Hallo moeders,
Zoals ik gisteren al schreef weigert mijn dochter van bijna 1 jaar om brood te eten. Zodra ze een stukje in haar mond heeft dan gooit ze het met haar tong er weer uit.
En dit doet ze nu een paar dagen. En ze is al een moeilijke eetster.......en ik werd er helemaal gefrustreerd door, soms zelfs tot huilens toe.
Maar ik heb nu besloten om haar brood aan te bieden.....wil ze niet dan krijgt ze pap...dus net ook.......geen brood maar ze wilde wel pap.....ook goed.
Dan eet ze maar voornamelijk pap....daar groeit ze ook van.
Ik moet gewoon leren loslaten. Ze is een heerlijke vrolijke meid en ik moet gewoon gaan genieten en niet zo focussen op wat ze binnenkrijgt.
Ze zeggen dat het bij een tweede makkelijker is. Nou, ik vind dat dus niet. Ik heb zelfs meer moeite met hele eetgebeuren. Mijn oudste was ook een moeilijker eter. Maar niet zo moeilijk als haar.Ik kan me het ook niet meer zo goed herinneren van mijn oudste hoe alles ging. Hij is nu een gezonde jongen van 3 jaar en eet prima.......dus het komt uiteindelijk wel goed. Maar op de momenten dat ze niet wil eten vergeet ik dat allemaal en wil ik gewoon dat ze gewoon rustig eet, mondje open, broodje erin, mondje dicht, kauwen en doorslikken.....
Dus ik ga proberen meer te genieten en niet zo te stressen.......hopelijk lukt dat, want ik neem me dat elke keer voor.
Groetjes van een gestresste moeder
Zoals ik gisteren al schreef weigert mijn dochter van bijna 1 jaar om brood te eten. Zodra ze een stukje in haar mond heeft dan gooit ze het met haar tong er weer uit.
En dit doet ze nu een paar dagen. En ze is al een moeilijke eetster.......en ik werd er helemaal gefrustreerd door, soms zelfs tot huilens toe.
Maar ik heb nu besloten om haar brood aan te bieden.....wil ze niet dan krijgt ze pap...dus net ook.......geen brood maar ze wilde wel pap.....ook goed.
Dan eet ze maar voornamelijk pap....daar groeit ze ook van.
Ik moet gewoon leren loslaten. Ze is een heerlijke vrolijke meid en ik moet gewoon gaan genieten en niet zo focussen op wat ze binnenkrijgt.
Ze zeggen dat het bij een tweede makkelijker is. Nou, ik vind dat dus niet. Ik heb zelfs meer moeite met hele eetgebeuren. Mijn oudste was ook een moeilijker eter. Maar niet zo moeilijk als haar.Ik kan me het ook niet meer zo goed herinneren van mijn oudste hoe alles ging. Hij is nu een gezonde jongen van 3 jaar en eet prima.......dus het komt uiteindelijk wel goed. Maar op de momenten dat ze niet wil eten vergeet ik dat allemaal en wil ik gewoon dat ze gewoon rustig eet, mondje open, broodje erin, mondje dicht, kauwen en doorslikken.....
Dus ik ga proberen meer te genieten en niet zo te stressen.......hopelijk lukt dat, want ik neem me dat elke keer voor.
Groetjes van een gestresste moeder