Geen idee of ik een frisse kijk heb op de situatie, dus vandaar hoor ik graag wat jullie mening is.
In het kort: een erg goede vriendin (al vrienden sinds groep 4 van de basisschool) heeft na vernomen te hebben dat ik zwanger was, nooit meer iets van zich laten horen. Dit terwijl wij elkaar daarvoor regelmatig spraken. Het contact was dus eigenlijk van de ene op de andere dag voorbij. Maanden verstreken zonder ook maar een appje te ontvangen etc. Totaal geen belangstelling dus.Inmiddels ben ik al zo’n 4 maanden geleden bevallen en is ze niet langs geweest op kraambezoek. Wel een geboortekaartje gestuurd, hierop een korte felicitatie ontvangen, verder niets.
Erg vreemd, dus besloot ik haar maar vrij direct te vragen of er iets aan de hand is. Haar reactie verbaast me enorm: ze geeft aan dat er wat haar betreft niets aan de hand is. Ze houdt zich in mijn ogen van de domme, want hoe kan je nu met droge ogen beweren dat alles nog pluis is? Mijn vraag nu: zou zij dit echt kunnen menen, en haar eigen gedrag normaal vinden? Zouden jullie het normaal vinden de gehele zwangerschap en kraamperiode te worden genegeerd, waarna wordt gedaan alsof er geen vuiltje aan de lucht is? Haar reactie valt mij vies tegen, had gehoopt een verklaring te krijgen. Hoe moet ik
dit nu verder aanpakken?
In het kort: een erg goede vriendin (al vrienden sinds groep 4 van de basisschool) heeft na vernomen te hebben dat ik zwanger was, nooit meer iets van zich laten horen. Dit terwijl wij elkaar daarvoor regelmatig spraken. Het contact was dus eigenlijk van de ene op de andere dag voorbij. Maanden verstreken zonder ook maar een appje te ontvangen etc. Totaal geen belangstelling dus.Inmiddels ben ik al zo’n 4 maanden geleden bevallen en is ze niet langs geweest op kraambezoek. Wel een geboortekaartje gestuurd, hierop een korte felicitatie ontvangen, verder niets.
Erg vreemd, dus besloot ik haar maar vrij direct te vragen of er iets aan de hand is. Haar reactie verbaast me enorm: ze geeft aan dat er wat haar betreft niets aan de hand is. Ze houdt zich in mijn ogen van de domme, want hoe kan je nu met droge ogen beweren dat alles nog pluis is? Mijn vraag nu: zou zij dit echt kunnen menen, en haar eigen gedrag normaal vinden? Zouden jullie het normaal vinden de gehele zwangerschap en kraamperiode te worden genegeerd, waarna wordt gedaan alsof er geen vuiltje aan de lucht is? Haar reactie valt mij vies tegen, had gehoopt een verklaring te krijgen. Hoe moet ik
dit nu verder aanpakken?