raar gevoel

A

Anoniem

Guest
Hoi meiden

Ik vraag me toch even iets af he........
Ik ben aan het lezen in "dagboek van een maffe moeder in spe" en net bedacht ik me ineens iets.......(die vrouw denkt ook zo, vandaar)
Met alles wat ik tot nu toe in mijn leven wilde was ik redelijk zeker dat het best zou gaan lukken, maar nu weet ik het eigenlijk niet zo goed. Ik bedoel, je hebt hier dus helemaal geen invloed op en het lijkt ook zo gek. Ik kan me helemaal niet voorstellen dat ik ook ooit zo word als die vrouwen die ik op straat zie lopen en ik zo benijd. Het is echt een heel gek gevoel, alsof ik denk dat het nooit zal lukken.....

Het zal vast gewoon komen door de machteloosheid en het wachten, maar toch vroeg ik me af hoe jullie hier over denken.........
Liefs Annet
 
Zo herkenbaar! Het hele idee is mij eigenlijk ook onwerkelijk. Volgens mijn schoonzus kun je je niet voorstellen dat die kleine er ooit niet geweest is, zodra 'ie geboren is. Op dit moment kan ik me nauwelijks voorstellen dat er wel iemand komt!
 
Lieve Annet,
Omdat je hier geen grip op hebt, maakt het daarom zo moeilijk...
Kijk in je dagelijks leven kun je heel veel dingen zelf regelen, wat je niet wil doe je niet.
En dingen die je fijn vindt, daar ga je voor de volle 100% achterstaan.
Je werk, je huis ed. alles heb je zelf redelijk in eigen hand...
Maar zwanger worden/een kindje.... ja dat zul je echt uit handen  moeten geven.
Dat is echt zo'n groot wonder, daar heb je domweg nx over te zeggen... Ja je kunt stoppen met de pil of iets dergelijks, dat is het enige wat je eraan kunt doen.
Ik ben zelf gelovig en zie een kindje echt als een wonder uit Gods Hand.
Daar kun je als mens gewoon niet bij.. wij mensen kunnen tegenwoordig al zoveel..
maar dit.. nee...een onzettend groot wonder wat er zich in een vrouwenlichaam kan ontwikkelen.
En dat inderdaad, omdat je er geen vat op kunt krijgen maakt het soms wel moeilijk hoor!

Liefs Esther
 
Hoi Annet!
Ik weet wel wat je bedoelt. Ik heb er wel eens vaker bij stil gestaan, toen ik van mijn zoontje heel snel zwanger was (ronde 2 al), was een kennisje van mij ook zwanger. Bij haar duurde het al vrij lang voordat ze zwanger was. In de 11e week kreeg ze een miskraam en daarna wilde het niet meer lukken om zwanger te worden. Ik realiseerde me echt wel dat ik één van die enorme bofkonten was. En nu ik bij die groep hoor bij wie het nog niet zo wil lukken weet ik ook precies hoe die vrouwen zich voelen. Ik probeer er nog heel relaxed onder te zijn maar als je er bij stil staat dat het ene stel binnen no time zwanger is (geweldig hoor voor die stellen, begrijp me niet verkeerd) en dat een ander stel er onwijs veel geld er tegenaan gooit om een kindje te krijgen (door verschillende medische behandelingen of zelfs adoptie) en dat sommige stellen ongewild voor altijd kinderloos blijven, dan kun je alleen maar denken dat dat niet eerlijk is...
Trouwens, die kennis is waar ik net over schreef is uiteindelijk, ruim 3 jaar na haar miskraam  toch zwanger geworden, ze is inmiddels 4  heen.  Geweldig hè?! Dat  geeft dan toch weer hoop! Ze waren zelf  al zo langzamerhand  over adoptie aan het nadenken..., zo zie je maar weer, altijd hoop houden!
Liefs Nicole
 
Oooooooohhhhhhhh soms valt het allemaal zo tegen.
WIj gaan nu naar ronde 7 en gister had ik het echt ff zwaar.
Ik bedacht me ineens stel nou dat het niet lukt wat dan....

Een kennis van me is 2 keer ongewenst zwanger geraakt en heeft  2 pracht kinderen, daarvoor heeft ze 2 keer een miskraam gehad (ook ongewenst zwanger).
Nu hoorde ik van de week van haar ex dat ze weer een miskraam heeft gehad weer ongewenst zwanger geraakt.
In totaal is zij dus 5  keer ongewenst zwanger waar wel 2 moooie kids uitgkomen zijn.
Ik kan daar zo boos over worden.Het lijkt welof zij gewoon even een kind neemt.
Zoveel meiden die zoveel moeite doen om een kindje te mogen krijgen en zij laat het allemaal maar gebeuren.
Ik kan daar niet tegen en toen ik za ongi werd had ik het echt even heel zwaar met dit soort mensen.

Liefs Bibbi
 
Hey meis..

Ik begrijp precies wat je bedoelt.. heb zelf ook het gevoel dat het niet gaat lukken.. alsof ik alle vertrouwen verloren heb soms..
Toen ik vanochtend met mun vriend over de markt liep in Kampen leek het alsof iedereen zwanger is.. en net belde zun beste gappie dat ze een meisje kregen.. ze hadden een echo laten maken en ze zijn nu 20 weken zwanger... Dat gevoel dat je dan hebt is niet te beschrijven.. vind het wel heel leuk hoor voor ze.. ben ook niet jaloers ofzo maar gewoon dat gevoel... Magoed... laten we de moed vooral niet opgeven en proberen positief te blijven.. Ik leef met je mee..!

Liefs en knuf... Bats
 
hoi annet en andere meiden,

ik heb net de laatste bladzijde geleden in het boek ' maffe moeder in spé' en ik vond m geweldig! al mijn twijfels en vraagtekens worden er in beschreven.
een vriendin van mij is niet zo lang geleden bevallen en die wastte zelfs drie keer de ijsbergsla voordat ze m ging eten omdat ze bang was dat er nog weer wat opzet volgens een of ander blad. zo kan ik dus niet leven. en ik ben blij dat amy (maffe moeder) dat ook niet kan.
maar hoe vaak ben ik niet bang dat het bij ons niet gaat lukken. je ziet zoveel verdriet tegenwoordig om je heen omdat mensen ongewenst kinderloos blijven. zoveel moeite, en anderen waarbij het lijkt of ze er teveel krijgen. een paar stellen in onze buurt waren na 1 en 2 maand proberen al zwanger!!! het kan gewoon niet goed gaan, we leven qua gemiddeld op de grens dat wij het volgende onvruchtbare stel zijn. en omdat wij nu hebben 'besloten'   om er ook maar voor te gaan ben ik nu des te banger dat het hele gedoe en al onze pogoingen op een teleurstelling uitlopen!
en dan??

groetjes,
aimee
 
hallo lieve meiden,
Ik denk dat we dat allemaal wel in ons achterhoofd hebben,en soms  juist niet in het achterhoofd maar helemaal op de voorgrond  zeker als het wat langer duurt. Maar niet wanhopen hoor. positief blijven denken en niet opgeven, want met al dat gestress dan verklein je de kans op een zwangerschap alleen maar. Het komt allemaal goed.
 Danielle
 
Terug
Bovenaan