Raad!?

<p>Ik loop een beetje vast in mijn relatie. En heb het gevoel nergens na toe te kunnen daarom probeer ik het op deze manier. Mijn partner en ik hebben nu sinds een jaar een kindje. Het gaat niet goed tussen ons en we weten niet of we verder willen met elkaar. Ik woon bij hem in en heb niks met contracten lopen dus hij zou mij zomaar op straat kunnen zetten. Ik sta nog niet heel lang in geschreven voor een huurwoning en ik heb totaal geen inkomen want ik ben fulltime mama. Ik weet dat ik stappen moet gaan ondernemen. Maar ik weet door alles niet waar te beginnen. Wie kan mij raad geven </p><p>?</p>
 
Ik zou beginnen met een baan zoeken, zonder inkomen krijg je geen huis en niet alle gemeenten zijn even makkelijk met het uitdelen van uitkeringen. Op de sociale huur zitten momenten bijna overal hele lange wachtlijsten.
En ik zou proberen te sparen als ik jou was. Sociale huur wordt niet overal even netjes achtergelaten dus vaak moet je ook veel aan een huis doen om het naar je zin/woonklaar te maken.

Wellicht is het goed om met mediation uit te zoeken waarom jullie uit elkaar groeien. Is het echt klaar of zouden er door kleine veranderingen weer openingen en ruimte zijn voor jullie relatie?

Ik zou echt eerst stappen zetten om weer onafhankelijk te zijn.
 
Woon je in de buurt van familie? Zou je daar eventueel tijdelijk bij in kunnen wonen?

De vraag is of jullie relatie definitief voorbij is, of dat Bv relatietherapie nog helpend kan zijn? Bij twijfel zou ik dat wel proberen.

En verder is een baan natuurlijk heel belangrijk. Zonder geld kan je simpelweg niets. Opvang voor je kindje. Genoeg om te regelen. Hopelijk heb je fijne familie of vrienden die hierin ook met je mee kunnen denken.
 
Ik ben zo bang dat als ik 2 3 dagen in de week ga werken. Ik dan werk voor de opvang! Hoe kan ik dan ook nog een woning betalen. Of valt dat reuze mee?
Praten wilt mijn vriend niet meer. Hoe graag ik dat ook zou willen. Er is zeker werk aan de winkel want wat doe ik nu als eerst. Werk zoeken een woning zoeken of opvang. Dat zijn allemaal dingen waar ik nu zo tegen aan Loop.
 
Wat een vervelende situatie! Je verdiend altijd meer dan dat je uitgeeft aan opvang ? Daarnaast zul je met een klein inkomen veel kinderopvangtoeslag ontvangen en je hebt ook recht op andere subsidies als huurtoeslag en zorgtoeslag en misschien nog wel meer!

Dus ik zou echt beginnen met een baan zoeken. Als je die hebt gevonden kun je daarna de opvang van je kindje regelen. En met een vast inkomen kun je een woning krijgen.

Veel succes!
 
Gezien de schaarste aan kinderopvang plaatsen zou ik toch zeker ook gelijk opzoek gaan naar opvang en daarbij aangeven dat je het nodig hebt op het moment dat je werk hebt. Werk is er zat al is dat misschien niet gelijk je ideale baan, maar beter iets dan niets

Ik zou ook informeren of je kans maakt op urgentie, sommige wooningbouwverenigingen doen daar nog aan, mits je aan bepaalde voorwaarden voldoet.

Misschien is het mogelijk om tijdelijk eerst bij je ouders terug in te trekken? Niet ideaal maar beter uit huis dan blijven zitten. Misschien maak je dan namelijk wel vast aanspraak op een uitkering en toeslagen, maar dat weet ik niet zeker.
Zodra je weg bent kun je voorzover ik weet ook alimentatie gaan vragen dat zou je kunnen informeren bij een mediator, dit kost vaak niets of bijna niets.

probeer sowieso elke cent die je kunt vanaf nu te sparen, je gaat het nodig hebben.

Succes en sterkte
 
Bij lage en modale inkomens krijg je als alleenstaande werkende echt heel veel kinderopvangtoeslag. Je betaalt echt een minimaal bedrag zelf.

Huizen zijn relatief duur tegenwoordig en de huidige gasprijzen zitten ook niet mee. Daartegenover staat dat je vaak aanspraak kunt maken op toeslagen, huur en zorgtoeslag, maar bijvoorbeeld ook kindgebonden budget naast je kinderbijslag. De alimentatie die je bij de vader van je kind kan krijgen is geheel afhankelijk van het aantal dagen dat hij jullie kind in huis heeft maar zeker goed om uit te zoeken. Als je een co-ouderschap aangaat kun je er voor kiezen om te werken op de dagen dat jullie kind niet bij jou is, scheelt weer in de kinderopvang.

Ik zou zeker bij de gemeente en woningbouw waar je wilt wonen navragen wat de regels voor urgentie zijn. Al zijn die tegenwoordig in veel gemeenten alleen nog voor mensen die uit zeer problematische situaties komen, denk richting ernstige mishandeling enzo.

Verder kun je particuliere huur overwegen, daarin zit je alleen wel al snel boven de huursubsidie grens.

 
Terug
Bovenaan