Pleun/Ibbeltje

Hoi Damens,
Pleun ik wil je nog ff bedanken voor je lieve reactie. Ook ik heb vaak dat er niet meer gereageerd wordt op mijn topics. En dat de meeste damens hier nog erg nieuw zijn en in het begin zitten van alles. Ik weet dat jullie beide nu met ivf bezig zin toch?
Jullie zijn net een tweeling als ik een van jullie berichten lees zie je dat altijd een van de twee wel gereageerd had. Was het niet zo dat jullie ook steeds gelijk met kruimel liepen. Die zal wel nu al lekker wat weekjes zwanger zijn. helaas lees ik niets meer van haar.

Zucht ik heb het zo moeilijk. Omdat er gewoon niemand is behalve mijn man waarmee ik ECHT kan praten. Niemand begrijpt de stress. pijn, verdriet die je hebt door alles. Mijn man ligt nu met zware migraine op bed en ik heb zelf een dikke keel door de spanning en het slechte nieuws van deze week. Waar ik ook een beetje mee zit is het volgende. Ik heb een baan als gastouder aan huis bij een super leuk gezin van ma t/m woe. Als ik dus naar het ziekenhuis moet, kan ik het alleen op donderdag of vrijdag plannen. omdat ik gewoon niet even vrij kan krijgen. Dit is gewoon onmogelijk omdat zij op tijd weg moeten. Maar wat als ik straks IUI ga doen of later misschien wel IVF MOET je dan op bepaalde dagen komen of kan je het nog een beetje plannen. Zucht ik vind dit zo lastig allemaal. Je wilt iets zo graag maar het is gewoon zo moeilijk.

Ik zij net al dat jullie een beetje een tweeling zijn, wonen jullie ook bij elkaar in de buurt of bezoeken jullie alleen het zelfde zieknhuis, Ik woon in Amsterdam en helaas zijn er niet veel damens die uit die buurt komen. Mag Ik wat vaker met jullie twee kletsen zodat we een beetje een drieling kunnen worden. (erg he dat ik dit vraag)
Veel liefs van mariska
 
Hoi lieve Mariska!

Ibbeltje en ik zijn geen tweeling en ik zal het je nog sterker vertellen.........we kennen elkaar niet eens. Ja, we "kennen"elkaar van dit forum en het heeft voor mij in ieder geval, maar voor haar denk ik ook, wel een gevoel van echte vriendschap. Heel toevallig zitten we ook nog in hetzelfde ziekenhuis, maar daar hebben we elkaar hoogstwaarschijnlijk nog nooit gezien. Misschien hebben we al wel eens naast elkaar in de wachthal gezeten, maar we weten niet hoe we eruit zien, dus ja, dan kan je ook niets tegen elkaar zeggen.

Ik snap je verhaal goed hoor. Ik heb zelf een erg drukke baan, werk als schaderegelaar bij een autoschadebedrijf en kan ook niet goed gemist worden, maar goed. Ik heb toen wij begonnen met dit avontuur het tegen mijn baas verteld, te meer, omdat wij niet dicht bij het ziekenhuis wonen en altijd al snel   1,5 - 2  uur enkele reis moeten reizen in de spits om er te komen, ik ben dan al snel een halve dag kwijt voor een echo en dat zeker 2 x in de week.
Toen ik het eenmaal had verteld had hij er begrip voor en nu gaat het prima. Toen de vorige poging mislukte na de punctie kreeg ik ook meteen een heel mooi bloemstuk om me even een hart onder de riem te steken, dus ze leven ook erg mee daar.

Dit forum vind ik zo fijn, ten eerste om gewoon te horen/lezen/zien dat je er niet alleen voorstaat en dat helpt mij erg, ten tweede omdat je hier ook vaak je ei kwijt kunt en toch wel leuke en intensieve, maar wel  anonieme vriendschappen op doet en ten derde kan je hier ook vaak lezen hoe bepaalde behandelingen in zijn werk gaan en dat vind ik ook erg fijn.

Geniet nog lekker van deze 2e paasdag, het is hier in ieder geval nu al zonnig.

Groetjes, Pleun
 
Hoi Mariska, Pleun en iedereen die dit leest....

Denk dat we allemaal wel eens het gevoel hebben dat we er alleen voor staan.
Ik ben best actief hier op het forum, lees alle topics en reageer ook vaak.
Ik schrijf regelmatig ook zelf een stukje, en vind het eerlijk gezegd soms heel jammer dat er zo weinig mensen terug reageren.
Dit forum is een uitlaatklep voor ons en het is fijn als mensen dan ff een kleine reactie terug geven. Daarom reageer ik bijna altijd wel, ook al is het maar met een paar woorden.....

Maar goed, je weet nooit wanneer mensen op het forum actief zijn en hoe ze zich zelf voelen....
Ik vind het in elk geval fijn om met jullie mee te lezen en te reageren.
En ik hoop altijd dat mensen ook op mijn berichtjes reageren. Dan voel je je in elk geval niet zo alleen...
Want in mijn omgeving vind ik het moeilijk om er met mensen over te praten.
Zij weten niet wat je voelt en mee maakt (gelukkig maar hoor, want om in de medische molen te moeten is nooit fijn.)

Lang leve het forum en alle meiden die er hier zijn voor elkaar!

grtjs
mama Peet
 
Hoi,

Tuurlijk mag je altijd bij ons meepraten. Pleun en ik zijn inderdaad geen tweeling, maar we leven wel heel erg met elkaar mee. Dat komt denk ik omdat onze eerste IVF pogingen heel erg op elkaar leken, hoewel ik wel een tp had en Pleun niet. Verder lopen we natuurlijk in hetzelfde ziekenhuis, dus dat praat al wat makkelijker.
Maar sluit je gezellig aan hoor, hoe meer zielen hoe meer vreugd.

Liefs, Ibbeltje
 
Hoi meiden

Ik lees alle berichten en merk  ook dat er soms niet gereageerd word op berichten. Ik lees alleen niet meer elke dag. Het kost me  veel energie en dit heb ik niet. Ik ben ontzettend moe.
Mariska   ik woon vrijaardig in de buurt van Amsterdam, maar voor een gedeelte van de ivf behandeling zit ik in Rotterdam, dit omdat het ziekenhuis waar ik zit (in Beverwijk) samen werkt met Rotterdam. Ik had vorig jaar alles geregeld met mijn werkgever, ik kon dan vanuit huis werken. Maar een reorganisatie vorig jaar zorgde ervoor dat ik kon vertrekken. Ik vond snel ander werk, maar ben daar nog steeds niet begonnen (hardnekkige onsteking in mijn pols) Kan je bij het ziekenhuis waar je onderbehandeling zit niet 's avonds terecht of in het weekend?
Pleun, Ibbeltje. Hoe is de punctie gegaan vandaag? Mooie oogst? Ik hoop het zo voor jullie beiden.
En mama Peet, gaat het weer met je, die rottige hormoontjes ook en je kan er zo raar op reageren.
Ik denk aan jullie.

Liefs

Lydia
 
Terug
Bovenaan