Lieve meiden,
Soms betrap ik mezelf er op dat ik nog steeds 'schema-minded' ben. In den beginne over krampjes, toen over hoeveelheid voeding, toen over slaapjes en inbakeren, toen over de slaapjes overdag, toen over de nachten, toen over rust en regelmaat. En ondertussen geeft mijn meisje alles zelf aan en komt het altijd goed. Ik pieker dan vooruit, wat als...............enz. Terwijl dat geen enkele zin heeft. Gelukkig niet meer zo overheersend als eerst, maar nog wel meer dan genoeg. Kunnen jullieme een beethe volgen?
Ik kan er zelf ook nog wel om lachen, gelukkig. En ik geniet dagelijks van Isis. Maar het moederschap is een uitdaging (en wat kom ik mezelf tegen ),
x Esther