Pijn

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi allemaal,

Hoe gaat het met jullie? Afgelopen donderdag ben ik 2 weken eerder dan geplant bij de gynaecoloog geweest. Ik heb pijn bij mijn bekken, rug en kont en het straalt uit naar de benen. Zelf was ik bang dat ik bekkeninstabiliteiet zou hebben maar de gynaecoloog heeft alles goed bekeken en zei dat het geen bekkeninstabiliteiet was. Nou gelukkig maar. Neemt niet weg dat ik nog steeds pijn heb. Verder heeft hij gelijk weer alle onderzoekjes gedaan en heb ik weer een echo gehad. Tot nu toe heb ik nog bij elke controle een echo gehad. Onze kleine heeft al een eigen foto-album voordat het op de wereld komt. Mijn afspraak voor over twee weken blijft gewoon staan. Ik hoop dat de gynaecoloog dan kan zien of het een jongetje of een meisje is. Ik ben dan 21 weken zwanger.

Petra
 
Op 22 augustus schreef ik dit berichtje over pijn. Op dit moment kan ik bijna niet meer lopen van de pijn. We hebben een bed in de kamer en bij de trap staat een stok waar ik op steun om boven te kunnen komen. Weken lang is mij gezegt door gynaecoloog en huisarts dat ik geen bekkeninstabiliteit heb. Afgelopen vrijdag was de pijn zo heftig dat ik wederom bij de huisarts terecht kwam. Nu blijkt dat ik zwangerschapsischias heb. Toevallig kreeg ik diezelfde vrijdag mijn eerste oproep van de fysiotherepeut. Ik heb oefeningen gekregen en ben daar vol goede moed aan begonnen. Helaas werken de oefeningen of niet of ik krijg er andere klachten bij zoals menstruatie krampen en harde buiken. Ik ben nu 2x op zwangerschapscursus geweest maar daar ga ik niet mee door omdat ik het vanwege de pijn niet vol hou. Eigenlijk komt het er op neer dat ik alleen maar meer in huis zit en lig. De enige sociale contacten die ik heb gaan via telefoon en computer. Het is zwaar om dan drie kinderen op te voeden en de teleurstelling was ook erg groot toen er op mijn berichtje hier op dit forum geen enkele reactie kwam.
Gelukig heb ik nog wel contact met de juni 2006 groep van jonge gezinnen. Wij zijn samen een msn-groep begonnen en kan ik daar wel mij ei kwijt en krijg ik daar wel lieve reacties die mij en mijn gezin steunen om deze moeilijke tijd door te komen.
Petra
 
He Petra,

Wat een rotverhaal zeg. Zit zelf met rugklachten, en weet dus hoe het is om niks te kunnen (en alles te willen).
Heb je wel genoeg hulp met je kinderen en huishouden? Met je kindje verder wel alles goed?

Heel veel sterkte in elk geval.
 
Hai Petra,

Heeeeeeel herkenbaar je verhaal!
Ik hoop dat mijn ervaring je kan helpen...

Het begon bij mij toen ik zo'n 17 weken zwanger was net als jij met een pijn rond mijn stuitje en in mijn bil, ik ben ervoor naar de fysio gegaan en ondanks dat niet alle tests erop wezen dat het bekkeninstabiliteit was kreeg ik toch de bijbehorende oefeningen.
Vanaf dat moment ging in een heel rap tempi bergafwaarts, op een gegeven moment kon ik helemaal niets meer (niet meer zitten, liggen, lopen etc.)
Ik ben wederom naar de fysio gegaan en lag daar huilend van de pijn op de grond (er waren 2 fysiotherapeuten bij, want ze konden niet goed een diagnose stellen) maar ook toen kwam er Zwangreschapsischias uit.

Ik ben voor de zekerheid dezelfde middag ook nog naar mijn Huisarts gegaan en ook hij bevestigde een ischias. Hij gaf mij aan dat ik 8 pijnstillers per dag moest nemen en moest proberen mij gewone bewegingen door te blijven doen (dus gewoon lopen ipv verkrampt) Ook van de fysio had ik oefeningen mee gekregen...

Dus... de eerste 2 dagen daarna heb ik geleefd op pijnstillers zodat ik me niet verkrampt zou bewegen, ik ben ook gewoon naar eenverjaardag gegaan en naar een vriendinnenavond, daarna heb ik tegen alle adviezen in rust genomen (nou ja rust, juist wel af en toe een stukje bewegen, kop thee, hong blokje om) en wonder boven wonder ging het na 2 weken echt stukken beter!
Ik doe nu absoluut geen oefeningen meer, maar kan het heel goed volhouden.. Zit wel volledig in de ziektewet maar daardoor kan ik gewoon mijn eigen dingetjes blijven doen in mijn eigen tempo zonder pijn...

Ik hoop dat je  er wat aan hebt! (ik ben nu 25 weken zwanger en echt van de ergste klachten af)

xES

 
Ha Petra!!

Veel sterkte!!
Ik heb ook af en toe last van onderrug, kont en banden. Volgens mijn verloskundige komt het omdat ik dan mijn lichaam overbelast. Het is een teken dat ik het rustiger aan moet doen. Ik moet mijn zoon (dec 06) niet (teveel) tillen en geen lange wandelingen maken. Dat scheelt voor mij...
Ook al kun je niet de hele tijd genieten van je zwangerschap door de pijn, denk aan de mooie momenten, je slaat je er wel doorheen!!
Succes!
 
Jeetje Peet,

Dat bedank je van te voren toch allemaal niet!
Wens je heel veel sterkte met alles te organiseren vanuit je bedje! Hoop toch echt dat het wat beter met je gaat!
Sterkte!
mamaflo
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan