hallo,
mijn dochter is bijna 14 maanden, 6 week tevroeg geboren, drie week in de couveuse gelegen, mocht na vier weken naar huis. als ze niet sliep huilde ze, was ze ontevreden, altijd gemopper en gebrul. slapen tussen de voedingen door deed ze meestal wel, meestal van 16.00 tot een uurtje of 22.00 een drama, daarna wel slapen, eten en weer slapen, naar mate ze ouder werd, bleef ze piepen en miepen zoals wij dat noemen, ook nu ze kan kruipen en een beetje staan is en blijft ze ontevreden, goed te "paaien" met eten, maar nog steeds erug!!! bewerkelijk, ergens rustig op de koffie gaan is er niet bij, op schoot wil niet, op de grond wil niet, niks wil. 's ochtends is ze meestal het best te pas en kan ze zich ook af en toe een poosje zelf vermaken, al geeft ze gelijk een kick bij de minste of geringste tegenslag. het is zo moeilijke te verwoorden, maar het kost mij (en ook mijn man) zoveel inspanning en energie om het ook voor haar (en voor ons) een beetje leuk te maken.... gelukkig slaap ze goed, we leggen heer rond 19.00 in bed en ze slaapt door tot de volgende ochtend een uurtje of 7.30. dit is een schrale troost, kun je er overdag tenminste weer een beetje tegen..
we zijn goed consequent met haar, rust en regelmaat bieden we haar ook, nee is nee, en als ze van ons bv een kwartier in de box moet en mevrouw wil er na 10 minuten uit en gaat brullen dan heeft ze pech, dit om een beetje een idee te krijgen hoe wij met haar omgaan, een knuffelkind is het trouwens ook niet, rustig op schoot zitten is er niet bij..
is dit ergens een herkenbaar iets, zijn er mensen met idee, help me, geef me tips..het word er hier niet leuker op.
mijn dochter is bijna 14 maanden, 6 week tevroeg geboren, drie week in de couveuse gelegen, mocht na vier weken naar huis. als ze niet sliep huilde ze, was ze ontevreden, altijd gemopper en gebrul. slapen tussen de voedingen door deed ze meestal wel, meestal van 16.00 tot een uurtje of 22.00 een drama, daarna wel slapen, eten en weer slapen, naar mate ze ouder werd, bleef ze piepen en miepen zoals wij dat noemen, ook nu ze kan kruipen en een beetje staan is en blijft ze ontevreden, goed te "paaien" met eten, maar nog steeds erug!!! bewerkelijk, ergens rustig op de koffie gaan is er niet bij, op schoot wil niet, op de grond wil niet, niks wil. 's ochtends is ze meestal het best te pas en kan ze zich ook af en toe een poosje zelf vermaken, al geeft ze gelijk een kick bij de minste of geringste tegenslag. het is zo moeilijke te verwoorden, maar het kost mij (en ook mijn man) zoveel inspanning en energie om het ook voor haar (en voor ons) een beetje leuk te maken.... gelukkig slaap ze goed, we leggen heer rond 19.00 in bed en ze slaapt door tot de volgende ochtend een uurtje of 7.30. dit is een schrale troost, kun je er overdag tenminste weer een beetje tegen..
we zijn goed consequent met haar, rust en regelmaat bieden we haar ook, nee is nee, en als ze van ons bv een kwartier in de box moet en mevrouw wil er na 10 minuten uit en gaat brullen dan heeft ze pech, dit om een beetje een idee te krijgen hoe wij met haar omgaan, een knuffelkind is het trouwens ook niet, rustig op schoot zitten is er niet bij..
is dit ergens een herkenbaar iets, zijn er mensen met idee, help me, geef me tips..het word er hier niet leuker op.