Praten en driftig

Ons zoontje is nu bijna 2 1/2 jaar oud en praat nauwelijks, hij gaat inmiddels al een tijdje naar de peuterspeelzaal maar ook hier is het communiceren met handen en benen. Hij kan je heel goed duidelijk maken wat hij bedoelt, is absoluut geen stommerik maar hij heeft er volgens mij gewoon geen zin in, neemt zich ook niet echt de moeite om woordjes te leren. Hij zegt papa en mama heel duidelijk maar zinnen en andere losse woorden willen niet echt hij kan er wel bv die, kom, opa, oma ....
Af en toe ontglipt hem een woordje zoals laatst tractor, als je het hem daarna nog eens vraagt zegt die het niet meer.
Hij was met alles snel behalve nu met zijn taalontwikkeling. Begin mezelf er een beetje de schuld van te geven, misschien geef ik hem wel te weinig aandacht ? mijn man is veel werken en ik ben dus alleen met hem.
Daarbij is het een ontzettende driftkikker als je nee zegt schreeuwt die zich alles bij elkaar en hij doet vooral waar die zelf zin in heeft. Op een gegeven moment houdt het op met hem rustig te benaderen met alle gevolgen van dien. Ik ben nu ook nog zwanger van de tweede maar door dit alles kan ik niet echt genieten van mijn zwangerschap en ben moe, moe van alles
Wie herkent dit ? en moet ik contact gaan opnemen met het consultatiebureau ? iets waar ik eigenlijk niet veel zin in heb want die zeuren toch alleen maar.
 
Hoi Linda. Ik heb ook zo'n klein monstertje van 2 1/2 rondhollen. i.t.t. die van jou, kletst ie de oren van ons hoofd!! Daar hebben we niet speciaal iets voor gedaan; ik denk ook niet dat de 'schuld' bij jou ligt. Hij heeft er gewoon nog niet veel zin in. Komt vanzelf. Gewoon lekker tegen hem aan babbelen, dan komt het helemaal goed.
Dat geschreeuw (vaak door onmacht of frustratie van zijn kant) herken ik ook. Wat ik deed, is 1x (kalm) zeggen dat ie niet mag gillen en zachtjes moet doen (ga door je knieen en zorg dat je oogcontact hebt). Dan negeer je het gedrag verder. Werkt dit niet, dan kun je hem ook 1x waarschuwen (zelf rustig blijven en uitleggen waarom ie niet mag gillen) en als ie dan nog steeds blijft gillen.dan zet je hem even apart (stoeltje, matje, op de gang) voor 2 minuten. Als je hem weer haalt, leg je uit waarom ie daar voor straf heeft gezeten, zorg je dat ie 'sorry' zegt (of laat hem op een andere manier duidelijk maken dat ie er spijt van heeft, bijv. een knuffel) en laat het er dan bij.
Vooral het negeren werkt aardig bij ons. Hij heeft graag onze aandacht en kletst graag met ons, dus als we hem dit niet geven, dan vindt ie het niet echt leuk.
Ik hoop dat je wat hebt aan bovenstaande en onthou dat alles 'een fase' is en dat er weer makkelijkere tijden aan zullen breken.
Succes, Patricia.
 
Terug
Bovenaan