<p>Lang getwijfeld, maar toch een bericht. Ik wil graag mijn verhaal kwijt over mijn bevalling. Ik ben ook heel benieuwd of er anderen zijn die dit meegemaakt hebben.</p><p>Mijn bevalling was 'traumatisch' (dit etiketje is erop geplakt, hou zelf niet zo van dit woord). Het begon normaal. Ik was 41+4 en erg ongeduldig aan het worden. Ik ben gestript (had 2 cm ontsluiting) en 's avonds begonnen de weeën. De volgende dag, na 2 bezoekjes van de vk, naar het ziekenhuis. Ik had beenweeën, moeilijk op te vangen. Na 24 uur een ruggenprik gekregen. Dus zwaar, maar eigenlijk geen bijzonderheden. Om 22u 's avonds mocht ik gaan persen. Er gebeurde weinig. Het leek erop dat ons dochtertje geen zin had om naar buiten te komen. Haar hartslag bleef gelukkig steeds goed. Na 1,5 uur persen geen resultaat, dus vacuümpomp proberen. 4x! Weer geen resultaat :-( Voor mij kwam het daarna toch wel als een donderslag bij heldere hemel; het wordt een keizersnede. Inmiddels waren we al 30 uur verder, vanaf de eerste weeën. Al een nacht overgeslagen en we gingen nu de 2e nacht in.</p><p>Ontzettend overstuur ben ik naar de ok gereden. Daar stonden 8 mensen om mijn bed. Alles werd uitgelegd, ik werd aan de apparaten gehangen. Er werd heel snel gewerkt, er was toch haast bij. Gelukkig mocht mijn man erbij zijn! Ik kreeg extra pijnstilling toegediend via de ruggenprik. Maar toen... Het mes werd in mijn buik gezet. Dit voelde ik! PIJN!! Ik zei 'ik voel het'. De anesthesist reageerde 'je kan inderdaad, wel iets voelen, druk, maar geen pijn'. Ze dacht dat ik druk voelde... Wat er daarna gebeurd is weet ik niet precies meer. Volgens mijn man heb ik het uitgeschreeuwd. Ik weet dat ik geschreeuwd heb, maar niet waarom en wanneer. Ik riep dat ik pijn had, ik voelde het snijden. Uiteraard zijn ze meteen gestopt. Er is extra pijnstilling toegediend, ze hebben 5 minuten gewacht en zijn toen verder gegaan. Ik voelde geen pijn meer, maar ik was echt enorm overstuur en vooral bang. </p><p>Onze dochter is kerngezond ter wereld gekomen, ze is het beste wat ons ooit is overkomen, maar ik merk dat ik toch last heb van de manier waarop.</p><p>Mijn man en ik hebben de bevalling heel vaak doorgesproken. Ik heb een heel goed gesprek gehad een maand na de bevalling met de anesthesist. Ik bespreek mijn bevalling met iedereen die het maar horen wil. Dus ik was goed bezig met de verwerking. Nu ben ik 3 maanden verder en merk ik dat ik er last van begin te krijgen. Iedere avond in bed zie ik weer beelden van de bevalling. Ik heb het er nu minder over. Mensen vragen er niet meer naar, eerder nog wel. Ik vraag mij dus af of er vrouwen zijn die dit verhaal herkennen. Hoe ben je ermee om gegaan? Ben je daarna nog een keer bevallen en hoe ging dat? Wat zou ik nog meer kunnen doen om dit te verwerken?</p><p>Het even van mij afschrijven is wel weer fijn, maar ook weer heel emotioneel :-(</p>
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
pijn tijdens keizersnede
- Onderwerp starter NoorX
- Startdatum
Jeetje wat een bizar verhaal, wat erg voor je! Ik krijg er bibbers van...
Ik heb 10 weken terug een geplande keizersnede gehad omdat mijn dochter in stuit lag. Ik kreeg een ruggenprik, maar het prikken ging niet zo lekker en ze moesten 4x prikken voordat ie goed zat. Ik was daardoor zó goed verdoofd dat ik tot aan mijn nek niks meer voelde. Ik heb van de hele keizersnede NIKS gevoeld, zelfs niet het 'gebruikelijke' duwen en trekken. Echt niks. Ik was ook extreem misselijk tijdens de keizersnede, ze moesten wel 6x iets inspuiten tegen de misselijkheid.
Dus precies het tegenovergestelde van jouw verhaal eigenlijk. Ik heb het als heel jammer ervaren dat ik NIKS voelde. Ik was zó misselijk en van de wereld, dat ik helemaal niet door had dat mijn dochter geboren was. Zo romantisch als een geplande keizersnede geschetst wordt, was het bij mij zeker niet.
Toch heb ik de sfeer en de begeleiding in de OK en van de artsen als heeeeel goed ervaren en is het voor mij wel een prettige ervaring geweest.
Jouw verhaal vind ik echt bizar.. je hoort het wel vaker en ik was heel bang dat het mij ook zou gebeuren. Voordat ze in mij gingen snijden, checkten ze met een pincet of ik nog wat voelde. Hebben ze dat bij jou niet gedaan? Want dat MOET echt, ook al is het een spoedkeizersnee!
Sterkte, en hopelijk kun je het een plekje geven en hulp zoeken. Want het lijkt me nogal traumatiserend!
Ik heb 10 weken terug een geplande keizersnede gehad omdat mijn dochter in stuit lag. Ik kreeg een ruggenprik, maar het prikken ging niet zo lekker en ze moesten 4x prikken voordat ie goed zat. Ik was daardoor zó goed verdoofd dat ik tot aan mijn nek niks meer voelde. Ik heb van de hele keizersnede NIKS gevoeld, zelfs niet het 'gebruikelijke' duwen en trekken. Echt niks. Ik was ook extreem misselijk tijdens de keizersnede, ze moesten wel 6x iets inspuiten tegen de misselijkheid.
Dus precies het tegenovergestelde van jouw verhaal eigenlijk. Ik heb het als heel jammer ervaren dat ik NIKS voelde. Ik was zó misselijk en van de wereld, dat ik helemaal niet door had dat mijn dochter geboren was. Zo romantisch als een geplande keizersnede geschetst wordt, was het bij mij zeker niet.
Toch heb ik de sfeer en de begeleiding in de OK en van de artsen als heeeeel goed ervaren en is het voor mij wel een prettige ervaring geweest.
Jouw verhaal vind ik echt bizar.. je hoort het wel vaker en ik was heel bang dat het mij ook zou gebeuren. Voordat ze in mij gingen snijden, checkten ze met een pincet of ik nog wat voelde. Hebben ze dat bij jou niet gedaan? Want dat MOET echt, ook al is het een spoedkeizersnee!
Sterkte, en hopelijk kun je het een plekje geven en hulp zoeken. Want het lijkt me nogal traumatiserend!
Wat ontzettend heftig jouw verhaal. Ik snap dat je dat echt moet verwerken. Ik vond het al fijn om mijn eigen bevalling te bespreken met anderen. Mijn bevalling is volgens het boekje verlopen, maar bleek alleen wel een heel dik boekje te zijn. De tweede idem. Ik heb vooral een heel trots gevoel aan mijn bevallingen overgehouden.
Maar zou EMDR niet iets zijn? Zeker nu je het opnieuw gaat beleven in bed.
Geel veel succes met het verwerken. En geniet van de kleine frummel.
Maar zou EMDR niet iets zijn? Zeker nu je het opnieuw gaat beleven in bed.
Geel veel succes met het verwerken. En geniet van de kleine frummel.
Helaas hier ook pijn gehad tijdens de geplande keizersnede. Ze hebben 2x de ruggenprik moeten zetten voor die zijn werk deed. Toen gingen ze snijden en voelde ik pijn. Dit kon niet aldus de arts. Dus ik dacht ook het ligt aan mij. Maar de volgende snede deed weer pijn. Na het aangeven hebben ze mijn buik lokaal op de pijnlijke plaats verdoofd en toen voelde ik niks meer van het snijden. Helaas was de ruggenprik niet goed werkend tot mijn borsten, maar tot mijn navel. Mijn dochter lag met haar hoofd vast onder mijn ribben dus hebben veel moeten duwen (had idee dat alles gekneusd was) eer ik op de uitslaapkamer was, kreeg ik alweer gevoel en gelijk heftige napijn...
Ik heb dit verwerkt door er met de artsen, verpleegkundige en mijn naaste familie erover te praten. Het is Nu 4 maanden geleden en heb er vrede mee. Omdat het bij jou terug komt zou ik ook emdr therapie adviseren. Is heftig, maar werkt vaak wel.. sterkte met de verwerking ?
Ik heb dit verwerkt door er met de artsen, verpleegkundige en mijn naaste familie erover te praten. Het is Nu 4 maanden geleden en heb er vrede mee. Omdat het bij jou terug komt zou ik ook emdr therapie adviseren. Is heftig, maar werkt vaak wel.. sterkte met de verwerking ?
Helaas hier ook pijn gehad tijdens de geplande keizersnede. Ze hebben 2x de ruggenprik moeten zetten voor die zijn werk deed. Toen gingen ze snijden en voelde ik pijn. Dit kon niet aldus de arts. Dus ik dacht ook het ligt aan mij. Maar de volgende snede deed weer pijn. Na het aangeven hebben ze mijn buik lokaal op de pijnlijke plaats verdoofd en toen voelde ik niks meer van het snijden. Helaas was de ruggenprik niet goed werkend tot mijn borsten, maar tot mijn navel. Mijn dochter lag met haar hoofd vast onder mijn ribben dus hebben veel moeten duwen (had idee dat alles gekneusd was) eer ik op de uitslaapkamer was, kreeg ik alweer gevoel en gelijk heftige napijn...
Ik heb dit verwerkt door er met de artsen, verpleegkundige en mijn naaste familie erover te praten. Het is Nu 4 maanden geleden en heb er vrede mee. Omdat het bij jou terug komt zou ik ook emdr therapie adviseren. Is heftig, maar werkt vaak wel.. sterkte met de verwerking ?
Ik heb dit verwerkt door er met de artsen, verpleegkundige en mijn naaste familie erover te praten. Het is Nu 4 maanden geleden en heb er vrede mee. Omdat het bij jou terug komt zou ik ook emdr therapie adviseren. Is heftig, maar werkt vaak wel.. sterkte met de verwerking ?
Helaas hier ook pijn gehad tijdens de geplande keizersnede. Ze hebben 2x de ruggenprik moeten zetten voor die zijn werk deed. Toen gingen ze snijden en voelde ik pijn. Dit kon niet aldus de arts. Dus ik dacht ook het ligt aan mij. Maar de volgende snede deed weer pijn. Na het aangeven hebben ze mijn buik lokaal op de pijnlijke plaats verdoofd en toen voelde ik niks meer van het snijden. Helaas was de ruggenprik niet goed werkend tot mijn borsten, maar tot mijn navel. Mijn dochter lag met haar hoofd vast onder mijn ribben dus hebben veel moeten duwen (had idee dat alles gekneusd was) eer ik op de uitslaapkamer was, kreeg ik alweer gevoel en gelijk heftige napijn...
Ik heb dit verwerkt door er met de artsen, verpleegkundige en mijn naaste familie erover te praten. Het is Nu 4 maanden geleden en heb er vrede mee. Omdat het bij jou terug komt zou ik ook emdr therapie adviseren. Is heftig, maar werkt vaak wel.. sterkte met de verwerking ?
Ik heb dit verwerkt door er met de artsen, verpleegkundige en mijn naaste familie erover te praten. Het is Nu 4 maanden geleden en heb er vrede mee. Omdat het bij jou terug komt zou ik ook emdr therapie adviseren. Is heftig, maar werkt vaak wel.. sterkte met de verwerking ?
Dat is ook bizar, dat je helemaa niks voelt! Lijkt mij ook heel naar!
bedankt voor jullie reacties! Ik voel mij al een stuk beter. Ik heb het ook weer met mijn man en moeder besproken en dat heeft mij ook weer geholpen. Ik ben net weer begonnen met werken en ik denk dat ik daardoor weer even terug ging naar het begin. De geboorte dus. Dus toch veel erover blijven praten!
EMDR heb ik ook wel eens aan gedacht. Ik ga dat voor nu nog even in mijn achterhoofd houden.
bedankt voor jullie reacties! Ik voel mij al een stuk beter. Ik heb het ook weer met mijn man en moeder besproken en dat heeft mij ook weer geholpen. Ik ben net weer begonnen met werken en ik denk dat ik daardoor weer even terug ging naar het begin. De geboorte dus. Dus toch veel erover blijven praten!
EMDR heb ik ook wel eens aan gedacht. Ik ga dat voor nu nog even in mijn achterhoofd houden.