Hoi meiden,
Weer eens een topic door mij geopend.
Er is de afgelopen week veel gebeurd hier.
Een kleine twee weken geleden kreeg ik pijn in mijn buik die af en toe echt ondragelijk was.
daar ben ik toen vrijdags mee naar de dokter geweest omdat ik niet zo het weekend in wilde. die stuurde mij gelijk door naar het ziekenhuis met verdenking op blindedarmontsteking OF nierstenen.
na heel wat uren op de SEH gezeten te hebben kwam er eigenlijk niet echt iets bijzonders uit. Er was in de urine wel te zien dat er een urineweginfectie was maar het kon volgens het bloed ook goed een blindedarmontsteking zijn dus werden we weer naar huis gestuurd in de hoop dat mijn lichaam het allemaal vanzelf wel zou herstellen. En als ik toch meer pijn kreeg moest ik terug komen en dan zou er toch verder gekeken worden en blindedarm er ws uit moeten.
Zaterdag een redelijk goede dag gehad. Zondag weer ondragelijke pijn dus weer naar de HAP en doorgestuurd naar SEH. weer een paar uur daar gezeten, bloedprikken, urineopvangen enz. uren later. Ja we zien niet veel verandering en gaan maar uit van urineweginfectie en u krijgt antibiotica. ik had daar gelukkig al infuus gehad met een sterk middel tegen de pijn. ik mocht weer naar huis maar moest WEL maandagochtend weer terug komen voor een herbeoordeling. JAJA weer oppas regelen voor de lieve kindjes.
Wij maandagochtend weer terug. Gelukkig had ik op dat moment niet zoveel pijn. maar WEER uren wachten op bloeduitslagen en urineuitslagen. WEER geen verandering te zien. Foto van de buik dan maar.
En ja hoor daar kwam DE UITSLAG: mevrouw u heeft ontlasting in uw darmen en daar heeft u waarschijnlijk die pijn door. dus ik klisma's en al van die medicijnen om toch die ontlasting er maar uit te krijgen. RARA wie heeft er geen ontlasting in zijn darmen. Maar ik goed alles genomen incl klisma's gezet waar echt niks door gebeurde.
De volgende dag: goed uit te houden. Ik heel gezond doen: fruit, heel veel drinken, medicijnen, groene groente enz enz, JA je wilt er toch alles aan doen om van de pijn af te komen.
Goede dag gehad.
Toen de volgende dag: woensdag, onhoudbare pijn, ondragelijk. gilde het uit. 't Was echt erger dan weeen. Wij weer naar de huisarts (na oppas gevonden te hebben) gelijk weer door naar SEH. gilde het uit om pijnstilling. maar kreeg ik niet want moesten eerst alles onderzoeken. Na 1,5 uur kreeg ik gelukkig MORFINE. Wat was ik BLIJ na 10 minuten en dat spul eindelijk werkte. ik lag versuft te wachten op WEER alle uitslagen. Had deze keer gelukkig een aardige chirurg. die kwam af en toe kijken of het nog ging.
Na een tijdje kwam hij weer en vroeg hij: weet u of u al eens geopereerd bent aan galstenen??? nee dat ben ik niet. OOO het is namelijk al 1,5 jaar bij ons bekend dat u die heeft. IK WIST NERGENS VAN.
maar het was dus in het bloed te zien dat het toch ging ontsteken en dat er galstenen zaten. het stond dus al die tijd al in mijn dossier.
De chirurg: u moet geopereerd worden en zo snel mogelijk.
MAAR: alle bedden zijn vol dus u moet nu naar huis.
En morgen mag u terug komen op de poli en dan plannen we voor die dag een operatie.
IK balen. WEEEEER naar huis met die vreslijke pijn due gelukkig op dat moment goed uit te houden was dankzij de morfine.
De volgende ochtend om 9. 30 op poli afspraak bij andere chirurg, Voor hem was het al snel duidelijk.
Ik mocht gelijk naar de afdeling. Werd op een bed gedropt en mocht wachten tot er tijd was op de operatiekamer.
Om half 2 ben ik naar de OK gebracht.Daar hebben ze mijn galblaas verwijderd en om 17.00 was ik weer bij kennis. Nu ben ik thuis en gaat het gelukkig allemaal goed. ZONDER pijn. Ja wel van de operatie natuurlijk maar dat heeft zijn tijd nodig.
Maar wat een gedoe. 4 keer huisarts en SEH. En dan gewoon weten dat ik galstenen heb.
Het vertrouwen in het ziekenhuis is bij ons wel weg. WE hebben namelijk al meer dingen daar meegemaakt.
Maar gelukkig gaat het nu hier weer een stuk beter.
Sorry voor het lange verhaal maar nu weten jullie het allemaal.
