Praat heel weinig tegen volwassenen

Mijn zoontje is 4 jaar en gaat sinds een aantal weken naar school. Hij heeft het erg naar zijn zin, maar praten tegen de juf doet hij liever niet. Ook een handje geven en de juf aankijken is elke dag weer een drama. Verder weigert hij mee te doen met de gym.
Het is iemand die al het nieuwe eng vindt. Hij kan het allemaal wel, maar durft het niet en doet het dan dus ook niet.
Herkent iemand dit? Of heeft iemand tips? Moeten we hem laten gaan of over de drempel helpen.
 
Geef t de tijd. Mijn dochter is 4,5 en daar deden ze in t begin echt niet moeilijk over. Nu een half jaar op school en heeft echt haar draai gevonden. Komt vast goed!!
 
Hoi, Ik heb een zoon die nu 8 is en daar nog steeds moeite mee heeft. Ik denk dat het een soort sociale angst is en ik vergelijk het wel eens met selectief mutisme. Al zijn dat kinderen die buiten huis geen woord zeggen. Hij heeft veel moeite met sociaal doen tegen kinderen (wil graag mee doen op school maar hij weet niet hoe en schaamt zich) maar met volwassenen vind hij dat nog moeilijker. Durft ook geen beleefdheidsvormen uit te wisselen en op verjaardagen (zelfs bij oma is dat lastig) en blijft hij naast me zitten zonder iets tegen een ander te zeggen. Zal nooit alleen naar buiten gaan om te spelen, dat is te spannend. Want daar zijn ook mensen die tegen je kunnen praten. Heeft volgt nu spel therapie wat iets helpt. Ik maak me wel eens zorgen voor later. Dan zal hij toch zelf zijn boontjes moeten doppen. Bij ons lijkt het wel te helpen er niets van te zeggen. En hem niet het gevoel te geven dat hij anders is.

 
Terug
Bovenaan