Plotseling heel down ???

[Anoniem]

Hallo,

Ik ben benieuwd of iemand dit herkend !
Ik ben de afgelopen 2 dagen echt opeens heel down ?
Heb nergens zin in , denk steeds dat de bevalling te vroeg gaat beginnen omdat ik een beetje buikpijn heb en ben echt stront chagerijnig !!!!
Ik zelf denk dat het door de vk komt van afgelopen vrijdag omdat ik plotseling per direct moest stoppen met werken omdat de kleine niet goed gegroeid was , hoop in ieder geval dat het snel opknapt wil nu eigenlijk alleen maar slapen en dat is voor mijn zoontje van 2 ook niet echt leuk !!!!
Zo ik heb even mijn hart gelucht en hoop dat mensen dit herkennen !!
Bij mijn eerste had ik hier volgens mij geen last van ,
Moet ook eigenlijk gneiten nu VERLOF moet toch heerlijk zijn !!!
Verveel me alleen zo snel !

Doeiii

Liefs ,

 

[Anoniem]

Hoi hoi,

(Helaas) heel herkenbaar. Inmiddels zit ik ruim 4 weken verplicht thuis en zou ik, volgens mij eigen planning, nu rond de uitgerekende datum moeten zitten.... maar doordat ik veel eerder moest stoppen met werken is de uitgerekende datum pas over 5 weken.

Af en toe overvalt het 'de hele wereld doet allemaal leuke dingen behalve ik en ik ben dan ook heeeeel zielig-gevoel' mij vanuit het niets en de volgende dag gaat het dan wel weer.

Wat hier het beste helpt is gewoon maar toegeven aan de baaldagen en je lekker laten verwennen met een kop thee en een flink stuk chocola!

Heel veel sterkte voor de nog komende weken en hopelijk laten de beebs ons niet al te lang meer wachten.

Dikke knuffel, Saskia

 

[Anoniem]

hi.

ik snap het wel, je werk had je zelf nog onder controle, je wist wanneer je zou stoppen, hoe lang je dan zou stoppen, en wanneer je weer terug zou komen.

maar nu is anders besloten, omdat de dingen waar je nou eenmaal geen controle over heb de stuur hebben overgenomen, en dan is het enige wat jij kan doen is daaraan toegeven.
en weer ben je dus een beetje controle kwijt over zoiets onzekers als een zwangerschap, en een kindje straks enzo.

en waarscheinlijk omdat je het niet verwachte komt het nogal rauw op je dak, nou geloof me daar word je depri van.
had het in het begin ook, toen ik gelijk al niets meer mocht, en met 23 weken die paar dagen in het ziekenhuis, maakt je zo onzeker, en je heb nergens geen controle meer over.   bahh.

succes.
xx martine

 

[Anoniem]

Hai,
Ik herken dit wel hoor, mij n hele zwangerschap vind ik al een aaneenschakeling van ups en downs. Ik heb nu ook dagen dat ik bruis van de energie, lekker op pad ga met ons zoontje en vindt dat de tijd vliegt.
Maar ik heb ook dagen van complete lamlendigheid, dan wil ik het liefst alleen maar slapen of chocolade eten, en dan vind ik het nog zo'n eeuwigheid duren tot 7 december...
Ja, en zo ken ik mezelf dus niet he! Ik vind dat soms moeilijk en zit mezelf dan giga in de weg. Leuk hoor, al die hormonen! Ik vind het heel bijzonder om zwanger te zijn en ben zo gelukkig dat ons dit gegund is. Maar ik kijk er ook naar uit om niet meer zwanger te zijn, ik zwaai al die kwalen, die dikke buik, het vocht in handen en voeten en die hormonen van harte uit!

Liefs Soela