postenale depressie

 ik denk dat ik dit heb,ik was tijdens de zwangerschap al veel depressief maar gaf het vaak de schuld aan de hormonen.

Maar nu 5 maanden na de bevalling is het alleen maar erger geworden .

Ik ben erg depressief,angstig bang dat mijn kind iets overkomt of dat ik hem iets aandoe.
Verder ben ik erg agressief tegen mijn man zo erg dat ik hem wil slaan en met dingen ga smijten.
Ik kan me slecht concentreren,ben bang dat ik gek word,schulgevoelens tegenover mijn kind,vermoeid,en eet of slecht of te weinig en nog veel meer .

Ik dacht dat wel zou overwaaien maar het is nu zo erg dat ik ook daadwerkelijk denk dat ik gek wordt,ik durf niet naar de dokter misschien dat ie dan gaat denken dat ik mij aanstel..

wie heeft deze klachten ook en kan mij helpen of tips geven?
 
Lieve Layana,
Wat naar dat je je zo vervelend voelt. De enige tip die ik je kan geven is om toch naar de huisarts te gaan. Die neemt je klachten echt wel serieus, want je klachten zijn heel serieus. En je huisarts heeft hier echt ervaring mee en weet dat die niet zomaar wat is. Je stelt je echt niet aan en ik denk dat het vooe iedereen in jouw gezin goed is als je naar de huisarts gaat. Laat je nog even weten hoe dat is gegaan?
Sterkte joh!
Groetjes, Teddy
 
Ik heb twee keer een pnd gehad, bij allebei mijn bevallingen. Ik weet ook dat ik het aan niemand vertelde, had het idee dat iedere moeder het zwaar had en het erbij hoorde. Maar als alles zwart is, dan is dat niet normaal. Bang zijn dat je je kind iets aan doet is ook niet normaal.
Ik schaamde me ook enorm voor deze gevoelens. Pas toen het beter ging kon ik zeggen dat ik echt mezelf niet was en kon ik er over praten.
Dus ga naar je huisarts!!!!! Die kan je helpen. Bij mij hebben antidepressiva heel goed gewerkt. Die heb ik 4 maanden geslikt, toen kon ik er probleemloos mee stoppen, twee keer.
 
Hi Layana,

Wat naar dat je je zo depressief voelt, maar zoals Teddy al schreef: ga toch naar je huisarts! Het is een moeilijke stap, ik ben zelf ook depressief geweest (maar niet na een zwangerschap) en nog niet zolang geleden heb ik voor een tweede maal in mijn leven anti-depressiva geslikt (omdat ik even te veel had meegemaakt, vlak na mijn bevalling, maar ik was niet echt depressief). Ik denk dat er veel huisartsen zijn die er begrip voor hebben. Mocht die van jou dat niet hebben, zoek dan hulp bij een psycholoog! Volgens mij kun je daar zonder verwijskaart naar toe en wellicht kan die je verder helpen, mocht je huisarts onwillig zijn. En hoe zit het met de wijkverpleegkundige van het consultatiebureau? Kun je het daar goed mee vinden? Mijn vader overleed 4 maanden na de geboorte van onze zoon en ook aan onze wijkverpleegkundige heb ik toen heel veel steun gehad.

Je stelt je niet aan, je hebt een serieus probleem! Zoek echt hulp!

Heel veel sterkte.

Groetjes Tamara.
 
Hoi Layana,

Allereerst is het idd een goed idee om naar de huisarts te gaan. Verder wil k je er ook op wijzen dat we samen met andere moeders een hyve ( klein en dus vertrouwd) hebben opgericht met mensen die allemaal problemen hebben gehad en nog hebben (psychisch) na de bevalling. We hebben heel veel steun aan elkaar en misschien dat je daar je verhaal kwijt kan! http://geenrozewolk.hyves.nl./
Heel veel sterkte!

Groetjes Marianne
 
Beste Layana,

Een postnatale depressie is niet iets wat je jezelf aandoet hoor. heb zelf een pre en postnatale depressie gehad en het overkomt je gewoon. Maar je moet echt naar de huisarts toe hoor. Deze weet absoluut hoe hij/zij je kan helpen. Die van mij kwam zelfs achter haar bureau vandaan om mij een knuffel te geven en te vertellen dat we er samen echt wel uit zouden komen!!!!! Super mens en nog na 2 jaar vraagt ze hoe het met me is. Wel hebben we afgesproken dat ik als we voor de 3e willen gaan ik eerst even bij haar binnenstap om een 3e depressie voor zover mogelijk voor te zijn. Er is licht aan het einde van de tunnel en jouw omgeving staat klaar om je te helpen als jij aangeeft dat je hulp nodig hebt en geloof me je omgeving staat op je te wachten hoor. Liefde genoeg voor die kleine ukkepuk. heel veel sterkte en een dikke knuffel
mama van 2
 
Terug
Bovenaan