postnatale depressie en relatieproblemen

Hoi Allemaal,

Ik moet eventjes van me af schrijven hoor. Vorige week is er een posnatale depressie bij mij vast gesteld. Ik heb geen gevoelens voor mijn meisje van 10 weken en lijk ook geen gevoelens meer te hebben voor mijn vriend. Ik ben 4 jaar geleden gescheiden toen mijn oudste dochter 1,5 jaar was. Na die scheiding heb ik zo`n fijne tijd gehad samen met mijn dochtertje, we woonden samen op een heel klein flatje, maar we ware zo gelukkig. 7 maanden later leerde ik mijn huidige vriend kennen. Nog ruim een jaar hebben we apart gewoont. Toen namen we de beslissing om samen te gaan wonen omdat we 120 km van elkaar vandaan woonde. Ik ben daar naar toe verhuisd. We waren heel gelukkig met zn drieen. Mijn oudste inmiddels 5 wilde dolgraag een broertje of zusje, ook mijn vriend wilde graag een eigen kindje erbij. En ik vond dat mijn oudste niet als einigst kind moest blijven. Dus ben ik 10 weken geleden bevallen van een tweede dochter. Maar ik leefde niet echt, het is raar uit te leggen, maar ik leefde op de automatische piloot. En had geen gevoelens voor mijn dochtertje en niet voor mijn vriend. Ik wil weer terug naar die tijd dat ik samen woonde met mijn oudste dochter. Verder ben ik niet echt depresief, maar door de hormonen mis ik iets waardoor ik emotieloos ben. Dat is vastgesteld bij de dokter, en wordt ik nu voor behandeld. Mijn vriend heeft nu 2 keer mijn vertrouwen in hem verstoord. Hij vliegt om de week vanuit dusseldorf naar bepaalde landen. Nu vond ik in de zoekmachine sex+dusseldorf+prostitutie. Dus ik verdenk hem ervan dat hij bij de hoeren is geweest. Onze relatie loopt sinds de bevalling niet goed meer en hij zat ook achter porno sites terwijl hij geen sex met mij wilde.
Nu heeft hij gister op internet uitgebreid gezocht naar persoonlijkheidsstoornis!!!! Ik ben hier zo ongelovelijk pissig over. Ten eerste hij heeft er zelf voor gezorgt dat ik hem niet meer vertrouw en ten tweede is er iets anders bij mijn vastgelsteld.
Ik heb net een hele boze e-mail naar hem gezonden en verteld dat ik he tnu helemaal zat ben en ermee kap. Ik blijft voor de kids thuis wonen maar verder is het echt helemaal over voor mij.
Die klootzak, hij bekijkt het maar. Zo, dat is er uit!!!

Liefs, Ris
 
Ris,

meis wat vervelend allemaal. Geen vertrouwen in je man en een postnatale depressie, een gevaarlijke combinatie lijkt mij.

Ik denk dat je nu eerst je moet concentreren op die postnatale depressie. Hoe wordt die aangepast, medicijnen, therapie, combinatie. Emotieloos zijn is vreselijk voor alle partijen, maar doe geen ondoordachte dingen, waarschijnlijk ben je nu niet in staat de juiste beslissing te nemen. In zo'n sombere bui lijkt alles beter dan je huidige situatie.

Ik hoop dat je de juiste hulp krijgt, want hoe alles ook verder gaat je hebt wel hulp nodig. Accepteerd ie ook, voor jezelf en je kindjes.

Miep
 
Ik denk overigens dat ook je vriend op zoek moet naar hulp. Ook hij heeft zoals het lijkt een probleem, en hij moet daar ook mee leren omgaan, want hoe dan ook jullie blijven aan elkaar verbonden.

Heel veel sterkte Meis
 
Hai Ris,

Wat enorm rot allemaal zeg! Ik zou niet graag in je schoenen willen staan.   Ikzelf ben als de dood voor een pnd, omdat ik in het verleden nogal eens depressief ben geweest. ls je dan geen steun hebt van je partner is het des te afschuwlijker. Ik denk dat je vriend en jij echt hulp nodig hebben om je erdoorheen te slaan. Dat je beiden weer beseft waarom je in eerste instantie bij elkaar bent gekomen en gekozen hebt voor dit kind.

