A
Anoniem
Guest
Lukas moet vanmiddag z'n inentingen weer, en ik heb er echt geen zin in..... Ik blijf altijd rustig en ik weet dat het gewoon even moet gebeuren, maak er geen ophef over, maar soms denk eraan, zoals nu en dan denk ik: NEEEEE, geen prikken in mijn kleine lieve mannetje !!! Hij kijkt me dan ook altijd zo blij en vrolijk aan van te voren en dan komt die prik en dan kijkt ie zo heel verbaasd en ongelukkig, zo van: mama, waarom help je me niet......Gelukkig gaat zijn papa deze keer ook mee, die was er de vorige keren niet bij....