Praten/ contact maken

A

Anoniem

Guest
Hallo allemaal..

Nu ik steeds verder kom in de zwangerschap krijg je steeds meerhet advies om te praten/zingen of contact te maken met de baby..
Ik krijg het niet voor elkaar. Voel me er zo belachelijk bij! Ik zing wel maar net zoals anders lekker met de muziek mee, niet speciaal. Ben ik nou zo abnormaal? Ik zie het ook niet gebeuren dat ik dat nog ga doen de komende weken. Vind het gewoon raar, terwijl ik trouwens geen enkel probleem heb om te praten tegen wezens die ik kan zien (katten, andere dieren, baby's) Mijn man heeft trouwens de natuurlijke neiging ook niet...proberen wel eens dat hij ded baby kan voelen, maar dat is dan dus gericht op de momenten dat ik iets voel bewegen (beetje jammer voor manlief dat het meestal stopt als hij voelt)

Wat dat betreft 'negeer' ik het zwanger zijn dus wat. Ik zorg goed voor mezelf en spruit, eet gezond, vitamientjes, voldoende rust, dus wat dat betreft doe ik alles, maar bij dat contact maken verzaak ik dus. Ben ik de enige die dit zo ervaart?

Ik ben nu trouwens 23+3 weken zwanger.
 
he meis, nee je negeert het niet, is gewoon je gevoel, ik deed het wel eens als ik in het baby kamertje stond en praat ik af en toe maar ook niet veel, nu wel als ik voor de kleine een slaap liedje zing ( dochter van 3) dan heb ik me handen op em buik en zing ik het liedje en onze dochter geeft dan een kusje erop, maar als eerste kindje deed ik het ook niet veel is je gevoel, en trappen ja onze dochter was ook zo bijde hand, ik voelde het vaak wilde ik der aan andere laten voelen stopte ze gewoon ook me man,

hahaha maja ga gewoon genieten en altijd heb je een band met de kleine.
 
Ik deed het ook niet hoor, tenminste niet actief. Later als de bewegingen heftiger worden hadden we wel contact maar dat op initiatief van de kindjes zelf. Contact opwekken is ook erg lastig vond ik.

Ik moet ook eerlijk zeggen dat ik bij mijn eerste het idee van een kindje in mijn buik heel erg raar vond, ookal was het zeer gewenst en gepland. Tot het moment dat ze eruit kwam had er net zo goed iets anders in kunnen zitten.

Maak je er niet druk over! Dit soort gevoelens zijn heel normaal.
 
Ik vond het ook altijd raar en praatte dus ook niet tegen mijn kindje-in-de-buik. Je kindje hoort je stem toch wel als je met je partner/anderen praat of meezingt met muziek. Die band komt er echt wel hoor. Het is trouwens ook normaal als die er niet meteen is. Sommige mensen hebben meteen een moedergevoel, bij anderen duurt het een paar maanden.

Wat wij deden als mijn man wilde voelen, was eerst zijn hand op mijn buik en dan heel rustig zitten/liggen met buikademhaling. Dan werd de kleine wakker en werd dan ook niet gestoord door een hand die op m'n buik gelegd werd, want die lag er al. Zo kon hij ook al na 19 weken ons kindje voelen. Dat was wel heel speciaal.

Groetjes,
mamma.
 
Pas toen de kleine zo hard kon bewegen dat je het ook echt aan de buitenkant kon voelen, legde ik mijn hand er op en praatte er af en toe tegen... niet bijzonder. En ik heb een goede band met mijn kindje hoor.
Dus het lijkt me heel normaal zoals jij er mee omgaat. Laat je niet van de wijs brengen, hoe langer je zwanger bent hoe meer band je er mee krijgt en hoe meer je gaat verlangen naar het moment dat je het kan vasthouden... dat heeft niks te maken met het feit of je wel/niet bewust contact met je kindje hebt gezocht.
 
He Femmmeke,
Ook ik loop niet te praten en te zingen tegen die kleine in mijn buik hoor. Dat doe ik straks al genoeg tegen haar als ze in de wandelwagen ligt of in de buggy zit...en dan kijken mensen je al raar genoeg aan....hahaha
Wat ik wel zeg is bijv. Hou eens je voeten binnenboord of je billen passen niet onder mijn ribben hoor of AUW als ze weer eens te hard trapt,schops slaat of wat ze ook doet aan de binnenkant maar altijd met een grijns tot grote lol van mijn 2 zoons die dan gelijk naar mijn buik springen om te voelen hoe hard hun moeder getrapt wordt door de baby.. Ik moet nog 3.5 weekjes dus het is in mijn buik een beetje krap aan t worden.
En bedenk je maar dat de kleine jou de hele dag voelt en hoort dus komt echt niks te kort hoor :)
 
Nee hoor, ik ben ook niet zo'n typje.In gedachten ga ik wel eens 'naar de baby en praat m ff toe' maar om nou te gaan zitten zingen voor m, nee...En ik heb niet de indruk dat mijn 2 ukken wat te kort komen hoor ;)

Wel heeft de baby nu t 'genot' dat ik voor de 2 groten zing en voorlees enzo, maar goed, het mopperen krijgt ie ook mee, hihi.
 
Ik doe het ook niet hoor. Ik voel me er ook niet prettig bij. Bij de eerste wilde ik nog wel eens een speeldoosje/tingeling tegen mijn buik houden, maar dat doe ik nu ook niet met deze zwangerschap. Ik wrijf wel regelmatig over mijn buik of voel met mijn hand waar de kleine schopt, maar dat is het ook wel.
Doen dus waar je je prettig bij voelt. Als het straks geboren is, zal je veel eerder ertegen gaan praten :)
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan