ppfffff

Weet dat het maar een fase is maar wat is onze Tijn af en toe vermoeiend de laatste tijd! Alles (maar dan ook echt alles !!!) is nee. Hij doet het even later wel, soms inclusief driftbui. Ook is hij erg jaloers op yhet moment. Ook dat is goed te verklaren. Wout begint te tijgeren en vormt dus een "grotere bedreiging". Tijn wil veel zelf doen, het lukt dan niet, o wat frustrerend! Ook heb ik het idee dat hij zijn energie niet zo goed kwijt kan met dit weer. We proberen dagelijks te gaan wandelen maar dat lukt niet altijd en is ook niet echt een pretje omdat hij geen handschoenen aan wil. Maar goed, als we gewandeld (of gezwommen op de woensdag) hebben gaat het stukken beter. Hij slaapt dan 's middags een uurtje (wat hij eigenlijk nog wel nodig heeft maar waar hij vaak net niet moe genoeg voor is) en is een stuk minder baldadig.
Tijn komt nu 's morgens zijn bed uit en gooit werkelijk met alles. Raapt ook alles weer op maar voor hij zijn sokken aan heeft zijn ze vaak al 25 keer opgeraapt. Ppfffff. Ik ben blij als de winter strakjes voorbij is hoor!
Herkenbaar voor jullie???

groetjes Natasja
 
Herkenbaar, hier ook een bijna-stuiterende-peuter met een erg eigen wil!!
Alles is nee, gooien, driftbuien(vooral 's nachts) komt ook voor in huize "PRINSES"....en haar zusje is nog niet eens geboren!

Dan komt er inderdaad bij dat het geen lekker weer is om even buiten te gaan spelen en zit je min of meer aan huis gekluisterd...
Ik heb ontdekt dat ze het SUPER vind om te poetsen haha, geef haar een natte lap en ze is minstens een half uur zoet....en bere-trots!
Heb geen jongens, maar wie weet vind ie het leuk en ben jij even vrij van politieagent spelen, onderhandelen en waarschuwen...
Succes!!!

Groetjes Maike
 
Heeeeeel herkenbaar! Ik herken mijn lieve mannetje soms bijna niet meer terug! Alles is inderdaad nee nee NEE! En: Mij MIJ MIJ! En dan houdt hij het ook echt met zo'n uitdagende blik tegen zich aan geklemd. Aankleden en luier verschonen is echt een drama. Hij wordt helemaal woest als we dat proberen. Ik word er eerlijk gezegd best een beetje moe van..
Wat ik nog wel het meest vervelend vind is dat hij ineens gaat slaan als iets hem niet zint! Ergens snap ik wel dat slaan voor hem een logische manier is om zijn onvrede te uiten (echt praten kan hij tenslotte nog niet) maar ik vind slaan echt onacceptabel. Wij slaan hem ook nooit (en dat ben ik ook niet van plan) en hij mag ook absoluut niet slaan. Maar ja.. Ik ben er nog niet helemaal over uit hoe we er mee om moeten gaan. Nu doe ik de supernanny methode: eerst een waarschuwing en dan de tweede keer in de hoek zetten, maar dat lijkt weinig indruk te maken. Als ik hem waarschuw krijgt hij weer die uitdagende blik en doet hij het ook direct weer. Als ik hem dan in de hoek zet en weg loop huilt hij tranen met tuiten, maar na 5 minuten lijkt hij dat alweer vergeten en beginnen we weer van voren af aan.
Ik ben benieuwd hoe jullie hier mee om gaan?

Groetjes, 10e
 
Ja ja tis wat die kleine mensjes...Ik heb geloof ik het geluk dat Benthe verbaal erg sterk is en eigelijk altijd kan vertellen wat ze wil, niet wil of bedoelt. Maaaaar dat neemt niet weg dat ze geen draken-streken heeft.

Het heeft even geduld en doorzetting nodig gehad...maar ik waarschuw 1 x... geen gehoor...dan tel ik tot 3 en voordat ik bij 2 ben heb ik vaak mn doel al bereikt en anders gaat ze op de gang.
Dat vind ze echt verschrikkelijk.
(Ik zet haar dan wel even duidelijk op haar billen neer)

En ik neem aan dat iedere papa of mama wel eens momenten heeft dat we niet meer weten waar we goed aan doen. Maar net zoals zij...zijn wij ook maar mensen toch!!

Groetjes Maike
 
Hoi hoi,

hier gelukkig even een iets minder diep dal. Heb trouwens het idee dat er een kies doorkomt of zo. Hele dunne luiers en kwijlen, dat wil je niet weten... Misschien heeft hij daar ook last van.
Tijn is verbaal ook heel sterk en kan meestal wel vertellen wat hem dwars zit. Daar hebben we ook echt wel aan gewerkt: niet huilen of boos zijn: praten, dan kunnen we je helpen (uitleggen, oplossing zoeken). Toch blijft het heel erg slalommen, beetje links, beetje rechts, steeds balanceren om de beste weg te zoeken...
Tijn slaat gelukkig nauwelijks. Toen hij dat wel deed pakte ik zijn handjes vast en liet ik hem me aankijken terwijl ik zei: niet slaan, ga maar... (alternatief) Dat werkte hier eigenlijk afdoende. We hebben hier een strafkrukje (durf m niet op de gang te zetten ivm de trap) en de andere plek waar het zou kunnen daar ligt altijd speelgoed maar we gebruiken het niet zo heel erg veel.
Maike, wat fijn dat jouw meisje zo graag poetst. Nee, das niets voor Tijn. Heb het wel eens gedaan als ik aan het poetsen was maar dan is ie binnen 5 minuten zijn broer aan hetg poetsen, de poetslap aan het voeren of katten aan het jagen. Wat dat betreft is het echt een jongetje hoor en kan het allemaal niet ruig genoeg...

groetjes Natasja
 
Terug
Bovenaan