En je weet natuurlijk niet waarom hij op persoonlijkheids stoornis heeft gezocht. (prostitutie duseldorf en sex is natuurlijk wel heel erg..) Wellicht stond dit ergens in een stukje over pnd en wilde hij er graag meer over weten omdat hij zich ook zorgen maakt. Uit al je voorgaande berichten heb ik nou niet het idee gekregen dat je mannetje zo'n held is in communiceren. Ik denk dat je hem maar beter alles echt kan vragen ipv meteen tot beschuldigen over te gaan. (ik heb zelf ook een ex die als ik hem een verwijt maakte meteen dichtsloeg en steeds meer dingen in het geniep ging doen, toen ik er eemaal achter was dat ik hem beter kon vragen waarom hij iets deed en een ik-boodschap (ik vind het vervelend dat je zo vaak weg bent, ik voel me ongelukkig, ikzou het fijn vinden als je... bv) ging overbrengen was het al te laat...)
Laat merken dat je je machteloos voelt en dat je hem echt heel hard nodig hebt nu.

groetjes,
Wietske
 
Hoi meid,


Ik weet natuurlijk niet alles van jou en je vriend, maar omdat je ook zo met jezelf in de knoop zit, is het misschien toch een klein beetje verstandig als je bijvoorbeeld iets van relatie therapie gaat doen of zo. Heb er echt geen ervaring mee hoor, maar misschien bedoeld je vriend het wel niet zo als hij uit.  Hij zal ook wel door hebben dat je zelf ergens last van hebt en dat moet hij ook accepteren.   Ik weet het niet hoor, mischien word je wel boos omdat ik weer jou vriend een hand boven z'n hoofd houd, maar ik doe alleen een suggestie.   Ik hoop echt heel heel heel erg voor je dat je er toch samen uit kunt komen. Praat met een maatschappelijk werkster of zo, maar schaam je alsjeblieft niet dat je dit hebt. Jij kunt er echt niks aan doen dat je het hebt gekregen, wel dat het weer overgaat en daar probeer je aan te werken.   Als je gaat scheiden val je misschien in een nog dieper gat en voor je kids is dat ook niet goed.  

Ik kan het mis hebben hoor dus neem me dat niet kwalijk. Heel veel sterkte er mee meid.   Liefs gerdientje
 
Oeps, dat hij op persoonlijkheidsstoornis aan het zoeken was, was voor hem zelf bedoelt!!! Ik heb me meteen verontschuldigt bij hem.
Doordat ik gister heb gezien dat hij heeft gezocht op sex in dusseldorf heb ik hem daarop aangesproken gister. Onze relatie is sinds de bavalling niet goed, en dat ligt echt aan hem hoor, geeft ie ook toe. Maar omdat hij geen sex met mij wilde en wel naar porno keek, en nu dus weer gezocht heeft naar prostituees in dusseldorf (waar hij dus regelmatig komt) ga ik meteen het ergste denken. Hij heeft gezecht dat hij dit heeft opgezocht omdat een collega hiervan verteld had, (die collega doet alleen maar van dat soort dingen) dus vind het onzin dat hij dat moest opzoeken.   Ook een rotsmoes hoor. Ik vertrouw hem gewoon niet meer en dat in combi met mn posnatale depressie.....
We hebben e-mail contact gehad, Zo kunnen wij het beste comminuseren, omdat je dan goed je gevoelens kunt opschrijven.
Hij verwijt alles aan zich zelf, ook dat ik niet gelukkig ben momenteel, maar dat heeft niks met hem te maken, dat zijn gevoelens waar ik geen controle over heb. En dat is echt ontzettend moeilijk. Ik kom aandacht te kort van hem omdat als hij eens een keer thuis is van alles in en om het huis gaat doen. Nu hebben we afgesproken dat als hij thuis komt dat hij er ook voor ons is. Eens kijken of dat dat werkt. Hij mag nu helemaal niks meer doen in huis van mij (streng ben ik he, haha) dan is het maar een keer een zooitje, We hebben ook afgesproken ons sociale leven op een laag pitje te zetten, want dat is uit de hand gelopen denk ik. Nu is eventjes alleen ons gezinntje belangrijk!!
Sorry voor mijn uitspatting. En bedankt voor de reacties. Ik vind het heel moeilijk om met PPD om te gaan.

Liefs, Ris
 
hoi ris,
meid het lijkt wel of ik mn verhaal van de vorige bevalling terug lees, ik herkenje gevoelens zo onwijs goed, en ook de zijne omdat wij er nu uit zijn en alles besproken hebben weet ik ook hoe hij dacht toen...
ik zal strax wat meer schrijven moet nu mn zootnje van de kdv halen

gr brenda
 
Hai Ris,

Wel fijn dat jullie er nu aan werken. En iig een medium hebben waar je wel (goed) over kunt communiceren! Ik wil je graag heel veel sterkte wensen. Het is natuurlijk heel rot dat hij zichzelf nu allemaal verwijten begint te maken. Maar goed... beter dat dan dat hij het hele probleem bij jou neerlegt.
En extreme uitspattingen horen ook bij een depressie. Je voelt je vaak zo machteloos en wilt van niemand hulp. En daardoor duw je mensen steeds verdervan je af. tenminste dat is bij mij vaak het geval. Terwijl je eigenlijk alle steun en liefde zo hard nodig hebt.

nogmaals,
heel veel sterkte
liefs, Wietske
 
Terug
Bovenaan