<p>Hey,</p><p>Momenteel ga ik door een post partum depressie heen.. Dit is het aller zwaarste wat ik ooit heb moeten door staan.</p><p>In het verleden heb ik een burn-out gehad en sindsdien angst klachten. Tijdens m’n zwangerschap ook zeker last gehad van angsten. Het was geen spontane zwangerschap, maar door middel van hormoon behandeling. De zwangerschap was zwaar en de laatste 7 weken heftige complicaties bij onze baby waarvoor ik een keizersnede heb ondergaan. Ze maakt het nu overigens prima!</p><p>De eerste maanden was er geen vuiltje aan de lucht. Onze dochter deed het perfect en op wat kraamtranen na had ik nergens last van.</p><p>Na een maand of 3 sloeg het ineens om.. voel ik nog wel wat voor mijn man? Ik voel niet de liefde voor m’n kind die ik eerst voelde? Ik huil veel en schaam me voor de gedachtes die ik heb.. ik wil m’n man en kind niet kwijt. Maar ik zou het liefste de situatie ontvluchten..<br />Ik slaap slecht, pieker continu en kan dit niet doorbreken..</p><p>Ik zou graag in contact komen met mama’s met gelijke problemen.. </p>
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Post Partum Depressie
- Onderwerp starter Ozogewenst
- Startdatum
Heel herkenbaar. Zelf bij mij 3de kindje gehad. Zo erg dat ik van huis ben weg gelopen en me er na afvroeg waarom eigenlijk. Mijn advies probeer er niet alleen tegen te vechten dan duurt het onnodig lang stap naar de huisarts. Medicatie en toegeven dat het niet goed gaat is moeilijk. Maar hey heeft mij en me gezin heel goed geholpen
Dit is ook helaas voor mij herkenbaar, ik heb het echter tijdens mijn zwangerschap gehad. De paniek en angsten die een loopje met je nemen, het is echt heel vervelend. De enige tip je ik je kan geven is, trek aan de bel bij je huisarts en zoek hulp. Mij heeft het heel erg geholpen op mijn gedachten uit te spreken, juist dan kunnen mensen je helpen. Misschien kan je iets kalmerends voorgeschreven krijgen zodat je het piekeren kunt doorbreken. En het is lastig te geloven, maar je zult je niet altijd zo blijven voelen en er komt een moment dat je denkt ''hee ik voel me iets beter''. Ik hoop voor je dat dat moment snel aanbreekt maar tot die tijd adviseer ik je om professionele hulp te zoeken.
Heel zwaar idd. Ik heb ook n pp depressie. Weet dat je niet schuldig bent, t is je overkomen. En idd zoek hulp. Ik ben via de huisarts bij de ggz terecht gekomen. N week opgenomen geweest, daarna therapie en ook medicatie die ik nu al wat afgebouwd heb. T was heel naar maar t gaat al zo veel beter. Sterkte
Ik herken mezelf wel in je verhaal. Ik vond het moeilijk, maar zocht hulp en kwam via de huisarts ook bij de GGZ. Ik had niet perse een ppd, maar het was niet tof hoe ik me voelde. Ik weet niet waar je woont, maar in Lochem zit bij de GGZ een mevrouw die gespecialiseerd is in moeder, kind en gezin en dan met name in de periode na de bevalling. Ik heb een gesprek met haar gehad en ik heb er veel baat bij gehad. Met vallen en opstaan, maar erkenning dat je je niet oké voelt is al een stap. Het komt echt goed en je gevoel wordt ook beïnvloed door je hormonen...