Problemen met inslapen

A

ANONYMOUS_USERNAME

Mijn zoontje van nu 1 1/2 is een geweldige slaper.

Overdag en s' nachts hebben we eigenlijk nooit problemen gehad behalve als hij ziek was.

Maar nu wil hij sinds een dag of 4 's middags en 's avonds niet meer
naar bed. Dat wil zeggen niet alleen naar bed. Laten we hem alleen in
zijn kamer dan gooit hij alles uit bed en brult hij de hele boel bij
elkaar. Zodra je in zijn kamer blijft en op een stoel gaat zitten wordt
hij rustiger en valt hij (soms na 5 minuten en soms na een uur) rustig
in slaap.

Hij is net behoorlijk ziek geweest (de 6e ziekte en een flinke
verkoudheid er bovenop)   dus dit zal misschien wel meespelen, maar
ik kan toch niet elke keer naast zijn   bed gaan zitten en wachten
tot hij slaapt??

Hij neemt soms echt de boel in de maling en wil dan gaan keten.

Heeft iemand van jullie tips om hiermee om te gaan.

Misschien speelt het mee dat ik 39 weken zwanger ben, hij zal daar heus iets van merken...

 
Hoi!

Mijn dochter van 14 maanden is ook zo'n gevarieerde slaper zal ik maar zeggen. Ze verandert steeds in haar slaapgewoonten. Nu heeft ze sinds een week dat ze   s'nachts twee keer huilt. Een keer om ongeveer 12 uur, en een keer om ong. 3 uur. We proberen haar te troosten en soms heeft ze dus gewoon honger! Dan drinkt ze gulzig een flesje leeg en gaat dan tevreden weer slapen. Ik denk dat het te maken heeft met haar groeien, ze zal het wel nodig hebben. Vannacht werd ze om 3 uur weer wakker, mijn vriend heeft haar een beetje water te drinken gegeven en toen kon ze weer slapen. Ze had dus geen honger, maar misschien vervelend gedroomd. Ze wordt zich nu ook steeds bewuster van de wereld om haar heen. Dat moet ze dan s'nachts verwerken.
Wat betreft de drift/manipulatiebuien van je zoontje; die heeft Anisa ook.
Ik vind het moeilijk om mee om te gaan. Het beste helpt als ik rustig blijf, haar laat huilen en steeds weer even ga kijken bij haar. Dan stop ik haar in en doe haar speen in de mond. En uiteindelijk valt ze vanzelf in slaap. Als ze langer dan 20 minuten hard huilt haal ik haar er weer uit. Dat kan ik gewoon niet aanhoren.
Het gaat erom dat ze inzichzelf een rustmoment voelen waarop ze kunnen gaan slapen. Als ze driftig is fokt ze zichzelf op.
Maar soms is ze een seconde stil en ligt dan rustig, dan piep ik m snel de kamer uit... Dit werkt de laatste tijd!
Ik denk wel dat je zoontje zijn greep op jouw kwijt moet raken wat betrefd die driftbuien.Hem laten merken dat hij daar niks mee bereikt. Hem blijven troosten maar hem laten liggen en weer weg gaan uit z'n kamer.

Ik hoop dat je hier wat aan hebt......

maroesja
 
Hai,

Heel herkenbaar verhaal. Ik kreeg ook mijn tweede toen de oudste 1,5 was en ook zo rond die periode veranderde zijn makkelijke slaapgedrag in wat meer heftiger inslapen.

Ik heb het volgende gedaan.
Ben meer de dag met hem gaan verwerken of de ochtend als het om het middagslaapje gaat. Door echt te zeggen... we gaan samen even praten... en dan alles te benoemen wat we gedaan hebben.
Daarna steeds uitleggen dat hij nu gaat slapen om over al die leuke dingen na te denken. En dan ook ECHT weggaan uit de kamer. En NIET meer terug keren. Dat was bij ons de taktiek. Het hield een paar dagen aan maar daarna ging hij toch weer als vannouds zelf slapen.
Het evalueren van de dag doen we nog steeds...

Nu is mijn oudste 2,5 jaar en we zijn in een nieuwe fase aangeland. Hij vindt dat hij smiddags niet meer hoeft te slapen. En wij vinden van wel... al is het maar voor onze rust. Nu hebben we daar het volgende op gevonden. Hij moet op zijn kamer 'rusten'. Dat betekent dat hij daar minimaal een uur is en dat kan hij zelf invullen.
Soms is het een uur keten (een giga rotzooi op de koop toe...) en soms valt hij toch binnen 10 minuten op zijn bed in slaap.
Het werkt heerlijk. Even een uur geen kind beneden en hij zijn eigen 'verwerk' tijd.

Misschien is jou kleintje ook aan de 'rust' fase toe en heb je wat aan bovenstaande ervaring.

Groeten van Miriam
 
Bedankt voor jullie reacties!



Best lastig hoor, Tijs is altijd een heel goede slaper geweest.

Hij lijkt nu ook zo licht te slapen dat hij van elk geluidje wakker wordt.

Als hij dan merkt dat hij alleen is, dan begint hij meteen te huilen.

Als je dan bij hem gaat zitten dan is het weer goed.

Het lijkt wel of hij bang is om alleen te zijn.

Het naar bed brengen gaat verder goed, hij is ook niet onrustig of zo.