Groetjes van marianne
Weer eens een topic door mij geopend.
Er is de afgelopen week veel gebeurd hier.
Een kleine twee weken geleden kreeg ik pijn in mijn buik die af en toe echt ondragelijk was.
daar ben ik toen vrijdags mee naar de dokter geweest omdat ik niet zo het weekend in wilde. die stuurde mij gelijk door naar het ziekenhuis met verdenking op blindedarmontsteking OF nierstenen.
na heel wat uren op de SEH gezeten te hebben kwam er eigenlijk niet echt iets bijzonders uit. Er was in de urine wel te zien dat er een urineweginfectie was maar het kon volgens het bloed ook goed een blindedarmontsteking zijn dus werden we weer naar huis gestuurd in de hoop dat mijn lichaam het allemaal vanzelf wel zou herstellen. En als ik toch meer pijn kreeg moest ik terug komen en dan zou er toch verder gekeken worden en blindedarm er ws uit moeten.
Zaterdag een redelijk goede dag gehad. Zondag weer ondragelijke pijn dus weer naar de HAP en doorgestuurd naar SEH. weer een paar uur daar gezeten, bloedprikken, urineopvangen enz. uren later. Ja we zien niet veel verandering en gaan maar uit van urineweginfectie en u krijgt antibiotica. ik had daar gelukkig al infuus gehad met een sterk middel tegen de pijn. ik mocht weer naar huis maar moest WEL maandagochtend weer terug komen voor een herbeoordeling. JAJA weer oppas regelen voor de lieve kindjes.
Wij maandagochtend weer terug. Gelukkig had ik op dat moment niet zoveel pijn. maar WEER uren wachten op bloeduitslagen en urineuitslagen. WEER geen verandering te zien. Foto van de buik dan maar.
En ja hoor daar kwam DE UITSLAG: mevrouw u heeft ontlasting in uw darmen en daar heeft u waarschijnlijk die pijn door. dus ik klisma's en al van die medicijnen om toch die ontlasting er maar uit te krijgen. RARA wie heeft er geen ontlasting in zijn darmen. Maar ik goed alles genomen incl klisma's gezet waar echt niks door gebeurde.
De volgende dag: goed uit te houden. Ik heel gezond doen: fruit, heel veel drinken, medicijnen, groene groente enz enz, JA je wilt er toch alles aan doen om van de pijn af te komen.
Goede dag gehad.
Toen de volgende dag: woensdag, onhoudbare pijn, ondragelijk. gilde het uit. 't Was echt erger dan weeen. Wij weer naar de huisarts (na oppas gevonden te hebben) gelijk weer door naar SEH. gilde het uit om pijnstilling. maar kreeg ik niet want moesten eerst alles onderzoeken. Na 1,5 uur kreeg ik gelukkig MORFINE. Wat was ik BLIJ na 10 minuten en dat spul eindelijk werkte. ik lag versuft te wachten op WEER alle uitslagen. Had deze keer gelukkig een aardige chirurg. die kwam af en toe kijken of het nog ging.
Na een tijdje kwam hij weer en vroeg hij: weet u of u al eens geopereerd bent aan galstenen??? nee dat ben ik niet. OOO het is namelijk al 1,5 jaar bij ons bekend dat u die heeft. IK WIST NERGENS VAN.
maar het was dus in het bloed te zien dat het toch ging ontsteken en dat er galstenen zaten. het stond dus al die tijd al in mijn dossier.
De chirurg: u moet geopereerd worden en zo snel mogelijk.
MAAR: alle bedden zijn vol dus u moet nu naar huis.
En morgen mag u terug komen op de poli en dan plannen we voor die dag een operatie.
IK balen. WEEEEER naar huis met die vreslijke pijn due gelukkig op dat moment goed uit te houden was dankzij de morfine.
De volgende ochtend om 9. 30 op poli afspraak bij andere chirurg, Voor hem was het al snel duidelijk.
Ik mocht gelijk naar de afdeling. Werd op een bed gedropt en mocht wachten tot er tijd was op de operatiekamer.
Om half 2 ben ik naar de OK gebracht.Daar hebben ze mijn galblaas verwijderd en om 17.00 was ik weer bij kennis. Nu ben ik thuis en gaat het gelukkig allemaal goed. ZONDER pijn. Ja wel van de operatie natuurlijk maar dat heeft zijn tijd nodig.
Maar wat een gedoe. 4 keer huisarts en SEH. En dan gewoon weten dat ik galstenen heb.
Het vertrouwen in het ziekenhuis is bij ons wel weg. WE hebben namelijk al meer dingen daar meegemaakt.
Maar gelukkig gaat het nu hier weer een stuk beter.
Sorry voor het lange verhaal maar nu weten jullie het allemaal.
Groetjes van marianne