Pijn, grenzen aangeven, begrip...

[Gebruiker10099272]

<p>Hi dames alvast sorry voor mijn lange verhaal maar ik hoop dat er dames zijn die advies kunnen geven...</p><p>Ik loop hier al een tijdje mee maar moet het nu van mij af gaan praten en gewoon veel liever met dames die in hetzelfde schuitje zitten.</p><p>Ik werk in de horeca(lunch horeca) ik ben kok en momenteel 22 weken en 6 dagen in verwachting van ons eerste kindje een dochter! Helemaal nergens last van gehad in het begin ik ben eigenlijk totaal niet ziek geweest alleen ontzettend moe, maar dat neem ik zeker voor lief </p><p>Ik zit nu 3 maanden bij de fysiotherapeut omdat ik sinds toen (zo begon het) last begon te krijgen van mijn onderrug en stuitje en tja beter iets voor zijn als genezen toch</p><p>Nu een paar maanden verder en eigenlikk denkende van dit hoort er ook een beetje bij aangegeven dat ik zo hele dagen op mijn benen staan niet meer trek, ik loop mank, scheef, stijf en heb pijn met staan/zitten wat ik ook te lang doe in dezelfde stand. Dit trekt inmiddels nu door naar mijn benen en liezen. De fysio doet nu ander soort oefeningen met mij omdat ik de andere oefeningen gewoon niet trek. Op mijn werk de nodige aanpassingen van zitten lopen en staan wat goed is afwisseling maar merk zelf geen verbetering.. Mensen kijken me ook aan met een blik als ik loop van wat heb jij nou??! Mijn (mannelijke) chef doet er niks mee en vraagt ook eigenlijk niet hoe het met mij gaat heb het idee dat die mij liever kwijt is terwijl ik mijn best wil doen om er zo lang mogelijk toe te doen. Ik werk 2 uur minder per dag als dat ik normaal al zou doen..</p><p>Thuis ben ik niks meer waard maar ben gelukkig getrouwd met mijn lieve man die voor me zorgt en heel goed zijn best doet alles in het huis bij te houden.</p><p> </p><p> </p>

 

[Niempje]

Hoi,
Wat vervelend dat je er zo veel last van hebt!
Ik herken je heel erg en heb niet eens staand werk.
Bij mij begon het bij de 27 weken en ik liep krom van de pijn. Gelukkig was het met fysio behandeling na een paar dagen weg. De behandelingen waren heel pijnlijk, mijn billen moesten gemasseerd worden omdat deze helemaal vast zaten. Wat je nu voelt zijn je bekken (is mij verteld door de fysio).

Je kiest helaas niet waar je last van krijgt en kunt het al helemaal niet uitschakelen..
Als ik jou was zou ik (voor nu) stoppen met werken en eens even thuis blijven en kijken of het minder wordt. Jouw werkgever krijgt toch betaald voor vervanging dus daar hoef je niet over in te zitten.
Vind het jammer dat er geen begrip is, maarja een man heeft dit natuurlijk zelf helemaal nooit meegemaakt.

Jij en je kleine zijn het belangrijkst en je werk dat komt wel goed.
Mocht het weer goed gaan dan kun je weer proberen te werken, lukt het niet dan blijf je gewoon thuis en pak je het weer op na je verlof.
Succes!

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Als het echt niet gaat, ziek melden. Ik heb het ook moeten doen al eerder dan jou in de zwangerschap. Er werd met mij door mijn chef ook geen rekening met me gehouden en werd zonder overleg de hele dag in de zorg gezet terwijl ik eigenlijk en have dag administratieve taken op had staan en ik 's nachts al wakker lag van de pijn. Ook na de ziekmelding kon ik op weinig begrip rekenen, want zoiets had ie nog nooit meegemaakt. Alsof ik erop zat te wachten! Uiteindelijk wat dingetjes thuis nog kunnen doen terwijl ik ziek gemeld was. Ik weet nu wel dat mijn loyaliteit naar deze werkgever niet meer is zoals voorheen en waar ik me eerst de benen onder het lijf vandaan rende, zal ik me daar nu nog eens over bedenken. En als iets beters op mijn pad komt.... dan zal ik ook minder lang hoeven nadenken. 
Heel veel sterkte, het is niet makkelijk, maar je hebt nu ook nog een kleintje om aan te denken. Niet eens alleen jezelf. 

 

[Nur]

De gezondheid van jou en je baby'tje staan op nummer 1. Als jij nu al zoveel pijn hebt is het echt niet verstandig om door te gaan! Ga lekker aan jullie gezondheid denken en in de ziekte wet! Zoals ze hierboven schrijven hun krijgen er gewoon voor betaald! Denk aan je eigen gezondheid meis

 

[LeonieS]

Hey,
Hier een beetje hetzelfde verhaal. Ik zit al sinds week 20 voor 50% in de ziektewet vanwege bekkenpijn. Doe kantoorwerk en zitten is erg pijnlijk. Inmiddels ben ik 29 weken en trek ik het eigenlijk niet meer om te werken. Thuis kan en mag ik van de verloskundige al niets meer doen in de huishouding. 
Ik vind het heel moeilijk om te accepteren dat het niet meer lukt. En heb op het werk dan ook nog niets gezegd. Gelukkig is er wel enig begrip, alhoewel ik nu het werk van 32 uur in 16 prop.
Alles wordt inderdaad betaald als ik me helemaal ziek meld, alleen voor mijn gevoel moet ik dan nog zoooo lang thuis zitten. Wat is wijsheid. 

 

[L87]

Hier kan ik maar  ding op zeggen.. meld je ziek. Ik heb mij met veel pijn en moeite vanuit mij zelf mij bij mijn vorige zwangerschap met 30 weken ziek gemeld ondat ik t werken niet meer trok, veel harde buiken last van bekken.
De reactie van mijn team was ook zonder jou draait de tokko verder mijn baas was heel lief maar heb wel zelf aan moeten geven. 
Loop er aub niet te lang mee.. 
Ik ben nu 12 weken zwamger van nr 2 en dus net begonnen met een nieuwe baan in de zorg. Maar ook als ik nu ga merken dat ik t niet meer trek ga ik mij ziek melden.. het is mijn lijf en ik weet het, het beste
Succes en probeer wel te genieten
 

 

[Ma Belle]

Hoi, herkenbaar hoor. Het enige wat hielp was mijn activiteiten drastisch, maar dan ook écht drastisch verminderen. Ik heb ook een erg actieve baan, ben nu met verlof en rond 25 weken voor 70% de ziektewet ingegaan. Ze konden toen snel vervanging regelen via het UWV. Je voelt je misschien een beetje een zwakkeling, tenminste dat had ik, maar als je de vooruitgang van je klachten merkt dat weet je dat het niet zwak is maar super sterk dat je voor jezelf en je kindje kiest. En begrip is altijd heel fijn, maar in een mannenberoep krijg je dat nu eenmaal minder want ze zijn het gewoon niet gewend. 
In de zorg mag je in je 2e trimester nog maat 2 uur staand werk doen en in je 3e trimester 1 uur per dag. Nou ik kan je zeggen, in mijn functie is dat gewoonweg niet mogelijk. En ik denk als kok ook niet.... 
Wees sterk voor jezelf en niet voor je baas, die krijgt jouw uren wel vergoed. En je bent niet zwak dat je het niet volhoudt! Heel veel sterkte meid