Totdat je hem neerlegt en het voor hem erop lijkt dat je wegloopt, dan gaat hij staan en begint te huilen.

Overdag is er verder ook niets aan hem te merken, hij is alleen erg onrustig in zijn slaap.

Het zal wel een fase zijn waar hij doorheen moet, hij merkt natuurlijk ook veranderingen in huis doordat ik hoogzwanger ben.

Hopen op een goede afloop...



 
Er bestaan verschillende aanpakken en jij zal moeten kijken wat het beste bij je past. Wij hebben met onze oudste de minst confronterende gekozen en dit heeft gewerkt. Met de tweede wel harder aangepakt, heeft ook gewerkt...
Met de oudste: verhaaltje voorlezen, duidelijk afsluiten en zeggen nu ga je slapen, ik ben daar. Bleef erbij zitten zonder aandacht te geven. Iedere dag ging ik een stukje dichter bij de deur zitten, tot dat ik kon zeggen: ik ga hiernaast (op de gang of iets dergelijks) strijken (deur een stukje open, zodat ze me nog wel zag). Zo steeds een stuk verder totdat ze er vertrouwen in had dat ik echt niet weg was. Doe echter absoluut geen stap terug, als ze eruit komen of slaaptut weggooien alleen terugleggen zonder wat te zeggen en weer op je plekje gaan zitten. Geen aandacht geven.
Met tweede: Op bed leggen, verhaaltje voorlezen, welterusten wensen, weglopen. Na x-minuten huilen/schreeuwen etc. even binnenlopen, rustig aai over bol, toedekken en weer weglopen (geen aandacht, puur alleen om te laten zien dat je er echt nog wel bent en je ze hoort). X-minuten uitbreiden (eerst 10 minuten, dan 15 etc..) Ook bij deze manier geldt: geen stapje terug! Zet voor jezelf maar een wekker en kiezen op elkaar tot de tijd om is en je weer mag kijken....
Wat voor mij wel hielp is dat wij een camera en monitor hadden. Ik kon dus zonder dat de tweede het door had, kijken of alles nog goed was.
Nu bij de derde hebben wij inbakeren ontdekt. En ik wou dat ik dat 6 jaar eerder geweten had!!!!!!! Ook voor peuters en kleuters met inslaap problemen is inbakeren een goede manier. Info bij het consultatieburo (deze hebben adressen van consulentes die gespecialiseerd zijn in inbakeren). www.debakermat.nl
 
mijn dochtertje van anderhalf is de laatste paar weken elke avond steevast aan het huilen. Eerst duurde dit ong. 10 minuten, nu ongeveer een uur. In het begin haalden we haar er niet uit, maar nu ze zo lang huilt wel. Ook omdat haar oudste zus anders wakker kan worden, vind ik dan ook weer zo sneu. Laatst hadden we haar er weer terug in gelegd, met boek en lala (teletubbie)  popje, en had daarna niks meer gehoord. Ik weet niet of t nu altijd werkt, maar misschien is t ook iets voor jouw zoontje om te proberen. suc6 in elk geval!
liefs, rocketqueen
 
Hoi,

Mijn zoontje van anderhalf heeft het ook! Was voorheen allemaal geen probleem, dat naar bed gaan en nu als ik em op bed leg ('s middags of 's avonds maakt niet uit) en ik loop weg dan huilt hij alsof ie bang is.....Hij lijkt het ook vreselijk te vinden om alleen gelaten te worden...STomme is alleen, hij doet het alleen bij mij! Bij toeval hebben we ontdekt dat hij bij zijn vader deze reaktie niet geeft, dna houdt hij zich gewoon rustig en gaat hij slapen. Wij doen het nu dus zo dat ik em op bed leg en als ie gaat huilen ga ik nog 1 keer terug, om te kijken wat er is (nachtlampje aan?, speen/ knuffel  kwijt?) en loop ik dan weer weg en gaat hij WEER huilen, dan gaat mijn man naar hem toe en dan is het opgelost.
Natuurlijk weet ikniet hoe het in jouw situatie zit....doet hij het alleen bij jou? Of gewoon steevast elke middag en elke avond ongeacht wie em op bed legt?
 
Hoi,



Ons probleem is gelukkig inmiddels opgelost. We kregen van onze
kraamverzorgende de volgende tip. Vaste ritme van naar bed brengen
aanhouden. In ons geval betekent dat: in bad, pyama aan, tanden
poetsen, gordijnen dicht, naar bed, speeldoosje aan, knuffel en
weglopen.

Dan 5 minuten laten gaan (hij brulde de hele boel bij elkaar).
Vervolgens na 5 minuten weer naar binnen, aai over zijn bol,
speeldoosje aan, kusje geven en weer weg (niet langer dan 30 seconden
binnen blijven). Dit net zo lang blijven herhalen totdat hij stil wordt.

Het kost je een jaar van je leven, want dit is echt heel erg slopend maar het heeft gewerkt.

De eerste avond dat we ermee begonnen duurde het een half uur voordat
hij stil was. De volgende dagen geen problemen meer gehad. Hij heeft
het in de tussentijd nog een keer gehad en viel toen na 2x 5 minuten al
in slaap. Blijf consequent en hou het vol, bij de een zal het misschien
wat langer duren dan bij de ander maar voor ons heeft dit zeker gewerkt.

Bedankt voor jullie reactie en succes!!

 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan