Hoi,
Mijn dochter was met drie jaar zindelijk, voor wat het plassen betreft. Drukken deed ze steeds in haar onderbroek. Om gek van te worden.
Op zicht vind ze de wc en het potje niet eng.
Ik ben begonnen om haar op twee momenten per dag (vlak na de middag en voor het slapen gaan) op het potje te zetten op haar kamer bij haar playmobiel.
Steevast liep ik de kamer uit terwijl ik zei als jij gaat drukken, gaat mama even wat anders doen.
Na een paar avonden hoorde ik haar roepen: mama ik heb drukje gedaan.
Helemaal de hemel in geprezen hoor !
Dat kwam steeds vaker voor, alhoewel het wel altijd lang duurde voor het kwam.
Op een gegeven moment kwam het vrij snel nadat ik haar op het potje had gezet.
Kreeg ook de indruk dat ze nu pas wist "hoe ze moest drukken". Ze besefte het nu pas.
Vanaf dat moment ben ik haar op de vaste momenten op de wc gaan zetten, mams er naast en een verhaaltje voorlezen uit een boekje dat zij uitgekozen heeft.
Nu, 4 maanden verder, gaat het goed. Zelf zeggen dat ze moet drukken komt nog steeds zelden voor.
Als ik echter merk dat ze windjes laat, zet ik haar op de wc. Even met nadruk zeggen, dat ze moet gaan drukken en meestal lukt dat dan ook.
Het kan inderdaad een angst zijn, waarmee je rustig mee moet omgaan.Hopelijk heb je hier wat aan.
Succes !
