pffffffffffffffffffffff heb ik weer

A

Anoniem

Guest
nou ik dacht eindelijk dat ik een beetje rust had komt dit weer.....

sinds gister avond is mijn bio vader dus in ede voor een aantal dagen zowieso
hij heeft dus sinds een paar maand weer contact met mijn een na jongste broertje (die heel zwak is) en nu had hij dus ruzie met zn vriendin en belde mn broertje op of hij een aantal dagen bij hem mocht komen

pfff en tot mijn grote schrik zei mn broertje ook nog ja omdat hij anders op straat vond
NOU JA IS HIJ DAN VERGETEN WATIE MIJ HEEFT AANGEDAAN,ik ben zooooooo pissig maarja ik kan er weinig van zeggen tis zijn thuis dus ja maar ik voel me gelijk zo bedreigend weer,en gelijk weer dromen vanacht datie me gevonden heeft enzo
hoh vandaag de hele dag buikpijn gehad en last van harde buiken,
nu kwam ik thuis bij mn vader en zegt mn jongste broertje ook nog eens (die van niks af weet natuurlijk omdat hij te jong is was om het te snappen)ja ik ga over een paar weken een keer met peter ( mijn bio vader) naar walibi ooooooow ik voel de bui al helemaal hangen hij gaat bij iedereen weer poesje lief en aardig doen en probeert dalijk ook nog datie in ede kan gaan wonen

ik word er helemaal gek van datie man nog steeds mn hele leven blijft beinvloeden,kijk hij laat zich nu wel niet aan me zien omdat mn vader nie twilt datie bij hem komt als ik er ben maar toch mn hart slaat weer 3keer dubbel als ik er alleen al aan denk

sorry moest het gewoon even kwijt


 
Hey meis,

Ik heb ook al bijna 14 jaar geen contact met mijn verwekker, zoals ik hem noem, want vader is een te grote eer voor hem.( hij heeft me fysiek nooit iets aangedaan hoor)
Ik ben ook vanaf mijn 12 opgevoed door een andere man, die ik met trots mijn vader noem.

Ook mijn broer heeft nog contact met mijn verwekker. Ik had het daar in het begin ook best moeilijk mee, maar ik zag uiteindelijk dat ze zo op elkaar  leken, dat het logisch was dat ze contact hadden.  Ik heb mijn contact uiteindelijk ook met mijn broer verbroken. Niet omdat hij  met mijn verwekker contact had, maar om de streken die hij leverde. Sinds dien heb ik een stuk relaxter leven. Ik hoef niet bang te zijn dat ik hem tegen kom op een verjaardag ofzo. ( Ik zeg natuurlijk niet dat jij het contact met je broertje moet verbreken. Dat is alleen mijn verhaal.)

Toch heeft het me best pijn gedaan, toen ik zwanger was van mijn eerste. Ik begreep toen eigenlijk pas, wat hij werkelijk had gedaan en dat gevoel werd versterkt toen mijn kleine wonder was geboren. Hij is mijn alles en ik zou hem nooit in de steek laten of zoiets...... Ik weet ook echt wel dat het zijn verlies is, dat hij geen contact heeft. En dat komt ook nooit meer goed. Hij zou mijn wondertjes nooit mogen vasthouden of zelfs maar aanraken. ( dan zit ik, en waarschijnlijk meer mensen in de gevangenis. hahahah) Dat weet ik inmiddels zeker, maar de vraag, waarom?, blijft toch wel hoor. Ondanks dat ik totale vrede heb met de situatie.

Ik weet dat het heel moeilijk is wat ik nu ga zeggen, maar probeer het los te laten!!! Probeer het van een andere hoek te bekijken. JIJ bent de sterke in dit verhaal. Jij hebt een wonder op de wereld gezet en nu ook in je buik. Hij zou dat nooit mogen aanschouwen. Jij bent nu gelukkig, iets wat hij nooit meer mag en kan afnemen. En ook nooit meer deelgenoot van zou uitmaken. Hij is jouw kwijt, jij niet hem......

Sterkte hiermee.

Groetjes
 
Hoi Meiden,

Het is net of suno mijn verhaal schrijft.

Ik heb ook geen contact meer met mijn zaaddonor (zo noem ik hem)
mijn ouders zijn gescheiden toen ik 3 weken was.
Ik heb contact met hem gezocht toen ik 17 was en dat was ook gelijk voor het laatst, Hij maakte mijn moeder die mijn beste vriendin is gewoon zwart .
Mijn Broer heeft wel contact met hem Zij lijken ook erg op elkaar en dat schijnt te trekken.
Ik heb ook geen contact meer met mijn broer niet daarom maar, gewoon omdat het een eikel is.
Die heeft mij ook iets geflikt wat ik hem heel kwalijk neem en het contact komt ook nooit meer goed.
Gelukkig heb ik nog wel 2 lieve stiefzussen die helemaal achter mij staan.
ook heb ik de liefste vader van de hele wereld getroffen die is er al vanaf dat ik 9 maanden was dus voor mij een echte vader.
Mijn vader en moeder hebben ook geen contact meer met mijn broer.
Zo dat was mijn verhaal lekker om het is kwijt te kunnen bij mensen die een beetje hetzelfde hebben meegemaakt.

Patricia ik vind het nog al wat dat broer tegen jou zegt dat hij toen nog erg jong was en het niet "echt" heb meegemaakt.
Het is toch heel wat wat, hij jou heeft aangedaan.
ik heb verder geen tips met hoe je ermee om moet gaan maar, denk om jezelf en om je kleintjes.

Gr Lique
 
Hoi meis,

Helaas kan jij je broer(s) niet verbieden met hem om te gaan. Dat is hun beslissing.
Wat je wel kan vragen is of ze begrip hebben voor jou situatie en jou willen waarschuwen als je biovader bij hun langs komt. Zo heb jij de kans en de keus hem niet te ontmoeten.

Willen ze hierin niet meegaan, dan zal je voor jezelf na moeten gaan wat voor JOU en je kinderen belangrijk is. Met je broers om blijven gaan en de kans hem tegen het lijf te lopen.
Of voorlopig geen contact met je broers en de rust en veiligheid.

Nogmaals praat eerst met je broers. Misschien steunen ze je wel en willen ze hem wel bij je vandaan houden.

Heel veel sterkte.

Liefs Reneke
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan