Pil en huilbuien!

Ik heb echt klotedagen achter de rug. Lees maar bij topic 'moe en beu'. Gisteren was echt een grote rotdag. Ik kon echt alleen nog maar huilen, huilen, huilen en heel erg boos worden op Sven. Omdat ik hem toch als oorzaak zie van mijn slaapgebrek denk ik. Ik voelde me bij momenten zo boos dat ik echt slechte gedachten kreeg. Gedachten als "Laat iemand hem maar ophalen, dan kan ik slapen!" "Ik hou misschien niet genoeg van hem (terwijl hij vorige week zo ziek was en je zoveel om hem geeft!!)." Ook moest ik mezelf inhouden als hij lag te huilen en ik er heen moest om te troosten. Dan wil je zo graag dat ie stil is (terwijl hij helemaal niet veel huilt), uit machteloosheid wil je dan ruwer doen dan goed is. Ik heb me ingehouden, maar ik dacht wel: dit is niet goed!
Toen dacht ik gisteren aan het feit dat ik vorige week weer begon met de pil. dat ik me sindsdien elke dag slechter voel. Meer huilen en meer driftigheid en meer boosheid. Liefde is afgevlakt en voel me slecht over mezelf. Afgelopen zaterdag had ik 3 bloedneuzen en voelde ik mezelf de hele dag deinen als een schip op de zee. Dus ik heb besloten de pil niet meer in te nemen. Ook al is het misschien even een wenperiode, het voelt als troep en ik wil dit soort gevoelens niet meer hebben. Ik vond het verschrikkelijk. Helemaal nu ik al moe ben en je dus al sneller geprikkeld bent... dan kan ik die stemmingswisselingen er niet bij hebben. We gebruiken dus de eerste tijd maar een condoom. We zien over een paar maanden wel weer.

Mijn man heeft vannacht alles op zich genomen en ik heb heerlijk geslapen. Nou ja... om 2 uur lag ik alweer wakker met een bonkend hart alsof ik hem hoorde wat niet kon (hij ligt op zolder in het campingbedje omdat ie zoveel geluiden maakt in zijn slaap en je hoort hem dan alleen maar huilen)... maar daarna ben ik wel weer in slaap gevallen.

Vandaag dus een stuk beter... en ik moet zeggen... misschien voel ik me ook al beter omdat ik gestopt ben met de pil. Ik kon eindelijk weer wat genieten vanmorgen en ik kon eindelijk weer wat liefde voor Sven voelen. Ik hoop dat deze verbetering doorzet want zoals het afgelopen dagen was, was het echt verschrikkelijk.

Ik hou jullie op de hoogte!

xxxxxxxxx
 
Hoi Bloempje,

Het klinkt wel heftig. Ik heb zelf 1 keer dit soort gevoelens gehad, toen mijn zoon de hele nacht door huilde, maar verder herken ik het niet.
Misschien is het goed (als het aanhoud) om er ook met de huisarts over te hebben, jullie hebben natuurlijk een moeilijke tijd achter de rug door de ziekte ook van Sven. Dit zeg ik ook met het oog op een postnatale depressie. (Ik zeg niet dat je die hebt, maar die wil je natuurlijk niet ontwikkelen! Dan kun je er volgens mij beter vroeg bij zijn...)
Sterkte!
 
Hey....

Bedankt! Ik heb zelf ook gedacht aan een postnatale depressie. Maar sinds ik gestopt ben voel ik me echt 100 keer beter en heb die gevoelens niet meer gehad.
Ik vertelde mijn zus dit verhaal en zij herkende het direct. Toen zij stopte was het de volgende dag al stukken minder.
Het kan dus echt.

Maar bedankt voor je meeleven... PND is niet niks natuurlijk en daar zit je niet op te wachten en ik schommel altijd wel qua emoties dus ik ben er nu erg alert op. Ik was er ook erg bang voor. Maar omdat het nu al weer als vanouds is en ik me verder emotioneel weer prima voel (ach... ben nog niet topfit qua energie natuurlijk) ga ik er vanuit dat het echt door de pil is geweest.
 
jeetje dat je zo heftig op de pil kan reageren, ik hoor het wel vaker.
onze hormonen zijn ook nog zo van slag door de bevalling ze zeggen niet voor niets dat je lichaam ook 9 maanden nodig heeft om te ontzwangeren.
misschien dat je daarna wel weer de pil kan gaan gebruiken.

succes ermee

liefs
 
dacht ik zelf ook al aan... je hormonen zijn nog aan het overschakelen naar 'normaal' en dan stop ik er alweer hormonen in....
Bij Loïs heb ik deze reactie niet zo heftig gehad... alleen was ik toen ook veel uitgeruster... die sliep met 5 weken al door.
 
hier een juni 2010 mama,

Is een koperspiraal misschien een idee?
Hier zitten geen hormonen in.

Ik heb de pil geslikt van 16 tot 25 jaar en was altijd er wisselend emotioneel of 'labiel'. Sinds 3 jaar heb ik een spiraal (zonder hormonen dus) en ik voel me een heel ander mens. Ik ben veel rustiger, minder snel emotioneel, evenwichtiger, ik heb veel meer energie en ben zelfverzekerder.

Voor mij echt nooit geen pil meer!
Misschien een idee...
 
Van een koperspiraal is het bekend dat het ook abortief kan werken. Dus dat een eitje wel bevrucht wordt maar niet in kan nestelen. dan ben je dus wel zwanger maar ontstaat er een miskraam door het spiraal.
Daarom wil ik er geen gebruiken, ik ben er nl van overtuigd dat het leven begint bij de bevruchting en daarom vind ik een koperspiraal niet verantwoord.
 
Terug
Bovenaan