<p>Oké, waar zal beginnen. Ik werd zwanger en kon het amper geloven. ik mocht voor de eerste echo komen en die zag er prima uit. Mijn lieve James groeide goed. Ook bij de 20 weken echo zag alles er goed uit! Hij groeide zelfs wat sneller dan gemiddeld dus we dacht zelfs nog dat hij te snel groeide. Omdat ik de echo van de 20 weken en de eerst volgende daarna te lang vond duren besloot ik een pretecho te plannen bij de 26ste week. Ergens heb ik altijd wel gevoeld dat er iets niet klopte. Ik was niet super enthousiast zoals ik dat bij andere zag ( ik had een collega die 7 weken vooruit liep. ) ik heb overgewicht en me bloeddruk was altijd wat aan de hoge kant ( daar zeiden de verloskundige niks over wat ik achteraf toch raar vond aangezien ik nu aan de medicatie zit). Maar ik ging uit van hun deskundigheid en vertrouwen daarop. Bij de 26ste week ging ik dus voor een pretecho. Het voelde meer alsof ik mijn lieve zoon MOEST zien dan een dagje uit gezellig naar de baby kijken. En ik had gelijk.... de verloskundige bleef maar met een gefronst gezicht kijken naar het scherm... er klopte iets niet. Ze wilde zich tegenover ons niet te druk maken maar ik zag het aan alles. Ze gaf aan dat ze me wilde doorsturen richting het ziekenhuis. Ik kwam verslagen thuis en nog geen minuut belde ze dat we richting het ziekenhuis moesten. Daar kwamen ze erachter dat mijn mooie zoon niet het gewicht had wat paste hij de zwangerschap van 26 weken. Om een heel lang verhaal kort te maken.. ik werd met de ambulance richting het VUMC in Amsterdam gebracht en twee dagen later beviel ik via een keizersnee van mijn mooie zoon James. <br /><br /></p><p>mijn mooi sterk en dapper mannetje heeft het 8 dagen vol gehouden maar kon alles niet meer aan. Bij het na gesprek met de gynaecoloog in amsterdam kreeg ik te horen hoe het kon gebeuren. Toen zij mij open maakte via de sectio zagen ze een grote vleesboom zitten. Ze moesten tijdens de sectio zelfs de vleesboom omhoog tillen om uiteindelijk bij de baarmoeder te komen. Vreselijk!! Je hebt de navelstreng en normaal gaat alle zuurstof en voedingsmiddelen richting de baby bij mij ging alles naar de vleesboom. Hoe heeft dit kunnen gebeuren? Die vraag heb ik uiteraard gesteld in Amsterdam. Ze gaven mij mee dat op een echo bij de verloskundige een vleesboom moeilijk te zien is en als die dan al te zien is dan kunnen ze via die echo niet zien hoe groot. 30 tot 40% van de vrouwen heeft een vleesboom. Om het even te verduidelijken. Maar toch.. het knaagt. Het is nu bijna 4 maanden geleden en ik ben in het begin toen ik net thuis was gebeld door de verloskundige praktijk. ( je moet je voorstellen ik had net me kind begraven dus het gesprek in mijn hoofd is vaag) maar nu knaagt het toch wel of ik toch niet nog het gesprek moet aan gaan met de verloskundige praktijk. Aan de ene kant wil ik het wel want er zijn toch argumenten die me dwars zitten ( hoge bloeddruk, overgewicht en die cyste die volgens hun aanwezig was, en al die tijd hebben ze hier niks mee gedaan. Maar aan de ene kant wil ik het niet. Ik krijg mijn zoon er niet mee terug en ik vind het moeilijk om er over te praten. </p><p> </p><p>ik ben benieuwd wat jullie vinden en krijg graag advies. Ook ben ik benieuwd wie er ooit iets gelijks heeft mee gemaakt. De professor gynaecoloog vertelde dat dit 2000 vrouwen per jaar overkomt. Weinig vind ik zelf en zie er ook niks terug op internet van. misschien kunnen we elkaar helpen. Veel liefs,<br /><br /></p><p>lissy</p><p> </p>
