placentaresten.

A

Anoniem

Guest
moet ff me hart luchten hoor
ik ben ruim 13 weken geleden bevallen van een jongen via een spoedkeizersnede,
die verliep zeker niet soepel, daarbij verloor ik ook nog eens 4ltr. bloed.
geen gezellige kraamtijd, dit kwam overigens puur doordat ik geen leuke kraamverzorgster trof.
al met al heb ik door alles me weken niet lekker gevoeld, en voor mijn gevoel niet echt genoten,waar ik me best schuldig over voel.
tussendoor ook nog even te horen gekregen dat ik waachijnlijk mijn baan kwijt ben per mei ivm, overname
nu ben ik ook heel vaak en onregelmatig aan het vloeien, waarvoor ik gister een echo heb gehad (heerlijk hoor,houd die polonaise daar beneden nou nooit op!) en nu heb ik waarschijnlijk resten placenta in mijn baarmoeder zitten, maar het kunnen ook poliepen zijn. tja wat moet je daar nu weer mee...
het moet er in ieder geval uit,waarschijnlijk onder narcose...  morgen hoor ik hier meer over, maar ondertussen maak ik me hier al de hele dag druk over.
zijjn er misschien meer meiden bekend mee?
wordt hier heel onzeker van, de hormonen gieren volgens mij ook nog door mijn lichaam, en dat doet er ook niet goed aan!
 
He Meid,

Ik heb er geen ervaring mee, maar ik wil je wel heel veel sterkte wensen.
Ik herken zoveel uit je verhaal, ik weet hoe je je voelt.
Dan denk je dat je alles gehad hebt, en dan komt er weer wat bij.
Meid, doe rustig aan en heel veel sterkte!

Liefs Fabiënne
 
Jemig, wat een toestand................wat ontzettend vervelend voor je dat je zo op je kraamtijd terug kijkt en dat het met dat gevloei ook niet lijkt te vlotten.
En dan ook nog een keer onder het mes.
Het gevoel dat niemand voorlopig aan mijn kruis moet zitten is super herkenbaar hoor, alleen heb ik er verder niet zoveel mee te maken.
De gedachte eraan maakt me al misselijk...............kan daarin je gevoel dus helemaal delen...........echt super naar voor je.

Meisje, ik wens je heel veel sterkte, hou je goed en gooi het er allemaal eens uit.......lucht misschien ontzettend op. Al je boosheid, angst, woede of frustratie..........desnoods tegen de gyn die je onderzoekt. Zeg hem gewoon dat je er zo'n schoon genoeg van hebt, al dat gerommel aan je lijf.
Het was het eerste wat ik uitgilde na de bevalling toen er een vlies van de placenta achterbleef en dat even vrolijk manueel verwijderd werd............"houdt het nou nooit op! Blijf met je handen van me af.........!!! Ben er helemaal klaar mee!". Niet dat het wat opschoot want dat vlies moest er toch uit maar toch, mijn woede was er (voor 1%) toch weer uit..............hou je niet in meisje, nergens goed voor!!

Nogmaals, heel veel sterkte met de operatie en ik hoop dat het daarna klaar voor je is!

Dikke knuffel Rimke
 
Jee meis, wat een ellende allemaal! Logisch dat je je zo rot voelt. En dat terwijl je volop zou moeten kunnen genieten!

Ik heb er verder weinig ervaring mee. Ik weet alleen dat mijn moeder vertelde dat ze een aantal weken na de bevalling van mijn oudere broer ontzettend last van buikpijn kreeg. Er zat nog een stuk placenta, welke er via de "natuurlijke" weg uit is gekomen. Ze heeft er verder niets aan over gehouden.

Succes en sterkte meid, hopelijk valt het allemaal mee!

Groetjes,
Susan
 
Hallo,

Eigenlijk hoor ik niet thuis op dit forum (mijn jongste is bijna 1,5 nu), maar ik vind het soms zo leuk om jullie verhalen te lezen.
Jouw verhaal is natuurlijk niet echt leuk, maar ik wilde toch even reageren, want ook bij mij zijn er 9 weken na de bevalling placenta resten verwijderd.

Na lang aandringen bij mijn HA mocht ik eindelijk naar de gynacoloog in het ZH. Daar werden door middel van een echo placentaresten geconstateerd. Ik was op vrijdag in het ziekenhuis en moest maandag meteen voor een curetage komen. Nogmaals, Bas was toen 9 weken.
Ik heb toen kunnen regelen dat ik op de kraamafdeling opgenomen werd. Dan kon Bas de hele dag bij me zijn. Ik gaf toen nog volledige BV. Ik ben in het verleden een aantal keer héél ziek geweest van een algehele narcose. Daarom (en vanwegen de BV) heb ik een ruggenprik gehad. Ik vond het doodeng, maar het is ze 120% meegevallen. Natuurlijk was het zetten niet prettig (al weet je dat waarschijnlijk als je een keizersnee hebt gehad), maar daarna heb ik er weinig last van gehad.
Helaas was ik wel pas laat aan de beurt die dag en moest ik dus een nachtje blijven. Ook toen mocht Bas lekker bij me blijven, maar dat moest ik wel weer zelf regelen.

Achteraf is het maar goed dat ik zo snel geholpen kon worden, want volgens de gyn. die me heeft geopereerd zat het op het randje van een ontsteking.
Ik vind dat ik na die curetage veel sneller ging herstellen.

Dat is dan ook mijn 'tip' aan jou. Durf dingen voor jezelf te regelen. Als je erom vraagt, dan is er van alles mogelijk, maar ze zullen het uit zichzelf niet gauw aanbieden.

Als je nog vragen hebt, dan kun je me vinden op het 'Moeders Zomer 2007' forum vinden.

In ieder geval heel veel succes!

Groetjes, Karin
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan