Poeh, poeh....zucht...

Soms denk ik wel oh jee waar ben ik toch aan begonnen......!
Ik weet het is voor een goed doel en wil het ook heel graag.
Maar voel me zo beroerd sinds gisteren, moe, misselijk er komt niets uit mijn handen.
Mijn man zit te stressen omdat er nog zoveel moet gebeuren en ik kan hem nu niet helpen. Het gaat gewoon even niet.
Had gehoopt dat het deze keer niet zo hevig zou zijn, en zie er als een berg tegen op om zo nog een aantal weken verder te gaan...
ben nu pas 6 weken en vorige keren duurde het tot 12 en 16 weken.... pfffff!
Sorry moest effen klagen.....
 
Hoi Bowi,

Je klaag helemaal niet hoor. Je schrijf het maar lekker van je eigen af meid. Ik hoop voor je dat het gauw wat minder is dat je jezelf weer wat beter gaat voelen.

Maar ik zit in precies het zelfde schuitje als jij. Moe en misselijk bah bah.

Liefs RH
 
Vorige zwangerschap had ik de hele zwangerschap door last van misselijkheid, wel op een gegeven moment alleen 's avonds, maar toch. Hoop voor je natuurlijk dat je snel wat lekkerder in je vel zit!
Klagen mag hier altijd.. :)
Liefs
 
Je bent niet de enige hoor meid! Ik zucht graag met je mee, voel me helemaal niet mezelf, bah. 's morgens ben ik niet voor uit te branden, Tussen twaalf en twee wil ik het liefst alleen maar slapen, ben blij dat ik nu vakantie heb, vraag me af of ik me baas niet moet inlichten om te vragen om geen vroege diensten meer te draaien, want voor mijn gevoel komt dat niet goed.
 
Terug
Bovenaan