hij naar bed is gegaan (kwart over 7) echt aan het hanewaken, eerst slaapt hij effe dan word hij huilen en dromend wakker, effe troosten, dan gaat hij weer slapen en een half uurtje later is het weer raak.
Maar eer ik hem wakker heb...en hij maar huilen en dromen, vind het zo zielig.
Ben bang dat het vanacht zo doorgaat en dan morgen overdag ook nog lekker die 2 drukteschoppertje die tegen elkaar in gaan en manlief komt pas om half 6 weer thuis.
Ga zo lekker naar bed want mn oogleden vallen haast dicht maar wilde effe lekker in de woonkamer zitten en weten dat je niet achter de kids aan hoeft te gaan.
De buren hebben de telefoon mee naar boven dus als er vanacht echt wat is, kan ik zo bellen.
En ha ha het is hier zo gehorig dat ik de buurman kan horen omdraaien in bed dus ik denk als ik roep, ze me zo kunnen horen ha ha.
Maar jah, ben bekaf na vandaag, en Daniel komt nu dus steeds, ik hooop zo dat hij vanacht wel lekker gaat slapen!
Moest het gewoon effe kwijt, zeker omdat ik niet tegen iemand aan kan kletsen nu.
Liefs Marina