Placenta werkt niet goed

<p>Ik zal even kort proberen uit te leggen wat mijn situatie is in de hoop dat iemand met ervaring mij het 1 en ander kan uitleggen.</p><p>Ik kreeg 2 weken terug (toen was ik 34 weken) te horen dat de baby kleiner was dan de norm. Dit hadden we al verwacht ivm ons vorig kindje en ivm onze eigen lengtes. Het gekke was nu dat we te horen kregen dat mijn placenta niet goed werkt... </p><p>Ik ging toen wat googlen en kwam telkens terecht bij verhalen waarin het ging om baby's die niet goed groeide, of moeders die een zwangerschapsvergiftiging hadden. Nou is beide niet het geval bij mij. De baby groeit goed op haar eigen lijn (weliswaar een lijn onder de norm), zijn de ctg's allemaal goed en beweegt ze enorm veel. Ikzelf heb altijd een normaal tot lage bloeddruk en verder geen symptomen van een zwangerschapsvergiftiging. </p><p>Ik krijg geen verdere info van de gyneagologe over wat er nu precies speelt, want je zou denken dat als alles verder goed groeit en beweegt er niet veel mis moet zijn met een placenta al zou het wat harder moeten werken.</p><p>Nou vraag ik mij af of iemand dit ook heeft meegemaakt en hoe het toen verder ging. Het ziekenhuis heeft namelijk aan mijn vk laten weten (en niet aan mij, want aan communicatieve vaardigheden lijken ze wat achtergesteld) dat ik nu bij hen móet bevallen en ook nog eens móet bevallen aan een ctg. Ze laten alles veel enger lijken dan mijn gevoel (en het gevoel van de vk) zegt...</p><p>Dus ik zou graag willen weten hoe het verder ging en of je uberhaupt nog een niet medische bevalling kon hebben en in hoeverre jij en je baby gezond waren.</p>
 
Ik heb zelf (gelukkig) geen ervaring met een slecht werkende placenta. Ik weet alleen wel door een verhaal van een kennis dat een slecht werkende placenta problematisch kan zijn voor de bevalling. Laat goed uitzoeken óf je placenta idd niet goed werkt. Bij enige twijfel wil ik je adviseren om in het zkh en aan de ctg te bevallen. Het kan namelijk echt heel gevaarlijk zijn voor je kindje. Succes!
 
Ehm je mag gewoon eisen dat ze je inlichten hoor. Het is namelijk jouw medische dossier. Gewoon terug bellen en voet bij stuk houden. Tot het voor je duidelijk is hoe en wat. 
 
Hier iemand met helaas ervaring. Bij de 20 weken echo ( eind juni vorig jaar) kregen wij te horen dat ons kindje veel te klein was en te korte benen en armen had. Daarop doorgestuurd naar de gynaecoloog voor het vervolg. Ook daar kreeg ik dezelfde mededeling en leek het ernstiger dan gedacht ( toen liep onze kleine man 3 weken achter op groei). Vervolgens naar het wkz gestuurd voor de begeleiding omdat men dacht dat ik een kindje droeg met skeletdysplasie. Ik had al de nipt test laten doen en nu moest ik ook een vruchtwater punctie en mijn man en ik moesten aanvullend nog heel wat bloed geven. Dit omdat men dacht dat mijn man en ik geen goede match waren. Ik ben zelf klein hoor, 1.63cm maar mijn man 1.87cm. Ik heb met 23 weken en 5 dagen de keus moeten maken om door te gaan of af te breken de zwangerschap omdat het er slecht uitzag en de uitslagen nog niet binnen waren. We kozen voor doorgaan, puur op mijn gevoel. Mijn placenta bleek veel te klein en de doorstroming ook erg slecht. We kregen 1% kans op een gezond kind en wat denk je? Ons kindje was die ene procent! Wel met 27 weken opgenomen omdat de flow ij de navelstreng steeds hoger werd en dus gevaarlijk. Ik heb 5 weken plat gelegen op bed in het wkz en kreeg 2x per dag een CTG en leefde van 12 uur naar 12 uur. Ook 2x per week een echo van de placenta en doorstroming. Uiteindelijk is de groei gestopt met 32 weken en kreeg ik op de dag van de keizersnede ook nog eens het HELLP syndroom, dat is geen pretje. Onze dappere strijder Sam is geboren met 32 weken maar qua groei was hij pas 27 weken en 4 dagen en 925 gram. Nu is uit pathologie van de placenta gebleken dat ik meerdere infarcten had en trombose daarin, ik blijk factor V Leiden te hebben, een bloedstollingsziekte. Onze Sam is nu ruim 8 maanden, nog klein maar heeft er niets aan over gehouden.!! 
 
