Pffff.....

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi lieve dames,

daar ben ik alweer, zit vanaf woensdag echt ziek thuis, ik kan niet meer slapen, ben constant misselijk en heb ook constant honger, maar als ik aan eten denk of als ik het ruik bha, dan moet ik alweer kokhalzen.. K probeer te blijven eten, maar het valt echt niet mee, ik voel me zo ellendig...
Hopelijk trekt dit snel weg, want dit hou ik echt niet lang meer vol, ik raak in een negatieve spiraal ipv lekker genieten van de zwangerschap. Dinsdag naar de verloskundige es kijken of ze wat tips hebben. We zouden het eigenlijk met sinterklaas pas bekend maken maar omdat ik zo ziek ben hebben we besloten dit weekend het bekend te maken.
Op het werk is het nl ook lastig ik moet er steeds omheen draaien, maar vandaag ga ik het dan toch maar vertellen, in de hoop dat ik dan wel wat begrip krijg. Ik snap dat het erg is als een werknemer ziek is, maar ze waren gewoon echt boos, ik kan er toch niks aan doen?Zit niet voor mijn lol thuis..
Sorry wilde weer even mijn verhaal kwijt.
Voel me zo rot!!


Liefs
 
Aaaah Daisy, wat sneu voor je!!! Goed dat je het je omgeving gaat vertellen en probeer niet in een dippie te raken hoor, probeer voor ogen te houden waar je het voor doet en hopelijk worden de klachten snel minder.

Wel onredelijk trouwens van je werkgever dat ze boos worden... probeer daar maar boven te staan!

Veel sterkte!

Lfs,
Juutepetuutje
 
Dank je juutepetuutje!

Het is moeilijk positief te blijven als ik me zo voel.
Heb toch wel aanleg om snel naar het negatieve te gaan en het is zoo moeilijk deze knop om te zetten..
Hopelijk doordat we het al bekend maken ga ik me wat beter voelen, nu probeer ik er alleen maar omheen te draaien om het geheim te houden, hopelijk word het snel beter.
Aangezien ik een psygisch verleden heb wil ik via de verloskundige hulp gaan zoeken zodat ik straks toch kan genieten ipv me overal druk om maken...

Tja me werkgever, dat word denk k lastig, gezien de reactie geloof ik nieteens dat hij me zal feliciteren met de zwangerschap.. Mja misschien denk ik nu allemaal teveel door, maar ben best bang voor de reactie.. Mijn vriend zei ook dat ik erboven moet staan, maar het valt niet mee.. Je wil natuurlijk het liefst dat iedreen blij is met het nieuws.. en ja dat k zo ziek ben kan ik helaas ook niks aan veranderen..
Voelde ik me maar lekker dan was ik nu ook niet zo negatief..
Tis allemaal zo ingewikkeld!

Liefs
 
Hey Daisy, balen dat je je zo beroerd voelt. Wat dat betreft kan ik je de hand schudden. Wat je schrijft over het misselijk, kokhalzen maar toch trek hebben herken ik helemaal! Ik probeer mijzelf op te trekken aan de gedachte dat als ik me zo beroerd voel dat het een goed teken is dat de kleine dat effect heeft om mijn lichaam. En uiteindelijk is dat kleine hummeltje het doel.

En je werkgever, je hebt ze erbij.... Ik heb nu ook een eikel van een interim leidinggevende omdat mijn eigen leidingevende nog met, jawel, zwangerschapsverlof is. Ik heb dan de mazzel dat ze over twee weken terugkomt en ik van haar een positieve reactie verwacht. Dus tot die tijd vertel ik het aan nog niet iedereen op mijn werk. Mijn manier is, om de mensen om me heen te zoeken en in te schakelen waarvan ik een positief gevoel van krijg. Met een netwerk om je heen sta je er niet alleen voor!

Ik vind het wel goed van je dat je in een vroeg stadium hulp zoekt en dit aanvaart. Juist vanwege jou achtergrond. Dat zijn al de eerste stappen. Kop op meid! Met zijn allen op naar de 40!

Liefs
 
Lastig hoor!!! zo'n werkgever.
Ik ben zelf van wegen mijn vermoeidheid en misselijkheid even gestopt met werken volgend jaar zie ik wel weer verder.

het is zeker begrijpelijk dat je niet echt positief bent,maar probeer aan je kleine te denken waar je het voor doet
het helpt mij en ook om de verhalen van de andere dames te lezen.

sterkte
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan