PSO(S)

Hallo Allemaal,

Jullie zullen wel denken alweer een met het zelfde verhaal!

Maar toch wil ik ff me hart luchten.

Na 1 1/2 jaar heb ik eindelijk een diagnosche PSO Syndroom.
Wat het echt inhoud weet ik nog niet precies maar ben allang blij dat ik iets heb maar medich iets aan te doen is.

Nu ben ik heel benieuwd naar jullie ervaringen hiermee is.

Na nu mijn laatste menstruatie moet ik nog een onderzoek en dan kunnen ze de medicijnen afstellen.
Ik lees dat er veel heftige bijwerkingen kunnen zijn, maar aan welke bijwerkingen moet ik dan denken????

Ik hoop met jullie ervaringen te kunnen delen, en in de toekomst natuurlijk iedereen te kunnen felciciteren met goed nieuws.

Hopelijk krijg ik van jullie reacties,

Alvast bedankt!!!

Liefs Suzanne

 
Hoi Suzanne,

Ik kan je in ieder geval vertellen wat mijn ervaring er mee is..

In de eerste plaats viel het me op dat er in het ziekenhuis vrij luchtig over werd gedaan; ik kreeg een foldertje mee met info en dat was het. Ik heb gemerkt dat - toen ik het eenmaal op me in had laten werken - ik er best van ondersteboven was. Okay, het is natuurlijk lang niet het eind van de wereld, maar het is toch een duidelijk obstakel op de weg naar een zwangerschap, waar je best even verdrietig om mag zijn!

Bij mij is de diagnose in september vorig jaar gesteld en direct daarna heb ik dmv provera een menstruatie opgewekt (zat ondertussen op dag 87 van een cyclus). Daarna kreeg ik Clomid 50 mg om een eisprong te stimuleren. Helaas had dit geen enkel effect dus die cyclus is ook weer afgebroken met provera. Daarna is mijn gyn meteen overgestapt naar de Clomid 150 mg, en die heeft wel effect, ik heb daar nu 2 keer een eisprong mee gehad. Mijn gyn heeft aangegeven dat ik (na de poging waar ik nu midden in zit) nog 1 keer Clomid kan proberen en daarna over moet stappen op injecties met pregnyl / puregon omdat hij denkt dat dat toch effectiever bij mij is.

Qua bijwerkingen  viel het mij eigenlijk heel erg mee. Ik had inderdaad op internet ook al allerlei heftige verhalen gelezen, maar ik heb daar zelf gelukkig niet zo veel van gemerkt. De eerste keer dat ik provera nam werd ik een beetje duizelig, net alsof ik licht aangeschoten was, maar dat voelde eigenlijk wel grappig. De keren daarna merkte ik daar alweer helemaal niets van; was echt alleen de eerste keer. Bij Clomid heb ik weinig last, alleen slaap ik tijdens het gebruik erg slecht. Dit is een steeds terugkerend iets, dus ik heb wel het idee dat dat echt aan de Clomid ligt.
Verder ben ik wel een enorme emotionele muts, maar dat hangt volgens mij meer samen met de heftige gevoelens die ik ervaar omtrent het verlangen om zwanger te worden en dat het niet lukt. (heb er met name last van als ik iets zie/lees/hoor/ruik wat op de een of andere manier met baby's te maken heeft )

Hopelijk heb je hier wat aan!

Groetjes, 10e
 
Bedankt voor je reactie!

Alle ervaringen zijn welkom, ik lees veel over dat clomiet niet goed aanslaat bij kage docis.
Ben beniewd hoe dit te werk gaat bij mij straks.

Heel veel suc6 gewenst met zwanger worden en hopelijk mag ik maar snel lezen dat er een heleboel dames zwanger zijn.

(Zie je op om injescties te krijgen?)

Liefs Suzanne


 
Hoi meiden, ook ik heb het. Ik had wel een beetje het zelfde begin als 10e, in de zin van hoe luchtig er over werd gedaan. Ik was na het lezen van die folders ook echt helemaal van slag, en bovendien voelde ik me ook niet helemaal vrouw.. Vorig jaar augustus is het bij mij geconstateerd en helaas nog steeds niet zwanger. Ik zit aan de 100 mg Clomid voor het eerst deze maand, na 3x een hele late eisprong met 50 mg en de 4e keer gebeurde er niks meer... Vandaag laatste dag 100 mg, ik slaap er ook ontzettend slecht van tijdens het gebruik. Ik heb ook enorme warmte aanvallen 's nachts. En ik heb veel meer pukkels door de Clomid, verder niet echt enorme bijwerkingen. Ik hoop zo dat ik vanaf nu een 'goede' cyclus krijg en dat we snel zwanger raken... Ik heb vlg week donderdag weer een follikel-tracing, dus ik hou de moed erin voor deze maand.

Sterkte en groetjes Lot
 
hoi hoi


ik wil je even een hart onder de riem steken

ook ik heb pco , heb ook op dit forum gezeten maar ben

inmiddels een trotse mama van Ryan van 6 maanden oud

Ik heb er 3 jaar over gedaan, clomid   operaite spuiten enzo enzo gehad

maar uiteindelijk zwanger geworden dus meid HET KAN ZEKER

groetjes moekje, mama van Ryan 24-07-2007


p.s. tip: blijf baas over je eigen lichaam als je de mmm in gaat, kom op voor jezelf en als je het genoeg vind geeft dat duidelijk aan.  

heel veel succes  en ik duim voor jullie mee  
 
hallo meiden,
ik moet zeker ook even mijn ei kwijt, letterlijk en figuurlijk.
ik ben nu een jaar met de pil gestopt en ben al jawel 3 x ongi geweest.
verwezen naar de gyn en na een echo bleek dat ik pco heb.
het viel mij inderdaad ook op dat er vrij makkelijk over gedaan wordt.
maar zo voelt het niet. er is iets in mijn lichaam wat het niet goed doet en wat mijn grote wens in de weg staat.
na de primolut kuur maar wachten en wachten op die ongi, nou mooi niet. nu weet mijn verstandje wel dat het ook heus  allemaal niet zal gaan in 1 keer. maar mijn gevoel zegt iets heel anders en daar worstel in nu behoorlijk mee.
vorige week vertelde een vriendin van mij dat ze zwanger is geworden, en ik ben heel blij voor haar en gun het haar van harte, maar ik voelde mij daarna zo rot. ben een week helemaal van slag geweest. nu heb ik mezelf toe gesproken en ben begonnen met de 2e kuur. en we gaan ervoor, het zal heus wel een keertje komen. De drang naar een kindje wordt wel steeds groter en ik kan het steeds minder goed van me af zetten. misschien heeft iemand tips hoe je ermee om kunt gaan.
groeten jacqueline
 
Terug
Bovenaan