Als je vragen hebt, let me know! En sorry voor het lange verhaal! 
Groetjes!
 
Ik heb dit recent  meegemaakt..
Om te beginnen, laat j niet gek maken in het zh, geniet van je zwangerschap, zo lang j baby maar goed beweegt. En vooral niet jezef verwijten. Ik heb dit wel gedaan en heb een zware zwangerschap gehad, achteraf was dit niet nodig!
2,5 weken geleden ben ik natuurlijk bevallen op week 38 van een zoon van 2380 gram en na een dag mochten we naar huis.
Bij ons lieten ze ook niet veel los, vanaf week 28 waren wij 2 soms 3x per week in het zh, ctg, groei echo, doorbloeding van navelstreng echo, gesprek dokter. Ook bij ons vertelde ze, de baby is klein en de placenta werkt niet goed. Je staat machteloos en kunt niet veel, dan je rust nemen. Bij ons zeiden ze tegen week 33 ongeveer pas dat we ingeleid werden op week 39 (natuurlijke bevalling indien de baby sterk genoeg zou zijn voor de geboortekanaal) mogelijk eerder, alles hing af van de checks. Er zat een kans in dat ze nog eerder de baby zouden halen middels keizersnee (wat k niet wou) omdat de zorg buiten de baarmoeder beter zou zijn.Ik.had voor mezelf wel een kleine echo aparaat gehuurd en een doppler gekocht zodat k zelf zn hartje kon horen en hem kon zien, zo erg was k ermee bezig.
Je hebt gelijk, ze maken het enger, De dokter weten ook niet hoe je baby zich verder gaat ontwikkelen, vandaar dat ze ook niet veel kunnen vertellen, maar vraag ze bij een bezoek te vertellen wat ze hebben gevonden en wat ze denken etc etc maar laat j vooral niet gek maken en de natuur zn werk doen. Zoals je ook zelf aangeeft, jullie eerste kindje was ook aan de kleine kant.
Heel veel succes met je zwangerschap, blijf positief  en probeer te genieten
 
Mijn oudste is ook geboren met een (zeer) slecht werkende placenta. Hij is met 37w1d gehaald. Woog toen 1980gr en was 37cm. Ik moest ook in het zh bevallen. Dit omdat ze mijn zoon en de placenta in de gaten wilde houden. Doordat het niet goed werkte was er kans op eerder loslaten of juist niet loslaten. En dan moet je echt met spoed naar het ziekenhuis.. 
 
Hier ook. Met 33 weken bleek hij te klein wat zorgde voor extra groeiecho’s en ctg controles. Ze hadden hem sowieso met 38 weken willen halen, maar uiteindelijk is hij met 37 weken zelf gekomen. In het ziekenhuis bevallen aan de ctg, wat ik overigens als prettig heb ervaren.
Een klein maar gezond mannetje van 2130 gram. Mijn placenta bleek achteraf erg klein en de navelstreng erg lang en dun. Ze hebben alles naderhand opgestuurd naar het lab ter controle, maar ze hebben niks geks/afwijkends gevonden. Dus een gevalletje van foutje van de natuur.. 
 
Dank voor al jullie reacties!
Ze hebben mijn ctgscans nu teruggezet van 2x per week naar 1x per week vandaar dat ik het daarom niet zo ernstig acht.. qua groei gaan ze dat nu niet meer checken omdat groeiecho's na 36 weken onbetrouwbaar worden, maar mijn buik schijnt wel te groeien volgens de norm. 
Wil de ctgs nu wel doorzetten gewoon ter bewijs dat ze het wel goed doet. En vooral ook omdat de doorbloeding zo lijkt te schommelen gek genoeg. 
Nogmaals bedankt voor jullie gedeelde ervaringen, ik denk dat ik kennelijk niet anders kan dan afwachten en inderdaad echt info afdwingen want ondanks dat ik herhaaldelijk lief heb gevraagd om info lijkt het alsof geen van de gyneacologen weet wat er uberhaupt speelt...
 
Terug
Bovenaan