haai allemaal,
Zoals sommigen weten heb ik een leuk vogeltje dat erg hard kan fluiten. Soms wilde ik er pate van maken en de andere keren kon ik hem niet missen. Sinds onze verhuizing is Pietje erg vervelend. Krijsen en dan weer lief fluiten maar voornamelijk krijsen (als ik weg ben, heerlijk is dat). Op dit moment lekker potje hormonen erbij van de provera , en dat maakt het niet gemakkelijk bij wat ik straks ga doen.
Gisteravond heb ik een tante gesproken en die wilde graag voor pietje zorgen. Blij dat ik was want dan is ie niet helemaal weg maar nog in de familie. Helaas heb ik deze dag meer last van hormonen, ze plagen me behoorlijk. Ik heb nu pietje op mn hoofd en denk ja jongen das de laatste keer dat je bij me zit. Straks ben je weg....en das toch een gekke gedachten. Geen neiging tot vogelpateee meer geen neiging tot veren plukken maar enkel van een afstandje genieten van het goede huis wat ie dan heeft gekregen. Geen lieve fluitjes meer als ie bij me zit maar een stilte in huis. Hmmmm dat zal ik toch wel missen. Kortom je kan je toch best wel hechten aan zo'n geinig beessie. Maar hij is gewoon niet meer gelukkig bij ons. Veel te weinig aandacht. In het belang van hem gaat hij vanavond verhuizen. Nu ben ik nog een stoere meid maar als ik hem bij mn tante moet achterlaten ben ik volgens mij een sjankend klein kind wat het liefst pietje mee naar huis neemt....hahahaa heerlijk die hormonen. Laat ik er maar om lachen want straks sta ik hier weer te sjanken en weet ik niet wat voor of achter is.
Veel liefs van sjan die straks geen pietje meer heeft maar wel dicht zit bij dr ongesteldheid zodat we eindelijk de volgende ronde in kunnen gaan.
Zoals sommigen weten heb ik een leuk vogeltje dat erg hard kan fluiten. Soms wilde ik er pate van maken en de andere keren kon ik hem niet missen. Sinds onze verhuizing is Pietje erg vervelend. Krijsen en dan weer lief fluiten maar voornamelijk krijsen (als ik weg ben, heerlijk is dat). Op dit moment lekker potje hormonen erbij van de provera , en dat maakt het niet gemakkelijk bij wat ik straks ga doen.
Gisteravond heb ik een tante gesproken en die wilde graag voor pietje zorgen. Blij dat ik was want dan is ie niet helemaal weg maar nog in de familie. Helaas heb ik deze dag meer last van hormonen, ze plagen me behoorlijk. Ik heb nu pietje op mn hoofd en denk ja jongen das de laatste keer dat je bij me zit. Straks ben je weg....en das toch een gekke gedachten. Geen neiging tot vogelpateee meer geen neiging tot veren plukken maar enkel van een afstandje genieten van het goede huis wat ie dan heeft gekregen. Geen lieve fluitjes meer als ie bij me zit maar een stilte in huis. Hmmmm dat zal ik toch wel missen. Kortom je kan je toch best wel hechten aan zo'n geinig beessie. Maar hij is gewoon niet meer gelukkig bij ons. Veel te weinig aandacht. In het belang van hem gaat hij vanavond verhuizen. Nu ben ik nog een stoere meid maar als ik hem bij mn tante moet achterlaten ben ik volgens mij een sjankend klein kind wat het liefst pietje mee naar huis neemt....hahahaa heerlijk die hormonen. Laat ik er maar om lachen want straks sta ik hier weer te sjanken en weet ik niet wat voor of achter is.
Veel liefs van sjan die straks geen pietje meer heeft maar wel dicht zit bij dr ongesteldheid zodat we eindelijk de volgende ronde in kunnen gaan.