"HET" doen....

Hallo meiden,

Nog ff een vraagje.
Uhh hoe zit het met "het" bij jullie?
Ik heb er geen last van dat het pijn doet ofzo, tja dat krijg je met een keizersnee,
maar ik heb er gewoon niet zo'n behoefte aan.
Nou heb ik een hele lieve, zeer geduldige man, maar ik vind het zelf eigenlijk ook niet zo leuk en ik  was voor mijn zwangerschap helemaal niet zo afwijzend...
Maar ik kan me er gewoon niet toe zetten.
Ik begreep dat veel vrouwen juist een beter sexleven hebben, dan voor de bevalling!!
Mmmmhhh ik niet..
Bij jullie????

Bedankt voor jullie openhartigheid. hahaha

Groetjes Suus


 
Hoi,

Nou hier staat ons sexleven ook op een zeeeer laag pitje hoor.
Dus je bent niet de enigste.
Voor de zwangerschap had ik zelf ook veel meer zin, maar nu heb ik ook niet zoveel zin meer. Ook komt dat doordat het bij mij nog wel allemaal erg gevoelig is van onderen.
Het gaat elke keer wel steeds beter en het doet al minder pijn als de 1e keer weer na de bevalling, maar voelt nog niet echt fijn.
Ook moet ik erg wennen aan me nieuwe figuur( lees blubberbuik vol met straie) en vind me zelf daarom ook niet zo aantrekkelijk meer. Mijn man is heel geduldig en erg lief en wacht totdat ik altijd de 1e stap zet en die vind me wel super mooi, maar toch.
Tis een kwestie van wennen en denk dat het straks allemaal wel weer komt.

Liefs marielle
 
tja..... ik heb het al eerder gezegd ( bij ander topic) maar nog steeds is het bij ons zelden tot nooit.
ik heb er ook helemaal geen zin in. en soms doet het nog pijn.
volgens mij hebben ze het daar beneden iets te strak dicht gemaakt hahahaha
mijn vriend is gelukkig ook heel geduldig en zegt dat als ik niet wil, het niks uitmaakt.
alleen voel ik me soms wel eens schuldig.
maar ja, om het nou tegen mn zin te doen.... nee, daar pas ik voor.
het is ook niet zo dat we nooit sex hebben maar wel extreem weinig terwijl het voor mn bevalling totaal niet zo was. ( tja.. nathalia moet toch ergens vandaan gekomen zijn he hahaha)

maar ja, je bent dus niet de enigste :D

groetjes, do

 
Hey..

Hier hetzelfde verhaal.. Ik kan me er ook echt niet toe zetten, ik geloof dat het sinds m'n bevalling twee keer is voorgekomen dat ik echt zin had. Terwijl het ervoor inderdaad een heel ander verhaal was!
Het doet inderdaad vaak nog even zeer en ik ben ook op dit moment vooral mama..
Maar ja, zie dat die vent van mij maar eens uit te leggen.. Die snapt dat dus niet zo goed en ik vind het ook best lullig dus ik probeer maar zin te maken..
Maar van harte gaat het niet.
Gelukkig duurt het niet zo lang nu het niet zo vaak gebeurt !

Groetjes en succes ermee..
 
up en down's....week geen zin en dan inene twee dagen achter elkaaren dan weer een week geen zin...

vind het wel heeel lastig om mijn man steeds af te wijzen,al is hij heel geduldig
maar ik ben vaak blij als ik eenmaal in mijn bedje lig!
 
Hey girls,

Herkenbaar de eerste paar maanden vond ik het verschrikkelijk, we zijn drie jaar bezig geweest om zwanger te raken en dus ook drie jaar artsen die zitten koekeloeren daar beneden, ook het MOETEN heeft het er niet makkelijker op gemaakt. Het was altijd wel gevoelig voor mij, maar na de bevalling helemaal. Extra glijmiddel was wel een uitkomst.

Maar het gebeurden gewoon soms een hele maand niet en ik en natuurlijk ook mijn man vonden dit verschrikkelijk. Ook door de borstvoeding voldoende ik me meer mama dan vrouw. Ook gewoon knuffelen gebeurde niet echt meer omdat ik bang was dat het aanzet zal zetten tot, en dat wilden ik niet. Tot dat het gewoon niet goed meer ging te veel spanning daar om en ik werd er verdrietig door omdat ik binnen in mij wel behoefte had naar intimiteit maar aan de andere kant tegen werd gehouden door andere dingen.

We hebben  er een hele avond goed over gesproken en ik  had in een van die kinder bladen iets gelezen over agenda sexs. Nou dat hebben we dus sinds 1,5 maand ingevoerd en het gaat super. Elke week hebben we tijd voor elkaar en nu gebeurd het zelf meerdere keren per week spontaan. We weten dat het gebeurd en er is geen spanning meer erom. En manlief zeurt ook niet extra. En als het op die dag echt niet kan halen we het de volgende dag in. Klinkt niet zo spontaan en romantisch maar het heeft wel goed geholpen voor ons om nu weer regelmatig samen te zijn en dat voelt wel goed. En plannen is dan  zo erg nog niet.

gr van Mariska
 
Hey meiden,

Ik lees dat het veelal zeer doet bij jullie.
Dat is bij mij nou juist niet het geval.
Ik wil gewoon niet. haha
Ik kan me er echt niet toe zetten.
Het is niet dat we het nog helemaal niet gedaan hebben, maar echt geweldig vind ik het niet meer....  (en dan heb ik het niet over de kwaliteit)

En het aller lulligste is, dat mijn man zo lief is en echt zijn best doet, terwijl ik zoiets heb van, klaar???? hahaha
Oke, zo erg is het ook nog niet, maar aan de lampen hangen en wild zijn is er echt niet bij.

En als ik lees van een week niet en dan 2 dagen weer wel en dan een week weer niet dan denk ik (en ik denk mijn man ook) één week???????
Ik hoop gewoon, dat als mijn hormone weer een beetje normaal zijn en ik me niet zo fixeer op die kleine, dat het wel een keer beter moet gaan. Toch??

Wel eerlijk van jullie hoor.
Groetjes Suus
 
hope en faith ik herken zo wat jij schrijft.
Ik voel me echt moeder...
En ook door de borstvoeding, ik vind het raar als daar dan aangezeten word...
En dat van het knuffelen helemaal.
Ik hou afstand, omdat ik anders bang ben, dat ik aanleiding geef tot.
Ik neem aan dat het vanzelf goed komt, want onze liefde is wel heel sterk.
Ik heb even tijd aan hem gevraagd en hij begrijpt het ...
Anders ga ik ook maar eens nadenken over die agenda

Groetjes
 
Terug
Bovenaan