Sorry hoor, maar moet even m'n verhaal kwijt.
Ik zit sinds mei 2010 in de ziektewet ivm een burnout en fibromyalgie klachten. Sinds ik thuis zit erg weinig van werkgever vernomen. In mijn zomervakantie hoorde ik via via dat de vestiging sluiten ging, mijn teamleidster zou mij nog even bellen omdat ik daar akkoord voor gegeven had. Maar nooit over de sluiting ingelicht.
In september 2010 te horen gekregen dat de vestiging per oktober 2010 sluiten ging, maar weer niet vernomen van mijn werkgever maar van collega's.
Sinds die tijd helemaal geen contact meer gehad, keurig de zwangerschapsverklaring gestuurd en er kon geen gefeliciteerd vanaf.
Omdat ik in de ziektewet zit kunnen ze mij niet ontslaan en de zwangerschap komt er dan natuurlijk nog eens bij. (beschermingswet)
Van de Arboarts ben ik niet belastbaar en mag ik tot aan einde zwangerschap niet werken. Wel zullen er afspraken gemaakt moeten worden.
Nu verwacht mijn werkgever dat ik naar een afspraak kom in Lelystad (vanuit Deventer) dat is dus ruim een uur rijden. Wat ik niet kan..... ivm pijnklachten.
Ik was er zo overstuur van, omdat mijn werkgever mij zo beschadigd heeft qua zelfvertrouwen en eigenwaarde. Ze hebben nooit en dan ook nooit echt geinformeerd hoe het ging...... ze dachten dat het maar aanstelleritus was.
Ik zie er zo tegenop om met mijn werkgever om de tafel te gaan zitten...... dat ga ik niet trekken dat weet ik nu al. Manlief zegt ook al dat ik dat niet moet gaan doen, daar is immers een advocaat voor. Ik heb m'n advocaat ook al gevraagd of hij daarbij is of wat dan ook.
Heeft er iemand ervaring mee?
Ik zit sinds mei 2010 in de ziektewet ivm een burnout en fibromyalgie klachten. Sinds ik thuis zit erg weinig van werkgever vernomen. In mijn zomervakantie hoorde ik via via dat de vestiging sluiten ging, mijn teamleidster zou mij nog even bellen omdat ik daar akkoord voor gegeven had. Maar nooit over de sluiting ingelicht.
In september 2010 te horen gekregen dat de vestiging per oktober 2010 sluiten ging, maar weer niet vernomen van mijn werkgever maar van collega's.
Sinds die tijd helemaal geen contact meer gehad, keurig de zwangerschapsverklaring gestuurd en er kon geen gefeliciteerd vanaf.
Omdat ik in de ziektewet zit kunnen ze mij niet ontslaan en de zwangerschap komt er dan natuurlijk nog eens bij. (beschermingswet)
Van de Arboarts ben ik niet belastbaar en mag ik tot aan einde zwangerschap niet werken. Wel zullen er afspraken gemaakt moeten worden.
Nu verwacht mijn werkgever dat ik naar een afspraak kom in Lelystad (vanuit Deventer) dat is dus ruim een uur rijden. Wat ik niet kan..... ivm pijnklachten.
Ik was er zo overstuur van, omdat mijn werkgever mij zo beschadigd heeft qua zelfvertrouwen en eigenwaarde. Ze hebben nooit en dan ook nooit echt geinformeerd hoe het ging...... ze dachten dat het maar aanstelleritus was.
Ik zie er zo tegenop om met mijn werkgever om de tafel te gaan zitten...... dat ga ik niet trekken dat weet ik nu al. Manlief zegt ook al dat ik dat niet moet gaan doen, daar is immers een advocaat voor. Ik heb m'n advocaat ook al gevraagd of hij daarbij is of wat dan ook.
Heeft er iemand ervaring mee?