Pijnlijke miskraam (bijna) achter de rug

A

ANONYMOUS_USERNAME

Allereerst hartelijk dank voor de reacties die ik gekregen heb op mijn bericht. Het einde is nu eindelijk in zicht. Na de heftige pijn op dinsdag ging het woensdag wel aardig. Wel krampen, maar niet noemenswaardig en weer niet veel bloed. Gisteren tegen het eind van de middag begon de pijn weer. Anders dan dinsdag, dat wel. Ik heb het ziekenhuis gebeld en een afspraak voor vanmorgen gemaakt. Ik kon niet wachten tot maandag.  Gelukkig maar, want het werd steeds erger. Het voelde, het klinkt heel stom, alsof er een hoofdje half doorwas, wat maar niet verder kwam, een verschikkelijke druk en daarnaast de krampen in buik, rug en benen. Ik wist niet meer waar ik het zoeken moest van de pijn, kon niet lopen, zitten of liggen. Ook kon ik niet meer plassen en drukken. De hele nacht heb ik opgelopen/gekropen en om 5.45 uur heb ik heel hard geperst en toen kwam het vruchtje in het vruchtzakje eruit. Alleen dat, zonder bloed.  En..ik kon weer plassen. Ik was helemaal blij en voelde me weer heel wat, maar toen begonnen de krampen weer. 2 uur na het vruchtje kwam er een plons bloed en stolsels. Sindsdien voel ik me een stuk beter. De gyn heeft het vanmorgen nagekeken en de baarmoederholte is schoon, maar er zitten nog resten bij de baarmoedermond. Die kon ze ook niet weghalen. Ik heb nu pilletjes, zij noemde het een chemische curettage, die de baarmoeder schoonmaakt en die ook die laatste resten laat weggaan. Waarschijnlijk heeft bij mij het vruchtje vastgezeten bij de baarmoedermond. Ik heb daar door twee operaties erg veel littekenweefsel. De blaas werd of afgesloten, of werd door mijn lichaam uitgeschakeld door de pijn. Dat schijnt te kunnen. In ieder geval was het een dramatische ervaring en ga ik, mocht het helaas volgende keer weer misgaan, meteen voor een curettage. Ik ben nu pijnloos en dat is echt een verademing. Bedankt voor jullie belangstelling.

Liefs Alexandra
 
Wat erg voor je allemaal zeg, gelukkig dat het nu voor het grootste deel over is. Ik zat ook tijdens die pijn enz. als ik dit nog een keer mee moet maken, dan wil ik ook gelijk een curretage, het is gewoon verschrikkelijk. Maar bij jou was het nog wel erger zeg.
Nou heel veel sterkte, en hopelijk lukt het bij jou en bij mij de 3e keer wel!!
groetjes Stella
 
Hoi Alexandra,
wat een ontzettend nare ervaring (en dan druk ik het zacht uit) moet dit geweest zijn! Ik hoop dat je het allemaal nu een beetje kunt verwerken om zo toch weer naar de toekomst te kunnen kijken. Ik mag met mijn 2 MK's niet klagen, wat ze staan met z'n 2-en nog niet in verhouding tot deze ervaring van jou!
Sterkte meid, houd moed en strakkies gaat het allemaal goed komen.
Lfs,
Sandra
 
Hoi hoi,

Ik kom hier niet vaak meer, omdat ik nu goed zwanger ben. Maar heb ik het verleden ook miskramen gehad. Mijn 3de miskraam was bij 14 weken (vruchtje was bij 12 weken gestopt met groeien), en als ik jou verhaal zo lees, gelijk aan die van mij. Die pijn die je hebt gehad werd door mijn gyn verklaard als weeen, inderdaad weet je niet waar je het zoeken moet!! Ik weet precies hoe je je voelde. Bij mij kwam er bij het persen (ook na 2 nachten en de dag ertussen erge pijn, voorgaand door krampen en pijn in de rug) wel veel bloed mee, en ook ik was erg gelukkig dat het eruit kwam. Daarna zijn er bij mij ook weer weeen op gekomen, waarbij er nog meer bloed en stolsels uitkwamen. Dit was voor mij in het weekeind en de maandag stond ik gepland voor een curatage. Dat weekeind ben ik nog bij de gyn geweest, en hellaas was ik ook niet schoon, waarna ik gecurateerd ben. Nader hand dacht ik hetzelfde als jou: volgende keer gelijk een curatage en dit nooit meer!!.
Ik hoop voor je dat er geen volgende keer komt natuurlijk, maar wil je wel mijn vervolg even vertellen. De miskraam erna kwam spontaan bij 8 weken, en na wat ik dacht dat me te wachten stond was dat een eitje. Weinig bloed, weinig krampen, en het vruchtje was snel los. Weer een zwangerschap later kwamen we 3 dagen voor de vakantie er achter dat het vruchtje was gestopt met groeien, toen dacht ik gelijk een curatage, die viel heeeeeeel erg tegen (in tegen stelling tot de nacuratage van de miskraam ervoor). Ik heb veel pijn gehad, en erg veel bloed verloren. Wat ik je dus wil zeggen, mocht het nog eens mis gaan (en ik hoop zo erg voor je dat dat niet gebeurd) zie het dan niet te somber in qua lichamelijk. Het hoeft de volgende keer niet zo pijnlijk te zijn! Elke keer is bij mij nog erg verschillend geweest!! (en ik wil je zeker niet bang maken, ik heb bij beide manieren goede (voor zover je het goede kan noemen) en slechte dingen gehad)
Op dit moment ben ik 20 weken zwanger, en ik hoop die ellende nooit meer mee te maken!! Dus geef ook de moed niet op!! Bedenk wel dat je lichaam heel veel mee gemaakt heeft nu, en gewoon ook tijd nodig heeft om bij te komen (ik ging gelijk door en kwam mezelf op een gegeven moment tegen)! Neem de tijd!!

Heel erg veel succes verder!! Ik lees hier nog regelmatig mee, dus hoop ooit te lezen dat ook jij goed zwanger bent!!

groetjes Patries
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan