A
Anoniem
Guest
Ik heb vanmorgen om 8u de punctie gehad. Het viel best mee, ik had me op het allerergste voorbereid, dus................
Het ging meteen al mis met het aanleggen van het infuus, verkeerde arm en best wel een beetje bloed verloren, daarna in de andere arm en dat lukte wel. Via het infuus kreeg ik een pijnstillend middel toegedient, waar ik meteen een beetje zweverig van werd. Daarna kreeg ik 2 inwendige prikken voor de verdoving en toen de punctie. De eerste 3 folikels waren zo gebeurd, maar de andere kant was moeilijk te vinden, dus kwam er een assistente extra helpen, zij moest heel hard drukken om mijn buik en toen kwam de eierstok tevoorschijn en zo kon de dr. ook aan die kant 2 folikels leegprikken. Het was best snel gebeurd.
Een groot bed werd de IVF kamer binnengereden waar ik zo in kon gaan liggen en toen werd ik op de gang gezet en werd even later opgehaald door een verpleegster van de dagbehandeling. Ik denk dat om half 9 alles achter de rug was. Mijn lieverd is toen met HET koffertje naar het EMC vertrokken voor het vervolg. Hij moest 2 keer, de eerste keer was het niet genoeg. Helaas was de kwaliteit niet super, dus ICSI........De gynaecoloog kwam tegen 11u naar mijn bed om te vragen of ik toestemming gaf voor ICSI, en uiteraard was mijn antwoord JA. Wij hebben er alles voor over..................Manlief was inmiddels weer op de terugweg. Tegen half 12 was hij er en toen kregen allebei nog een kopje koffie (ik had er al 3 op) en toen mocht ik me weer aankleden en zijn we naar huis gegaan.
Ik het bed voelde ik me heel wat, maar thuisgekomen kreeg ik toen behoorlijk wat last van buikpijn. Op advies van mijn man en mijn moeder heb ik me voor morgen en overmorgen toen maar ziekgemeld. Ik voelde me erg schuldig ten opzichte van mijn collega, maar in de ruim 8 jaar dat ik er werk was dit de eerste keer dat ik ziek ben, dus moest kunnen. Ik hoop dat het morgen weer een stukje beter gaat, maar dat verwacht ik wel hoor!
As. vrijdag krijgen we tussen 8 en 9.30u te horen of de bevruchting geslaagd is, zo ja, dan moeten we meteen naar het EMC voor de terugplaatsing, spannend hoor, en dan kan het wachten beginnen.
Liefs, Pleun
Het ging meteen al mis met het aanleggen van het infuus, verkeerde arm en best wel een beetje bloed verloren, daarna in de andere arm en dat lukte wel. Via het infuus kreeg ik een pijnstillend middel toegedient, waar ik meteen een beetje zweverig van werd. Daarna kreeg ik 2 inwendige prikken voor de verdoving en toen de punctie. De eerste 3 folikels waren zo gebeurd, maar de andere kant was moeilijk te vinden, dus kwam er een assistente extra helpen, zij moest heel hard drukken om mijn buik en toen kwam de eierstok tevoorschijn en zo kon de dr. ook aan die kant 2 folikels leegprikken. Het was best snel gebeurd.
Een groot bed werd de IVF kamer binnengereden waar ik zo in kon gaan liggen en toen werd ik op de gang gezet en werd even later opgehaald door een verpleegster van de dagbehandeling. Ik denk dat om half 9 alles achter de rug was. Mijn lieverd is toen met HET koffertje naar het EMC vertrokken voor het vervolg. Hij moest 2 keer, de eerste keer was het niet genoeg. Helaas was de kwaliteit niet super, dus ICSI........De gynaecoloog kwam tegen 11u naar mijn bed om te vragen of ik toestemming gaf voor ICSI, en uiteraard was mijn antwoord JA. Wij hebben er alles voor over..................Manlief was inmiddels weer op de terugweg. Tegen half 12 was hij er en toen kregen allebei nog een kopje koffie (ik had er al 3 op) en toen mocht ik me weer aankleden en zijn we naar huis gegaan.
Ik het bed voelde ik me heel wat, maar thuisgekomen kreeg ik toen behoorlijk wat last van buikpijn. Op advies van mijn man en mijn moeder heb ik me voor morgen en overmorgen toen maar ziekgemeld. Ik voelde me erg schuldig ten opzichte van mijn collega, maar in de ruim 8 jaar dat ik er werk was dit de eerste keer dat ik ziek ben, dus moest kunnen. Ik hoop dat het morgen weer een stukje beter gaat, maar dat verwacht ik wel hoor!
As. vrijdag krijgen we tussen 8 en 9.30u te horen of de bevruchting geslaagd is, zo ja, dan moeten we meteen naar het EMC voor de terugplaatsing, spannend hoor, en dan kan het wachten beginnen.
Liefs, Pleun
Nou dan zal die ene keer echt geen doodswond zijn.