<p>Hi dames!</p><p>2 maanden geleden had ik me voorgenomen om bij een goede afloop van ons verhaal een bericht te plaatsen voor alle vrouwen die net als ik zich suf aan het googelen zijn naar verhalen rondom een verdikte nekplooi. Dan hoop ik dat je bij dit berichtje terecht komt en weer wat moed krijgt. </p><p>Bij de 12 weken echo gaf de verloskundige aan dat de nekplooi te dik was. Hij was 4.1 mm in plaats van het maximale 3.5mm. Ze begon gelijk over grote kans op down en andere afwijkingen zoals hartafwijkingen en gaf aan dat ze niet eerder had meegemaakt dat het wél goed afliep. </p><p>Dit was op een vrijdag en pas de maandag erop konden we in het VUMC terecht. Een zenuwslopend weekend. Daar werd ons na een echo verteld dat de kans op een kindje met een afwijking 20% zou zijn. Dat was al een hele opluchting na het verhaal van de verloskundige. We kregen de keuze om voor een vlokkentest te kiezen en hebben hier gebruik van gemaakt. De eerste uitslag volgde na 3 dagen en die zag er goed uit. 2 weken later zouden we de uitslag van het array onderzoek krijgen. Ongeveer 10 werkdagen later ontvingen we inderdaad deze uitslag en ook deze zag er goed uit. De dokter gaf aan dat er nu gekeken zou worden naar hartafwijkingen en dat er bij de volgende echo nog een meting zou worden gedaan van de nekplooi want dat er alsnog sprake zou kunnen zijn van een afwijking als de nekplooi nog steeds te dik zou zijn.</p><p>Vandaag de uitgebreide echo gehad en alles zag er perfect uit. De nekplooi is veel kleiner geworden: 2.5 mm (die mag nu zelfs 6 mm zijn) en er waren geen (hart)afwijkingen te zien.</p><p>We hebben echt zenuwslopende weken gehad en zijn ontzettend opgelucht en blij, ik hoop dat vrouwen die hetzelfde doormaken hier wat hoop uit kunnen halen.</p>