piekeren, wispelturig, wordt gek van mezelf

A

ANONYMOUS_USERNAME

Ik denk dat er wel meer zijn die veel piekeren en wispelturig zijn. Van de ene kant wil je graag bevallen en je kindje zien en ruiken, en van de andere kant benik een schijterd. Ik weet van de vorige bevalling dat alles goed komt en miljoenen me zijn voorgegaan en dat je alles vergeet. Maar soms ben ik echt bang, dan krijg ik zo'n benauwd gevoel.

Vorige nacht had ik een bandgevoel om de buik, en sóchtends ook nog, ook duizelig en hoofdpijn. Ik moest van mijn man bellen (deze moest op middagdienst en wou graag voor de zekerheid dat ik belde), ik ben erg gehoorzaam (ahum) en belde, moest gelijk naar de verloskamer komen. Een uur ctg en bloddruk gelegen, urineonderzoek en bloedonderzoek. Ctg, bloeddruk en bleod waren in orde, maar urine niet, eiwitten en bacterien, staat nu op kweek, moet morgen bellen voor uitslag. Is deze niet goed dan aan de antibiotica. Ik zie wel, maak me daar niet zo druk om.

Maar toen ik daar zo lag, bekroop me toch een beetje de paniek, zo van; over een paar dagen lig je hier voor de echt. En dan zul je eraan geloven. Mijn man had hetzelfde gevoel.
Ik denk dat ik er nog niet echt klaar voor ben, omdat ik weet dat mijn man door crisis op het werk nu niet verlof kan nemen, maar over een week wel.

Top die hormonen en beren op de weg als je zwanger bent. Ik weet dat het goed komt, maar toch.

Zo ik ben het weer even kwijt, sorry voor mijn gejammer, trek je er niets van aan.

groetjes Susan


 
Jouw hele verhaal klinkt me bekend in de oren. Van het weekend had ik ook heel erg last van mijn buik en we hebben ook de vk gehad hoor. Bleek dat ik gewoon heftige voorweeen had. Maar ja, eigenlijk hoop je dat het begint en ook weer niet.
AAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHHH die hormonen ook. Om gek van te worden.
Nou nog veel sterkte de komende tijd.

Groetjes Andrea
36w6d
 
Dag Susan,

wat vervelend! Ik denk dat heel veel vrouwen van het forum een moeilijke periode ondergaan en iedereen doet dat op zijn eigen manier! Dus ook jij op de jouwe! Lekker toch als je ff je ei kwijt kan, ook al is dat op internet ;o)

Echt goed advies is er momenteel niet denk ik. Ik herken jou verhaal niet omdat ik er zelf geweldig klaar mee ben! Inmiddels heb ik redelijke innerlijke rust voor de bevalling, misschien is het wel puur naiviteit hoor!!!

Het boek: veilig bevallen van  B.  Smulders  heeft mij enorm geholpen wat rust te geven in ieder geval, misschien tip?

Groetjes en sterkte
 
Hier hetzelfde hoor...

Ik wil heeeel graag bevallen; heb er echt genoeg van, maar wanneer ik dan een paar voorweeen heb en denk "dit zou het wel eens kunnen zijn" komt er toch heel ff zo'n paniek gevoel over me heen....
Maar dan denk ik weer; je wilt dit toch? Kom maar op met de pijn..... en dan stoppen die weeen weer

Ach, een ding is zeker; ze moeten er toch op een of andere manier uit en wanneer het begint stop je het niet meer....

Sterkte en veel liefs Nika
 
Hoi

Ik herken mezelf wel deels in je verhaal.. Aleen ik wil echt heel graag bevallen. (misschien wel te graag) . door de pijn in mijn rug en bekken ben ik niet zo mobiel meer. Erg vervelend, dus even op de fiets weg is er niet meer bij. Mijn buik hangt zo laag en zo naar voren dat ik iedere keer met mijn bovenbenen tegen mijn buik tik als ik fiets en wijdbeens fietsen gaat niet met mijn bekken. Ik zit dus ook een beetje te zitten thuis. En dat verveeld echt enorm!!! Bij ieder krampje denk ik jaaa het gaat beginnen!!! Maar meestal is het na een uurtje wel weer rustig in mijn buik.  

Net als wat nika zegt als het begint kan je het niet stoppen... En dan denk ik dat er ook wel een knop omgaat...

succes!

liefs gridje
 
ja hier hetzelfde verhaal hoor...

Ik ben teveel bezig met wachten wachten en wachten... k zit de hele dag thuis en loop een beetje de huisvrouw uit te hangen dus ook geen bal aan..

Nog maar afwachten he!!

angela
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan